Fehmi Koru*
İnsan cinsi ‘kadınlar ve erkekler’ olarak ikiye ayrılır lakin ben kaçtır farklı bir insan kümesi olarak bunlara ‘politikacıları’ da ekledim. Siyasetçiler, erkeği ve bayanıyla, dikkate alınması gerekecek kadar farklı bir kümesi oluşturuyor.
Onların beyinleri değişik çalışıyor.
Politikacılar, önlerine karar vermeleri için sunulan mevzulara, siyaset alanı içerisinde bulunmayan insanların anlamakta zorlanabilecekleri halde yaklaşabiliyorlar.
Uzun yıllar evvel bu gerçeği gorebildiğim için, diğerlerine şaşkınlık yaşatan politik hal ve davranışları anlayıp yorumlamakta pek az zorlanıyorum.
Seçim tarihini erkene alma konusuna iktidarın ve muhalefetin yaklaşımları örneğin.
Haziranda yapılması gereken seçimin iktidar tarafınca Mayıs ayına alınmasının bu karara varan siyasetçilerin ileri sürdükleri münasebetlerle hiç bir ilgisi yok. Geçmişte -aynı vakitte hiç de uzak olmayan bir geçmişte- yaz aylarında seçim yapıldığını biliyoruz.
En son genel seçim 24 Haziran 2018 tarihinde yapılmıştı, unuttuk mu? aslına bakarsanız o seçim birebir yılın Kasım ayında yapılacaktı; iktidar, kış kurallarını ileri sürerek, tarihi birkaç ay öncesine -Haziran ayına- çekmişti.
bu biçimde kış kaideleri erkene alma öne sürülen sebebi olarak kullanılmıştı, artık ise yaz kaideleri olumsuz bulunduğu için Mayıs ayında seçim yapılmak isteniyor.
Politikacıların ‘farklı bir cins’ oldukları bilinmezse bu cins çelişkiler anlaşılamaz.
İktidardaki siyasetçilerde bu biçimde tuhaflıklar var da muhalif siyasetçiler onlardan farklı mı?
Aynı bahse muhalefetin yaklaşımına da bu gözle bakabiliriz.
Seçim tarihinin 40 gün öne çekilmesinin, ekonomik düşüncelerin hayli daha şiddetli hissedileceği ve hayatın dayanılmaz değerli hale gelmesinin sandığa atılacak oyları etkileyeceği üzere gerçek bir öne sürülen sebebi var iktidar açısından.
Aynı münasebet muhalefetin aklına gelmiyor mu?
Geliyorsa, seçim tarihinin 40 gün önceye çekilerek kendilerinin siyaseten işlerine gelmeyecek bir tarihte yapılmasına muhalefetin itiraz etmesi ve kendilerinin koyduğu “Ya 6 Nisan 2023’tilk evvel ya da vaktinde seçim” kuralı üzerinde ısrarcı olması gerekirdi.
Hayır, o denli olmadı.
‘Millet İttifakı’ içerisinde en kalabalık milletvekiline sahip parti olan CHP, genel lideri ağzıyla, birkaç hafta evvel ilan ettikleri ‘6 Nisan öncesi’ koşulunu bir tarafa bıraktığını ve 14 Mayıs tarihini uygun bulduğunu deklare etti.
niçin?
Soru-cevap halinde söz edilen münasebete bakın:
“Diyelim ki, ses çıkardık, nereye gidecek? Yüksek Seçim Kurulu’na. O üyeleri atayan kim? Erdoğan. Verdiği karara kim itiraz edecek? İtiraz edeceğin hiç bir yer yok.”
halbuki hem sorular yanlış, tıpkı vakitte o yanlış sorulara verilen cevaplar…
Muhalefet kendisinin duyurduğu koşulda ısrar ettiği takdirde şikayetin mercii Yüksek Seçim Heyeti (YSK) değil halk olacak. Bahsin YSK ile ilgisi yok zira. Anayasa Cumhurbaşkanına ülkeyi istediğinde seçime götürme yetkisi veriyor; Tayyip Erdoğan da Cumhurbaşkanı olarak anayasada var olan o yetkiyi kullanmak niyetinde.
