Fehmi Koru*
“Gel, bak, Bay Kemal MIT’de” diye görüntüden Kemal Kılıçdaroğlu’nu izlemeye davet ettiğim eşim, manzaraya bakar bakmaz, “İyi lakin orası MIT mi?” diye sordu. Akabinde da, “Ona bilgi veren bayan kim?” sorusu geldi.
“MIT” ABD’nin en değerli eğitim kurumlarından Massachusetts Institute of Technology’nin kısaltması. CHP genel lideri Kemal Kılıçdaroğlu ABD’de ve seyahatinin birinci durağı da etrafında 60’a yakın üniversitenin bulunduğu Boston kenti. Heyetiyle birlikte seyahatinin birinci günü MIT’ye ve onun komşusu olan Harvard’a uğradılar.
MIT ile Harvard ortası birkaç kilometrelik bir bulvardır. İki yıl o bulvarı çabucak her gün teptim.
Eşime, “Media Lab’ı yeni ek binalardan birine taşımış olmalılar; ona mihmandarlık eden bayan da o kısımdan biri; bu ziyaret bugün değil de 1981 yılında gerçekleşiyor olsaydı, bir ihtimal mihmandar sen olabilirdin” dedim.
yaşamımızın iki yılını (1980-1982) Boston’da geçirdik. Eşim doktora daha sonrasında araştırmalar yapmak üzere, aldığı bir davetle, öğretim üyesi olduğu Ege Üniversitesi tarafınca MIT’ye gönderilmişti, konuk bilim insanı olarak… Ben de, bir yandan MIT’nin ‘Uluslararası Araştırmalar Merkezi’nde (Center for International Studies, CIS) araştırmacı sıfatıyla bulundum, bir yandan da Harvard Üniversitesi’nde yüksek lisans yaptım.
İkimiz için de hayatlarımızın en dolu dolu yaşadığımız iki yılıydı Boston’daki günlerimiz…
Kılıçdaroğlu’na MIT’de ‘Media Lab’tan Dr. Canan Dağdeviren mihmandarlık yapmaktaymış.
Geleceği bugünden tasarlama hedefli enteresan bir kısım olan ‘Media Lab’, biz oradayken, MIT’in ana binasının ikinci katındaydı. Eşimin bulunduğu MIT’nin gereç kısmı de ana binada ve birebir kattaydı. O sırada kısımdan araştırmacılar, saliseler içerisinde gerçekleştiği için gözün algılamada zorlandığı olayları kendi icatları olan özel bir fotoğraf makinasıyla kaydetmeye takmışlardı başlarını. Çektikleri fotoğraflar kısmın önündeki koridorda sergilenmekteydi.
Süt damlası ile ortasından kurşun geçen elma fotoğrafı hala gözümün önündedir. [Arşivde birini buldum, size de sunuyorum.]
Biraz uzakça bir binada faaliyet gösteren CIS’e ana binanın ortasından uzun koridorları takip ederek gidiliyordu.
CIS’e gittiğim birinci gün kısım sekreteri bana dört anahtar verdi. “Dört anahtar, ne olacak?” soruma aldığım karşılık Türkiye’den geldiğim için olmalı beni şaşırtmıştı: “Biri odanın, ikincisi odanın bulunduğu katın, üçüncüsü binanın ana girişinin, dördüncüsü de kullanacağın kırtasiye materyallerinin bulunduğu yerin…”
İlk elde bina girişi ve içi anahtarlarının ne işe yaradığını anlamamıştım, ama kısa müddette öğrendim: Bina mesai saatinde kapanıyordu, fakat araştırmacıların çalışmaları sürüyordu. Gecenin bir vakti de gidilip o anahtarlarla ofise girilebiliyordu.
Üniversitenin kütüphanesi 24 saat açıktı.
Bana tahsis edilen odanın eski sakinlerinden birinin Daniel Lerner (1917-1980) olduğunu öğrendiğimde keyifli olmuştum.
