Korkusuz müellifi Can Ataklı, AKP’ye yönelik tenkitleri ve en son “kral çıplak” çıkışıyla konuşulan eski TBMM lideri Bülent Arınç’ın Manisa’daki partisinin mitinginde Cumhurbaşkanı ve AKP Genel Lideri Recep Tayyip Erdoğan’a yönelik övgü dolu kelamlarını eleştirdi.
Ataklı, “Bülent Arınç’ı bu hale düşürdülerse gerisini anlayın artık” başlıklı yazısında, şunları kaydetti:
“AKP’nin birinci kurucu 5’inde yer alan Bülent Arınç’ı yıllardır başkalarından biraz başka fiyatım. sebebini ben de tam bilemiyorum fakat güya Arınç daha kimlikli kişilikli üzere gelirdi bana. Gerektiğinde partisini eleştiren, Erdoğan’a bile karşı çıkan özgül yükü olan bir siyasi isim olarak görürdüm Arınç’ı. Güya baskılar karşısında eğilip bükülmeyecek biri üzere düşünürdüm kendisini.
Daha kısa bir süre evvel ‘Majestelerinin gazetecileriyle kimi vakit baş başa gelirler, havanın hoşluğundan suyun berraklığından bahsederler. Öksürmenin periyodudur, bağırmanın devridir. ‘Kral çıplak’ demenin vaktidir’ demişti. Fakat artık kendi seçim bölgesini ziyaret eden genel liderine o denli bir sahip çıktı, o denli bir övdü ki, yaptığı tenkitlerin hiç bir kararı kalmadı.
Ben ise hâlâ Arınç’a verdiğim kıymeti müdafaaya çalışarak ‘Acaba nasıl bir baskı altında kaldı da karakterini bu kadar zayıflattı?’ diyorum. Lakin çabucak vazgeçiyorum bu his ve kanıdan. Şöyle diyorum kendi kendime: ‘Bu yaşa gelmiş, siyasi olarak yapılacak her nazaranvi yapmış, iktidarın gücünü iliklerine kadar hissetmiş biri bile dehşete kapılıp yalakalığa soyunuyorsa, bu ülkede iktidar siyaseti bitmiş demektir.'”
Yazının tamamını okumak için .
Ataklı, “Bülent Arınç’ı bu hale düşürdülerse gerisini anlayın artık” başlıklı yazısında, şunları kaydetti:
“AKP’nin birinci kurucu 5’inde yer alan Bülent Arınç’ı yıllardır başkalarından biraz başka fiyatım. sebebini ben de tam bilemiyorum fakat güya Arınç daha kimlikli kişilikli üzere gelirdi bana. Gerektiğinde partisini eleştiren, Erdoğan’a bile karşı çıkan özgül yükü olan bir siyasi isim olarak görürdüm Arınç’ı. Güya baskılar karşısında eğilip bükülmeyecek biri üzere düşünürdüm kendisini.
Daha kısa bir süre evvel ‘Majestelerinin gazetecileriyle kimi vakit baş başa gelirler, havanın hoşluğundan suyun berraklığından bahsederler. Öksürmenin periyodudur, bağırmanın devridir. ‘Kral çıplak’ demenin vaktidir’ demişti. Fakat artık kendi seçim bölgesini ziyaret eden genel liderine o denli bir sahip çıktı, o denli bir övdü ki, yaptığı tenkitlerin hiç bir kararı kalmadı.
Ben ise hâlâ Arınç’a verdiğim kıymeti müdafaaya çalışarak ‘Acaba nasıl bir baskı altında kaldı da karakterini bu kadar zayıflattı?’ diyorum. Lakin çabucak vazgeçiyorum bu his ve kanıdan. Şöyle diyorum kendi kendime: ‘Bu yaşa gelmiş, siyasi olarak yapılacak her nazaranvi yapmış, iktidarın gücünü iliklerine kadar hissetmiş biri bile dehşete kapılıp yalakalığa soyunuyorsa, bu ülkede iktidar siyaseti bitmiş demektir.'”
Yazının tamamını okumak için .