YSK’ya bu yahut diğer bir mevzu gittiğinde, o heyetin üyelerini Erdoğan atadığı için herbiri mesleklerinin tepesinde kıdemli hukukçuların, kelam dinleyerek, yanlışsız olmayan bir karar verecekleri de totalci bir yanlış. Karar beklenenden farklı çıksa bile, şura ortasında aleyhte oy kullanacak üyeler kesinlikle olacaktır. Onların karşı-oy yazıları muhalefet için değerli birer materyal.
Politika arenasında itirazlar sadece devlet kurumlarına yapılmaz, birinci itiraz mercii halktır, seçmenlerdir.
CHP başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’nun iktidarın seçim tarihini 40 gün önceye çekme teklifini şakkadanak kabulü, halkı devreden çıkarmayla sonuçlanan yanlış bir politik hal.
Bu çeşit yanlışlar beni hiç şaşırtmıyor ancak.
Anlaşılan, anayasada var olan üçüncü kere aday olma pürüzü yüzünden bir daha aday olamaması gereken Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın bu niyetine yapageldiği itirazdan da vazgeçecek muhalefet. Hiç değilse CHP’den gelen iletiler o tarafta.
Başvuru yapıldığında itiraz nereye yapılacak? YSK’ya. YSK üyeleri kim tarafınca atanıyor? Cumhurbaşkanı tarafınca. Yani? İtiraz etmek anlamsız…
Millet İttifakı’nı sürükleyen parti durumundaki CHP’nin önderinin adaylık konusunda da bu gerekçeyi zihninden geçirmesi kendisi açısından doğal.
Tıpkı AK Parti’nin prestij ettiği müellif ve yorumcuların iktidarın tavrına paralel hal almaları üzere, CHP’ye yakın kalemler ve yorumcular da “İtiraz edilmeyecek” denildiğinde seslerini yükseltmekten kaçınıyorlar.
İtiraz etmiyorlar.
Farklı davrananlar, tartışma programlarına davet edilmeyecekleri, gazetelerdeki pozisyonlarını kaybedebilecekleri kaygısı taşıyorlar.
Nadir farklı yaklaşım bugün Cumhuriyet gazetesi muharriri Necati Özkan’da karşıma çıktı. Son İstanbul seçiminde CHP’nin kazanmasına irtibat katkısı sunmuş olan Özkan, yazısında, Mayıs 2022’den bu yana muhalefetin daima yanılgı yapmasına karşılık, iktidarın birbiri gerisine seçmeni yanına çekecek ataklar yaptığı ve bunun tabloyu iktidar lehine değiştirmeye başladığı tespitinde bulunuyor.
“Gidişat, tüm muhalif kısımlarda alarm zillerinin çalınmasını gerektiriyor” diyor muharrir ve ekliyor: “Hangi siyasi gelenekten gelirse gelsin, muhalif partilerin önder takımları riskleri anlamalı ve artık kusur yapılmasına müsaade vermemelidir.”
Yazısından diğer satır başlıklarını da aktarayım:
Seçmenin kuvvetli biçimde destekleyebileceği bir alternatif…
Ülkenin ihyacı olan değişim…
Her şey muhalefetin bu süreçteki kararlarına bağlı…
Ve şu cümleler:
“Özetle, muhalefet aday tartışmalarını süratle geride bırakıp her katmanda yenilikçi ve disiplinli bir kampanya yürütmeye başlamalıdır. Eksiksiz bir stratejinin modülü olarak makul amaç kümelere ya da bir bütün olarak seçmenlere iletilecek ortak bildiriler belirlenebilir ve iletilerin herkes tarafınca anlaşılacak biçimde açık olması sağlanabilirse sonuç alınabilir.”
Cumhuriyet gazetesinde çıktığı, İstanbul seçiminin başarısına katkıda bulunmuş bir isim tarafınca kaleme alındığı için “CHP’liler okur” diye düşünmek istiyorum. Fakat, bir yandan da okumasını beklediğim insanların üçüncü kümeden -politikacı- olduğunu bildiğim için ise fazla umutlu olamıyorum.
Okusalar bile önemsememeleri epey mümkün.
Son cumhurbaşkanı seçiminde CHP’nin adayı, çabucak hemen bütün sandıklar açılmamışken, “Adam kazandı” iletisi atmıştı.
Bir öteki seçimde ise, AK Parti genel lideri sıfatıyla Tayyip Erdoğan’ın “Atı alan Üsküdar’ı geçti” söylemiş olduğini hatırlıyorum.
Acaba bu kere kimden nasıl bir bildiri gelecek?