Lerner daha sonradan kimi tezleri yanlış çıksa da Batı dünyası haricinde kalan coğrafyanın çağdaşlaşması konusunda çalışmalarıyla tanınan bir bilim insanıdır. Onun 1940’lar ve 1950’lerde birkaç defa ziyaret ettiği ülkelerden gözlemleriyle yazdığı ‘The Passing of Traditional Society’ (Geleneksel Toplumun Geçişi) yapıtı vaktinde bir başyapıt kabul ediliyordu. O kitabın içerisinde en geniş kısım Türkiye’ye ayrılmıştır.
Daniel Lerner’in araştırmasını yürüttüğü devirden Türkiye müşahedeleri, geçmişle bugün içinde mukayese yapmak için fazlaca yararlıdır.
Harvard Üniversitesi’ni anlatmaya bilmem gerek var mı?
CHP başkanının ABD’yi ziyaret etmesine sıkı destekçilerinden kimileri bile karşı çıkıyor. “Zamanı mı artık?” sorusu eşliğinde tenkit yöneltenler, programına bakıp Washington’da bile temaslarının bilim etraflarıyla hudutlu kalacağını görür görmez “Hani siyasilerle görüşmeler?” diye soranlar epey.
zaman içindema yanlış olabilir, siyasilerle görüşmemesi gezisi açısından bir eksiklik sayılabilir. Lakin, ben ABD’nin bilim merkezlerini görmesini, orada dersler veren yahut okuyan yaşlı-genç Türkler ve Amerikalılar ile bir ortaya gelip sohbet etmesini yararlı buluyorum. Üstelik, ABD’de bir ay daha sonra seçim var ve politikler memleketlerinde kampanyadalar…
Daha evvel de, 2013 yılında, ABD’ye bir daha gitmişti CHP başkanı olarak Kılıçdaroğlu; o ziyaretinin kendisine geniş ufuk kazandırdığını sanıyorum.
Bu seyahatinin de, bir daha, hem kendisine birebir vakitte heyetinin siyaset ve medya dünyasından üyelerine faydası olacaktır.
Deniz Baykal CHP genel lideri iken, Münih’te yapılacak Avrupa Stratejik Güvenlik Konferansı’na katılacaktı; beni ve Murat Yetkin’i gezisini izlemek üzere davet etmişti. Görüntüden gördüğüm kadarıyla, davetiyle Kılıçdaroğlu’nu ABD’de izleyen birkaç gazeteci var.
Destekçileri “Gitmesi yanlış” derken, iktidar cephesinden de “İcazet almaya gitti” yakıştırması yapılıyor. Amerika’ya gidiyorsa bir siyaset adamı, hele o kişi ismi cumhurbaşkanı adayı olarak geçen biriyse, gezisi kesinlikle kendisine art çıkılmasını istemek içindir diye düşünülüyor.
Öyle düşünülmesi için geçmişte örnekler olduğunu olağan olarak ben de biliyorum. Fakat günümüz dünyasında, işler eskisi üzere yürümüyor. Uzakta birileriyle görüşmek ve kendini tanıtıp göze girmek için yüz yüze görüşmeye gerek yok. Aralıkları ortadan kaldıran teknolojileri kullanarak kısa yüz yüze görüşmelerden daha yararlı sonuçlar almak pekala mümkün.
Kılıçdaroğlu üzere 24 saat aktüel bahislerle meşgul ve her gün birilerine laf yetiştirmesi gereken bir parti başkanının, Türkiye’nin bunaltıcı siyasi havasından birkaç günlüğüne bile olsa uzaklaşması, hele gittiği yer ABD ise, oradan kendisini bileyerek dönmesi ona da partisine de yarayacaktır.
Tabii orada da Türkiye’yle meşgul olmamak ve birilerine laf yetiştirmeye devam etmemek şartıyla…
Bunu yapabilecek mi CHP önderi? Seyahatinin birinci gününden buraya haber olarak yansıyanlara nazaran yapamayacağı anlaşılıyor.
Gezisi cumhurbaşkanlığı adaylığına da fayda mı?
Onu ‘6’lı masa’ arkadaşları bilir.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.
