Fehmi Koru*
Başını sokacağı bir konutu bulunmayanların sayısı herbiçimde azımsanmayacak kadar oldukcatur. Onlar içerisinde aylık hane geliri İstanbul’da yaşayanlar için 18 bin, İstanbul haricindeki vilayetlerde yaşayanlar için de 16 bin TL’nin altında olanlara yeni bir umut kapısı açıldı.
Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın ‘yüzyılın projesi’ ismini taktığı yeni teşebbüs yardımıyla, konutu olmayan 500 bin kişi yahut aile, uygun taksitlerle ve ondan da uygun fiyatlarla konut sahibi olabilecek.
‘Yüzyılın projesi’ içerisinde Hazine’ye ilişkin 250 bin yerin satışı da bulunuyor. İsteyen konut inşa etmek kuralıyla o yerlere da talip olabilecek.
İş sahipleri de düşünülmüş; işi olup işyeri olmayanlardan 50 bin kişinin başına da talih kuşu konacak.
Projede tek sorun, taleplerin bir-iki ay içerisinde toplanmasına karşılık, konutların iki yıl daha sonra teslim edilmeye başlanacak olması.
Arada bir seçim var ve bu projeyi açıklayan iktidarın seçimde kaybetme ihtimali hiç de az değil.
Eh aslına bakarsanız, 500 bin konut + 250 bin arsa + 50 bin işyerine sahip olacak şahıslar ve aileleri muhalif partilere oy vermekten vazgeçerse, bakmışsınız, mevcut iktidar bir beş yıl daha iş başında kalmayı başarıvermiş…
Girişim yardımıyla ucuz konut, arsa ve işyeri sahibi olabilecek 800 bin talihliyi dört kişilik ailelerin temsilcisi kabul edersek, bu kümenin oyu 3 milyondan fazla olur.
Hiç kötü değil.
Muhalefet temsilcileri, bu projeden yararlanacakların iktidara yakın beşerler olacağını parmaklarına dolamış durumdalar; lakin bu kez yanılmaları haklı çıkmalarından daha fazla mümkün. aslına bakarsan iktidar partilerine oy verecek insanları bir daha ödüllendirmek yerine, bilhassa muhalif bilinenler bu vaadin muhatabı olabilirler.
AK Parti’ye oy vermekte zorlanmayan çekirdek seçmen kitlesinin güzeline gideceği düşünülerek yapılanlar her gün tartışma gündemini meşgul ediyor. Şenlik iptalleri, müzikçi gözaltıları ve Vahdettin üzerinden Osmanlı savunuculuğu en son örnekler…
Bunlar üzere daha bir epeyce bahis da herbiçimde hazır bekletiliyor.
‘İlk meskenim birinci işim’ yeterli düşünülmüş bir iktidar atağı.
Seçim tarihi yaklaştıkça yeni vaatler de işitebiliriz.
Aslında işiteceğimizden hiç kuşkum yok; iktidar iktidarda kalmayı sürdürmek için iktidarda bulunmanın imkanlarını sonuna kadar kullanacaktır.
Peki ya muhalefet, onların eli armut mu topluyor?
Galiba o denli.
Her ayın sonuna gerçek içlerinden birinin davetiyle yemek sofrasında bir ortaya geliyor altı muhalefet partisinin önderi; her toplantı daha sonrasında yüreğimizi ferahlatmayı amaçlayan açıklamalar da yapıyorlar.
Yüreğimiz ferahlıyor mu?
Açıklamalarından akıllarda kalan tek şey, muhalefetin en kalabalık kümesini oluşturan altı partinin, kendilerine iktidar olma ve aday gösterecekleri kişiyi cumhurbaşkanı seçme bahtı halk tarafınca tanınırsa, ‘bütün kötülüklerin anası’ saydıkları ‘cumhurbaşkanlığı hükümet sistemi’ni ‘düzeltilmiş parlamenter sistem’ ile değiştirmede samimi oldukları konusudur.
normal olarak öbür vaatleri de var muhalefetin; lakin onlar çoklukla lafta kalan şeyler.
