Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi’nin eski öğretim üyelerinden ve Yeni Şafak muharriri Faruk Beşer “Savrulduğumuzun farkında mıyız?” başlıklı bugünkü yazısında Ramazan periyodunda televizyonda yapılan iftarda ve sahur programlarını eleştirdi.
Programlarla eski senelera daha kaliteli hocaların yetiştiğini gördüğünü yazan Beşer, “aynı vakitte İslam algımızda ve sunumunda bir eksen kaymasının olduğunu da hissedebiliyoruz. Çoklukla dikenlerinden arındırılmış renksiz bir İslam sunuluyor bize. Biraz müzik, biraz cümbüş, biraz menkıbe, biraz öykü, biraz masal, kimilerince da bol uydurulmuş hadis… Müslümanlar dünya siyasetiyle, daha genel olarak da demokrasi ile, laiklikle, çağdaş kültürle hesaplaşmayı göze alabilmekten ve alternatif aramaktan süratle uzaklaşıyorlar. Gitgide çağdaş kültürün bir kesimi hatta savunucusu haline geliyorlar. Neyin asıl olduğunu bilemeyenlerimiz çoğunlukta” görüşünü lisana getirdi.
Laiklik konusunda kimilerinin başının karışık olduğunu yazan Beşer şöyleki devam etti: “Cumhuriyet, demokrasi, laiklik, hatta sanat üzere hususlar, eleştirisi bile yapılamaz dogmalar haline geldi. Aleyhlerinde tek kelam ederseniz sizi aforoz ediyorlar. Hissedemediğimiz bir evrilme yaşıyoruz. Trenin farkında olmadan viraj alması üzere doksan derece dönüyoruz da hâlâ istikamet üzere olduğumuzu sanıyoruz. İşin farklı tarafı, örneğin laikliğe laf ettiğinizde birinci sataşma, daha ne söylemiş olduğinizi tam anlamasa bile, evvel dindar olduğunu söyleyenlerden geliyor. Hasılı, binmişiz bir alamete, gidiyoruz kıyamete. bu biçimde tekrar soralım; biz nereye gidiyoruz bu biçimde?
Artık daha özele inelim. Ramazanı nefsimizi tutma ve yememe mevsimi bilmemiz gerekirken, yeme hatta tıksırıncaya kadar yeme, kalanı da israf etme vakti olarak bilinmeye devam ediyor. Gerçi bu yanlışın şuuruna varan Müslümanların artıyor olması da sevindirici.”
Programlarla eski senelera daha kaliteli hocaların yetiştiğini gördüğünü yazan Beşer, “aynı vakitte İslam algımızda ve sunumunda bir eksen kaymasının olduğunu da hissedebiliyoruz. Çoklukla dikenlerinden arındırılmış renksiz bir İslam sunuluyor bize. Biraz müzik, biraz cümbüş, biraz menkıbe, biraz öykü, biraz masal, kimilerince da bol uydurulmuş hadis… Müslümanlar dünya siyasetiyle, daha genel olarak da demokrasi ile, laiklikle, çağdaş kültürle hesaplaşmayı göze alabilmekten ve alternatif aramaktan süratle uzaklaşıyorlar. Gitgide çağdaş kültürün bir kesimi hatta savunucusu haline geliyorlar. Neyin asıl olduğunu bilemeyenlerimiz çoğunlukta” görüşünü lisana getirdi.
Laiklik konusunda kimilerinin başının karışık olduğunu yazan Beşer şöyleki devam etti: “Cumhuriyet, demokrasi, laiklik, hatta sanat üzere hususlar, eleştirisi bile yapılamaz dogmalar haline geldi. Aleyhlerinde tek kelam ederseniz sizi aforoz ediyorlar. Hissedemediğimiz bir evrilme yaşıyoruz. Trenin farkında olmadan viraj alması üzere doksan derece dönüyoruz da hâlâ istikamet üzere olduğumuzu sanıyoruz. İşin farklı tarafı, örneğin laikliğe laf ettiğinizde birinci sataşma, daha ne söylemiş olduğinizi tam anlamasa bile, evvel dindar olduğunu söyleyenlerden geliyor. Hasılı, binmişiz bir alamete, gidiyoruz kıyamete. bu biçimde tekrar soralım; biz nereye gidiyoruz bu biçimde?
Artık daha özele inelim. Ramazanı nefsimizi tutma ve yememe mevsimi bilmemiz gerekirken, yeme hatta tıksırıncaya kadar yeme, kalanı da israf etme vakti olarak bilinmeye devam ediyor. Gerçi bu yanlışın şuuruna varan Müslümanların artıyor olması da sevindirici.”