“Gel, bak, Bay Kemal MIT’de” diye görüntüden Kemal Kılıçdaroğlu’nu izlemeye davet ettiğim eşim, manzaraya bakar bakmaz, “İyi lakin orası MIT mi?” diye sordu. Akabinde da, “Ona bilgi veren bayan kim?” sorusu geldi.
“MIT” ABD’nin en değerli eğitim kurumlarından Massachusetts Institute of Technology’nin kısaltması. CHP genel lideri Kemal Kılıçdaroğlu ABD’de ve seyahatinin birinci durağı da etrafında 60’a yakın üniversitenin bulunduğu Boston kenti. Heyetiyle birlikte seyahatinin birinci günü MIT’ye ve onun komşusu olan Harvard’a uğradılar.
MIT ile Harvard ortası birkaç kilometrelik bir bulvardır. İki yıl o bulvarı çabucak her gün teptim.
Eşime, “Media Lab’ı yeni ek binalardan birine taşımış olmalılar; ona mihmandarlık eden bayan da o kısımdan biri; bu ziyaret bugün değil de 1981 yılında gerçekleşiyor olsaydı, bir ihtimal mihmandar sen olabilirdin” dedim.
yaşamımızın iki yılını (1980-1982) Boston’da geçirdik. Eşim doktora daha sonrasında araştırmalar yapmak üzere, aldığı bir davetle, öğretim üyesi olduğu Ege Üniversitesi tarafınca MIT’ye gönderilmişti, konuk bilim insanı olarak… Ben de, bir yandan MIT’nin ‘Uluslararası Araştırmalar Merkezi’nde (Center for International Studies, CIS) araştırmacı sıfatıyla bulundum, bir yandan da Harvard Üniversitesi’nde yüksek lisans yaptım.
İkimiz için de hayatlarımızın en dolu dolu yaşadığımız iki yılıydı Boston’daki günlerimiz…
Kılıçdaroğlu’na MIT’de ‘Media Lab’tan Dr. Canan Dağdeviren mihmandarlık yapmaktaymış.
Geleceği bugünden tasarlama hedefli enteresan bir kısım olan ‘Media Lab’, biz oradayken, MIT’in ana binasının ikinci katındaydı. Eşimin bulunduğu MIT’nin gereç kısmı de ana binada ve birebir kattaydı. O sırada kısımdan araştırmacılar, saliseler içerisinde gerçekleştiği için gözün algılamada zorlandığı olayları kendi icatları olan özel bir fotoğraf makinasıyla kaydetmeye takmışlardı başlarını. Çektikleri fotoğraflar kısmın önündeki koridorda sergilenmekteydi.
Süt damlası ile ortasından kurşun geçen elma fotoğrafı hala gözümün önündedir. [Arşivde birini buldum, size de sunuyorum.]
Biraz uzakça bir binada faaliyet gösteren CIS’e ana binanın ortasından uzun koridorları takip ederek gidiliyordu.
CIS’e gittiğim birinci gün kısım sekreteri bana dört anahtar verdi. “Dört anahtar, ne olacak?” soruma aldığım karşılık Türkiye’den geldiğim için olmalı beni şaşırtmıştı: “Biri odanın, ikincisi odanın bulunduğu katın, üçüncüsü binanın ana girişinin, dördüncüsü de kullanacağın kırtasiye materyallerinin bulunduğu yerin…”
İlk elde bina girişi ve içi anahtarlarının ne işe yaradığını anlamamıştım, ama kısa müddette öğrendim: Bina mesai saatinde kapanıyordu, fakat araştırmacıların çalışmaları sürüyordu. Gecenin bir vakti de gidilip o anahtarlarla ofise girilebiliyordu.
Üniversitenin kütüphanesi 24 saat açıktı.
Bana tahsis edilen odanın eski sakinlerinden birinin Daniel Lerner (1917-1980) olduğunu öğrendiğimde keyifli olmuştum.