Vaatlerin birçok da, bir müddetdir ‘cumhurbaşkanı adayı’ havasına büründüğü fark edilen CHP önderi Kemal Kılıçdaroğlu’na ilişkin.
Aday olursa ne ala, aday o değil de bir oburu olacaksa, seçildiği takdirde vaatler konusunda o yeni ismin rastgele bir sorumluluk hissetmesi beklenemez.
CHP başkanı ‘aday’ üzere davranıyor olsa da, ‘6’lı masa’ denilen başkanlardan bir oburu üzerinde ısrarcı olan çıkabilir. Ona “Sizin şu kurallarda seçilmeniz sıkıntı, cumhurbaşkanlığı kaybedilebilir. Gelin ısrardan vazgeçin, kamuoyu yoklamaları partinizden seçilmiş Ankara belediye liderini rakibinden önde gösteriyor, aday o olursa kazanırız” denildiğinde ne yapabilir CHP başkanı?
bundan evvelki cumhurbaşkanlığı seçiminde CHP ile birlikte hareket ettiği izlenimi veren ÂLÂ Parti’nin başkanı Meral Akşener, kendisinden farklı düşünen Kemal Kılıçdaroğlu’nun ikna etmeye çalışmasına karşın, aday olmakta direnmemiş miydi?
bir daha ve daha büyük bir ısrarla vaktiyle birebir parti -MHP- içerisinde bulundukları Mansur Yavaş’ın adaylığını öne sürebilir.
Üstelik “MHP’den de oy alabileceği” üzere bir münasebet de var.
Mansur Yavaş’a MHP başkanı Devlet Bahçeli’nin karşı çıkacağını sanmam; MHP tabanı da “Aday muhakkak, karar net” denmesine karşın, Yavaş olursa karşı cephe adayına pekala oy verebilir.
HDP’liler oy vermezmiş, vermesinler; MHP’den gelecek oylar onların eksiğini tamamlar.
Zafer Partisi önderi Ümit Özdağ, ring kenarından, “Siz aday göstermezseniz ben imza toplayarak Mansur Yavaş’ın aday olmasını sağlarım” demekte.
Hatta, adayını Mansur Yavaş olarak belirlemiş muhalefet cephesi, seçim kampanyası sırasında, iktidarın kendisine oy vermemeyi düşünenleri yanına çekmek için deklare ettiğı ‘konut+arsa+işyeri’ projesini belediye kökenli adaylarının daha inançlı bir halde yerine getirebileceği propagandası bile yapabilir.
Ülkemiz halkı, sonunda, sandıkların açıldığının sonraki günü, geçmişte ve yakın vakit içindera kadar %10 barajını lakin aşabilmiş bir partinin yıllar boyunca tek başına temsil ettiği ideolojinin, birkaç partiye bölünmüş -MHP, DÜZGÜN Parti ve Zafer Partisi- imgesiyle girdiği seçimden sandık zaferiyle çıktığı gerçeğine uyanabilir.
Evet, ben, ‘6’lı masa’da elini en yeterli oynayan parti başkanının Meral Akşener ve onun adayının da Mansur Yavaş olduğunu düşünüyorum.
Önceki seçimde adaylıkta ısrarı şimdilerde ‘6’lı masa’ diye anılan muhalefet cephesinin kaybını getirmişti.
Bu sefer kazanacağa oynuyor üzere.
En berbat senaryoyu düşünelim: Mansur Yavaş aday olur ve kaybederse yeni devirde MHP bir daha eski iktidarın kesimi olmaya devam etmeyecek mi?
Tayyip Erdoğan evvelce bu biçimde durumlar için ‘win-win’ (kazan-kazan) tabirini kullanıyordu.
Her iki durumda da kazanılır manasına.
Yılbaşından itibaren ülkenin dört bir tarafını şantiyeye çevirmesi beklenen ‘konut+arsa+işyeri’ projesinin akıbetini de daima bir arada takip ederiz.
Seçimde muhalefetin cumhurbaşkanı adayının kim olacağıyla beraber…
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.