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.
İnsan cinsi ‘kadınlar ve erkekler’ olarak ikiye ayrılır lakin ben kaçtır farklı bir insan kümesi olarak bunlara ‘politikacıları’ da ekledim. Siyasetçiler, erkeği ve bayanıyla, dikkate alınması gerekecek kadar farklı bir kümesi oluşturuyor.
Onların beyinleri değişik çalışıyor.
Politikacılar, önlerine karar vermeleri için sunulan mevzulara, siyaset alanı içerisinde bulunmayan insanların anlamakta zorlanabilecekleri halde yaklaşabiliyorlar.
Uzun yıllar evvel bu gerçeği gorebildiğim için, diğerlerine şaşkınlık yaşatan politik hal ve davranışları anlayıp yorumlamakta pek az zorlanıyorum.
Seçim tarihini erkene alma konusuna iktidarın ve muhalefetin yaklaşımları örneğin.
Haziranda yapılması gereken seçimin iktidar tarafınca Mayıs ayına alınmasının bu karara varan siyasetçilerin ileri sürdükleri münasebetlerle hiç bir ilgisi yok. Geçmişte -aynı vakitte hiç de uzak olmayan bir geçmişte- yaz aylarında seçim yapıldığını biliyoruz.
En son genel seçim 24 Haziran 2018 tarihinde yapılmıştı, unuttuk mu? aslına bakarsanız o seçim birebir yılın Kasım ayında yapılacaktı; iktidar, kış kurallarını ileri sürerek, tarihi birkaç ay öncesine -Haziran ayına- çekmişti.
bu biçimde kış kaideleri erkene alma öne sürülen sebebi olarak kullanılmıştı, artık ise yaz kaideleri olumsuz bulunduğu için Mayıs ayında seçim yapılmak isteniyor.
Politikacıların ‘farklı bir cins’ oldukları bilinmezse bu cins çelişkiler anlaşılamaz.
İktidardaki siyasetçilerde bu biçimde tuhaflıklar var da muhalif siyasetçiler onlardan farklı mı?
Aynı bahse muhalefetin yaklaşımına da bu gözle bakabiliriz.
Seçim tarihinin 40 gün öne çekilmesinin, ekonomik düşüncelerin hayli daha şiddetli hissedileceği ve hayatın dayanılmaz değerli hale gelmesinin sandığa atılacak oyları etkileyeceği üzere gerçek bir öne sürülen sebebi var iktidar açısından.
Aynı münasebet muhalefetin aklına gelmiyor mu?
Geliyorsa, seçim tarihinin 40 gün önceye çekilerek kendilerinin siyaseten işlerine gelmeyecek bir tarihte yapılmasına muhalefetin itiraz etmesi ve kendilerinin koyduğu “Ya 6 Nisan 2023’tilk evvel ya da vaktinde seçim” kuralı üzerinde ısrarcı olması gerekirdi.
Hayır, o denli olmadı.
‘Millet İttifakı’ içerisinde en kalabalık milletvekiline sahip parti olan CHP, genel lideri ağzıyla, birkaç hafta evvel ilan ettikleri ‘6 Nisan öncesi’ koşulunu bir tarafa bıraktığını ve 14 Mayıs tarihini uygun bulduğunu deklare etti.
niçin?
Soru-cevap halinde söz edilen münasebete bakın:
“Diyelim ki, ses çıkardık, nereye gidecek? Yüksek Seçim Kurulu’na. O üyeleri atayan kim? Erdoğan. Verdiği karara kim itiraz edecek? İtiraz edeceğin hiç bir yer yok.”
halbuki hem sorular yanlış, tıpkı vakitte o yanlış sorulara verilen cevaplar…
Muhalefet kendisinin duyurduğu koşulda ısrar ettiği takdirde şikayetin mercii Yüksek Seçim Heyeti (YSK) değil halk olacak. Bahsin YSK ile ilgisi yok zira. Anayasa Cumhurbaşkanına ülkeyi istediğinde seçime götürme yetkisi veriyor; Tayyip Erdoğan da Cumhurbaşkanı olarak anayasada var olan o yetkiyi kullanmak niyetinde.