Lerner daha sonradan kimi tezleri yanlış çıksa da Batı dünyası haricinde kalan coğrafyanın çağdaşlaşması konusunda çalışmalarıyla tanınan bir bilim insanıdır. Onun 1940’lar ve 1950’lerde birkaç defa ziyaret ettiği ülkelerden gözlemleriyle yazdığı ‘The Passing of Traditional Society’ (Geleneksel Toplumun Geçişi) yapıtı vaktinde bir başyapıt kabul ediliyordu. O kitabın içerisinde en geniş kısım Türkiye’ye ayrılmıştır.
Daniel Lerner’in araştırmasını yürüttüğü devirden Türkiye müşahedeleri, geçmişle bugün içinde mukayese yapmak için fazlaca yararlıdır.
Harvard Üniversitesi’ni anlatmaya bilmem gerek var mı?
CHP başkanının ABD’yi ziyaret etmesine sıkı destekçilerinden kimileri bile karşı çıkıyor. “Zamanı mı artık?” sorusu eşliğinde tenkit yöneltenler, programına bakıp Washington’da bile temaslarının bilim etraflarıyla hudutlu kalacağını görür görmez “Hani siyasilerle görüşmeler?” diye soranlar epey.
zaman içindema yanlış olabilir, siyasilerle görüşmemesi gezisi açısından bir eksiklik sayılabilir. Lakin, ben ABD’nin bilim merkezlerini görmesini, orada dersler veren yahut okuyan yaşlı-genç Türkler ve Amerikalılar ile bir ortaya gelip sohbet etmesini yararlı buluyorum. Üstelik, ABD’de bir ay daha sonra seçim var ve politikler memleketlerinde kampanyadalar…
Daha evvel de, 2013 yılında, ABD’ye bir daha gitmişti CHP başkanı olarak Kılıçdaroğlu; o ziyaretinin kendisine geniş ufuk kazandırdığını sanıyorum.
Bu seyahatinin de, bir daha, hem kendisine birebir vakitte heyetinin siyaset ve medya dünyasından üyelerine faydası olacaktır.
Deniz Baykal CHP genel lideri iken, Münih’te yapılacak Avrupa Stratejik Güvenlik Konferansı’na katılacaktı; beni ve Murat Yetkin’i gezisini izlemek üzere davet etmişti. Görüntüden gördüğüm kadarıyla, davetiyle Kılıçdaroğlu’nu ABD’de izleyen birkaç gazeteci var.
Destekçileri “Gitmesi yanlış” derken, iktidar cephesinden de “İcazet almaya gitti” yakıştırması yapılıyor. Amerika’ya gidiyorsa bir siyaset adamı, hele o kişi ismi cumhurbaşkanı adayı olarak geçen biriyse, gezisi kesinlikle kendisine art çıkılmasını istemek içindir diye düşünülüyor.
Öyle düşünülmesi için geçmişte örnekler olduğunu olağan olarak ben de biliyorum. Fakat günümüz dünyasında, işler eskisi üzere yürümüyor. Uzakta birileriyle görüşmek ve kendini tanıtıp göze girmek için yüz yüze görüşmeye gerek yok. Aralıkları ortadan kaldıran teknolojileri kullanarak kısa yüz yüze görüşmelerden daha yararlı sonuçlar almak pekala mümkün.
Kılıçdaroğlu üzere 24 saat aktüel bahislerle meşgul ve her gün birilerine laf yetiştirmesi gereken bir parti başkanının, Türkiye’nin bunaltıcı siyasi havasından birkaç günlüğüne bile olsa uzaklaşması, hele gittiği yer ABD ise, oradan kendisini bileyerek dönmesi ona da partisine de yarayacaktır.
Tabii orada da Türkiye’yle meşgul olmamak ve birilerine laf yetiştirmeye devam etmemek şartıyla…
Bunu yapabilecek mi CHP önderi? Seyahatinin birinci gününden buraya haber olarak yansıyanlara nazaran yapamayacağı anlaşılıyor.
Gezisi cumhurbaşkanlığı adaylığına da fayda mı?
Onu ‘6’lı masa’ arkadaşları bilir.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.