Başını sokacağı bir konutu bulunmayanların sayısı herbiçimde azımsanmayacak kadar oldukcatur. Onlar içerisinde aylık hane geliri İstanbul’da yaşayanlar için 18 bin, İstanbul haricindeki vilayetlerde yaşayanlar için de 16 bin TL’nin altında olanlara yeni bir umut kapısı açıldı.
Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın ‘yüzyılın projesi’ ismini taktığı yeni teşebbüs yardımıyla, konutu olmayan 500 bin kişi yahut aile, uygun taksitlerle ve ondan da uygun fiyatlarla konut sahibi olabilecek.
‘Yüzyılın projesi’ içerisinde Hazine’ye ilişkin 250 bin yerin satışı da bulunuyor. İsteyen konut inşa etmek kuralıyla o yerlere da talip olabilecek.
İş sahipleri de düşünülmüş; işi olup işyeri olmayanlardan 50 bin kişinin başına da talih kuşu konacak.
Projede tek sorun, taleplerin bir-iki ay içerisinde toplanmasına karşılık, konutların iki yıl daha sonra teslim edilmeye başlanacak olması.
Arada bir seçim var ve bu projeyi açıklayan iktidarın seçimde kaybetme ihtimali hiç de az değil.
Eh aslına bakarsanız, 500 bin konut + 250 bin arsa + 50 bin işyerine sahip olacak şahıslar ve aileleri muhalif partilere oy vermekten vazgeçerse, bakmışsınız, mevcut iktidar bir beş yıl daha iş başında kalmayı başarıvermiş…
Girişim yardımıyla ucuz konut, arsa ve işyeri sahibi olabilecek 800 bin talihliyi dört kişilik ailelerin temsilcisi kabul edersek, bu kümenin oyu 3 milyondan fazla olur.
Hiç kötü değil.
Muhalefet temsilcileri, bu projeden yararlanacakların iktidara yakın beşerler olacağını parmaklarına dolamış durumdalar; lakin bu kez yanılmaları haklı çıkmalarından daha fazla mümkün. aslına bakarsan iktidar partilerine oy verecek insanları bir daha ödüllendirmek yerine, bilhassa muhalif bilinenler bu vaadin muhatabı olabilirler.
AK Parti’ye oy vermekte zorlanmayan çekirdek seçmen kitlesinin güzeline gideceği düşünülerek yapılanlar her gün tartışma gündemini meşgul ediyor. Şenlik iptalleri, müzikçi gözaltıları ve Vahdettin üzerinden Osmanlı savunuculuğu en son örnekler…
Bunlar üzere daha bir epeyce bahis da herbiçimde hazır bekletiliyor.
‘İlk meskenim birinci işim’ yeterli düşünülmüş bir iktidar atağı.
Seçim tarihi yaklaştıkça yeni vaatler de işitebiliriz.
Aslında işiteceğimizden hiç kuşkum yok; iktidar iktidarda kalmayı sürdürmek için iktidarda bulunmanın imkanlarını sonuna kadar kullanacaktır.
Peki ya muhalefet, onların eli armut mu topluyor?
Galiba o denli.
Her ayın sonuna gerçek içlerinden birinin davetiyle yemek sofrasında bir ortaya geliyor altı muhalefet partisinin önderi; her toplantı daha sonrasında yüreğimizi ferahlatmayı amaçlayan açıklamalar da yapıyorlar.
Yüreğimiz ferahlıyor mu?
Açıklamalarından akıllarda kalan tek şey, muhalefetin en kalabalık kümesini oluşturan altı partinin, kendilerine iktidar olma ve aday gösterecekleri kişiyi cumhurbaşkanı seçme bahtı halk tarafınca tanınırsa, ‘bütün kötülüklerin anası’ saydıkları ‘cumhurbaşkanlığı hükümet sistemi’ni ‘düzeltilmiş parlamenter sistem’ ile değiştirmede samimi oldukları konusudur.
normal olarak öbür vaatleri de var muhalefetin; lakin onlar çoklukla lafta kalan şeyler.