YSK’ya bu yahut diğer bir mevzu gittiğinde, o heyetin üyelerini Erdoğan atadığı için herbiri mesleklerinin tepesinde kıdemli hukukçuların, kelam dinleyerek, yanlışsız olmayan bir karar verecekleri de totalci bir yanlış. Karar beklenenden farklı çıksa bile, şura ortasında aleyhte oy kullanacak üyeler kesinlikle olacaktır. Onların karşı-oy yazıları muhalefet için değerli birer materyal.
Politika arenasında itirazlar sadece devlet kurumlarına yapılmaz, birinci itiraz mercii halktır, seçmenlerdir.
CHP başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’nun iktidarın seçim tarihini 40 gün önceye çekme teklifini şakkadanak kabulü, halkı devreden çıkarmayla sonuçlanan yanlış bir politik hal.
Bu çeşit yanlışlar beni hiç şaşırtmıyor ancak.
Anlaşılan, anayasada var olan üçüncü kere aday olma pürüzü yüzünden bir daha aday olamaması gereken Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın bu niyetine yapageldiği itirazdan da vazgeçecek muhalefet. Hiç değilse CHP’den gelen iletiler o tarafta.
Başvuru yapıldığında itiraz nereye yapılacak? YSK’ya. YSK üyeleri kim tarafınca atanıyor? Cumhurbaşkanı tarafınca. Yani? İtiraz etmek anlamsız…
Millet İttifakı’nı sürükleyen parti durumundaki CHP’nin önderinin adaylık konusunda da bu gerekçeyi zihninden geçirmesi kendisi açısından doğal.
Tıpkı AK Parti’nin prestij ettiği müellif ve yorumcuların iktidarın tavrına paralel hal almaları üzere, CHP’ye yakın kalemler ve yorumcular da “İtiraz edilmeyecek” denildiğinde seslerini yükseltmekten kaçınıyorlar.
İtiraz etmiyorlar.
Farklı davrananlar, tartışma programlarına davet edilmeyecekleri, gazetelerdeki pozisyonlarını kaybedebilecekleri kaygısı taşıyorlar.
Nadir farklı yaklaşım bugün Cumhuriyet gazetesi muharriri Necati Özkan’da karşıma çıktı. Son İstanbul seçiminde CHP’nin kazanmasına irtibat katkısı sunmuş olan Özkan, yazısında, Mayıs 2022’den bu yana muhalefetin daima yanılgı yapmasına karşılık, iktidarın birbiri gerisine seçmeni yanına çekecek ataklar yaptığı ve bunun tabloyu iktidar lehine değiştirmeye başladığı tespitinde bulunuyor.
“Gidişat, tüm muhalif kısımlarda alarm zillerinin çalınmasını gerektiriyor” diyor muharrir ve ekliyor: “Hangi siyasi gelenekten gelirse gelsin, muhalif partilerin önder takımları riskleri anlamalı ve artık kusur yapılmasına müsaade vermemelidir.”
Yazısından diğer satır başlıklarını da aktarayım:
Seçmenin kuvvetli biçimde destekleyebileceği bir alternatif…
Ülkenin ihyacı olan değişim…
Her şey muhalefetin bu süreçteki kararlarına bağlı…
Ve şu cümleler:
“Özetle, muhalefet aday tartışmalarını süratle geride bırakıp her katmanda yenilikçi ve disiplinli bir kampanya yürütmeye başlamalıdır. Eksiksiz bir stratejinin modülü olarak makul amaç kümelere ya da bir bütün olarak seçmenlere iletilecek ortak bildiriler belirlenebilir ve iletilerin herkes tarafınca anlaşılacak biçimde açık olması sağlanabilirse sonuç alınabilir.”
Cumhuriyet gazetesinde çıktığı, İstanbul seçiminin başarısına katkıda bulunmuş bir isim tarafınca kaleme alındığı için “CHP’liler okur” diye düşünmek istiyorum. Fakat, bir yandan da okumasını beklediğim insanların üçüncü kümeden -politikacı- olduğunu bildiğim için ise fazla umutlu olamıyorum.
Okusalar bile önemsememeleri epey mümkün.
Son cumhurbaşkanı seçiminde CHP’nin adayı, çabucak hemen bütün sandıklar açılmamışken, “Adam kazandı” iletisi atmıştı.
Bir öteki seçimde ise, AK Parti genel lideri sıfatıyla Tayyip Erdoğan’ın “Atı alan Üsküdar’ı geçti” söylemiş olduğini hatırlıyorum.
Acaba bu kere kimden nasıl bir bildiri gelecek?
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.