Vaatlerin birçok da, bir müddetdir ‘cumhurbaşkanı adayı’ havasına büründüğü fark edilen CHP önderi Kemal Kılıçdaroğlu’na ilişkin.
Aday olursa ne ala, aday o değil de bir oburu olacaksa, seçildiği takdirde vaatler konusunda o yeni ismin rastgele bir sorumluluk hissetmesi beklenemez.
CHP başkanı ‘aday’ üzere davranıyor olsa da, ‘6’lı masa’ denilen başkanlardan bir oburu üzerinde ısrarcı olan çıkabilir. Ona “Sizin şu kurallarda seçilmeniz sıkıntı, cumhurbaşkanlığı kaybedilebilir. Gelin ısrardan vazgeçin, kamuoyu yoklamaları partinizden seçilmiş Ankara belediye liderini rakibinden önde gösteriyor, aday o olursa kazanırız” denildiğinde ne yapabilir CHP başkanı?
bundan evvelki cumhurbaşkanlığı seçiminde CHP ile birlikte hareket ettiği izlenimi veren ÂLÂ Parti’nin başkanı Meral Akşener, kendisinden farklı düşünen Kemal Kılıçdaroğlu’nun ikna etmeye çalışmasına karşın, aday olmakta direnmemiş miydi?
bir daha ve daha büyük bir ısrarla vaktiyle birebir parti -MHP- içerisinde bulundukları Mansur Yavaş’ın adaylığını öne sürebilir.
Üstelik “MHP’den de oy alabileceği” üzere bir münasebet de var.
Mansur Yavaş’a MHP başkanı Devlet Bahçeli’nin karşı çıkacağını sanmam; MHP tabanı da “Aday muhakkak, karar net” denmesine karşın, Yavaş olursa karşı cephe adayına pekala oy verebilir.
HDP’liler oy vermezmiş, vermesinler; MHP’den gelecek oylar onların eksiğini tamamlar.
Zafer Partisi önderi Ümit Özdağ, ring kenarından, “Siz aday göstermezseniz ben imza toplayarak Mansur Yavaş’ın aday olmasını sağlarım” demekte.
Hatta, adayını Mansur Yavaş olarak belirlemiş muhalefet cephesi, seçim kampanyası sırasında, iktidarın kendisine oy vermemeyi düşünenleri yanına çekmek için deklare ettiğı ‘konut+arsa+işyeri’ projesini belediye kökenli adaylarının daha inançlı bir halde yerine getirebileceği propagandası bile yapabilir.
Ülkemiz halkı, sonunda, sandıkların açıldığının sonraki günü, geçmişte ve yakın vakit içindera kadar %10 barajını lakin aşabilmiş bir partinin yıllar boyunca tek başına temsil ettiği ideolojinin, birkaç partiye bölünmüş -MHP, DÜZGÜN Parti ve Zafer Partisi- imgesiyle girdiği seçimden sandık zaferiyle çıktığı gerçeğine uyanabilir.
Evet, ben, ‘6’lı masa’da elini en yeterli oynayan parti başkanının Meral Akşener ve onun adayının da Mansur Yavaş olduğunu düşünüyorum.
Önceki seçimde adaylıkta ısrarı şimdilerde ‘6’lı masa’ diye anılan muhalefet cephesinin kaybını getirmişti.
Bu sefer kazanacağa oynuyor üzere.
En berbat senaryoyu düşünelim: Mansur Yavaş aday olur ve kaybederse yeni devirde MHP bir daha eski iktidarın kesimi olmaya devam etmeyecek mi?
Tayyip Erdoğan evvelce bu biçimde durumlar için ‘win-win’ (kazan-kazan) tabirini kullanıyordu.
Her iki durumda da kazanılır manasına.
Yılbaşından itibaren ülkenin dört bir tarafını şantiyeye çevirmesi beklenen ‘konut+arsa+işyeri’ projesinin akıbetini de daima bir arada takip ederiz.
Seçimde muhalefetin cumhurbaşkanı adayının kim olacağıyla beraber…
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.