Yeni Akit müellifi Sabri Balaman bugünkü “Türkiye’de besin sorunu ulusal devlet sorunudur” başlıklı yazısında “Bir ülkenin besin güvencesi/güvencesizliği durumu değerlendirilirken o ülkedeki gelir dağılımı ve gelir dağılımındaki dengesizlikleri de kıymetlendirmek kaçınılmaz olmaktadır” görüşünü lisana getirdi.
Besin garantisiyle yoksulluk seviyesi içinde bağ bulunduğunu yazan Balaman “Yoksulluk seviyesi arttıkça besin güvencesizliği de artmaktadır. Üretilen besin ölçüsü ile nüfus içinde kurulan bağa dayalı yapılan besin teminatı tahlilleri ortalama bir paha sunması bakımından değerlidir. Lakin kelam konusu paha mutlak bir besin teminatı değildir.” diye yazdı.
Besin teminatı ve besin güvenliğinin tüm ülkelerde son devirde öncelikli bahisler ortasında yer aldığını söz eden Balaman “Gıda teminatı kavramına bilhassa sağlıklı ve muteber besinin tüketiciye ulaştırılması tabirlerinin de eklenmesiyle, besin güvenliği besin teminatının bir şartı olmaktadır. Sağlıklı bireylerin yaşadığı ulus devletler açısından öncelikli mevzuların başında gelmektedir” dedi.
Balaman yazısına şu biçimde devam etti: “Türkiye’de, besin güvenliği ve teminatına yönelik geliştirilen mevzuatların uygulanması değerlidir. Bilhassa sorun tespit edilen alanlarda gerekli tedbirler alınmadığı takdirde, nüfus artışı, global iklim değişikliği üzere faktörlerin de tesiriyle orta ve uzun vadede kâfi, sağlıklı ve besleyici besinlere erişim konusunda değerli meselelerle karşılaşılabileceği ortaya çıkmaktadır. Öbür yandan besin garantisi ve güvenliğine yönelik memleketler arası indeksler için sağlanan bilgi tabanlarının da muteber olması geleceğe yönelik stratejiler açısından değer taşımaktadır.
Sonuç olarak, Türkiye’de besin güvenliği açısından mevzuatta ve gündemde kimi gelişmeler yaşanırken, uygulamada problemler olduğu, besin güvenliğini de içeren besin garantisinde ise genel olarak olumlu gelişmeler sağlanabilmesinin makro seviyede toplumsal ve iktisat siyasetleri ile uyumlu olmak üzere sonuç odaklı belirlenecek, tarım siyaseti gaye ve araçlarıyla sağlanabilecektir.
Kamu idare sisteminin şahsi çıkarlarda değil, millet faydasına alacağı kararlarda müşterek hareket etmelidir. Örnek vermek gerekirse tarım alanlarının imara açılması kısmı üzerinde tasarruf, lokal yöneticilerin meclislerde alacağı kararları önemli bir kontrol düzeneğin sisteminden kesinlikle geçmesidir, aksi takdirde kimi talancı ve çıkarcı insanların önüne geçilemeyeceği aşikârdır. “
Yazının tamamını okumak için
Besin garantisiyle yoksulluk seviyesi içinde bağ bulunduğunu yazan Balaman “Yoksulluk seviyesi arttıkça besin güvencesizliği de artmaktadır. Üretilen besin ölçüsü ile nüfus içinde kurulan bağa dayalı yapılan besin teminatı tahlilleri ortalama bir paha sunması bakımından değerlidir. Lakin kelam konusu paha mutlak bir besin teminatı değildir.” diye yazdı.
Besin teminatı ve besin güvenliğinin tüm ülkelerde son devirde öncelikli bahisler ortasında yer aldığını söz eden Balaman “Gıda teminatı kavramına bilhassa sağlıklı ve muteber besinin tüketiciye ulaştırılması tabirlerinin de eklenmesiyle, besin güvenliği besin teminatının bir şartı olmaktadır. Sağlıklı bireylerin yaşadığı ulus devletler açısından öncelikli mevzuların başında gelmektedir” dedi.
Balaman yazısına şu biçimde devam etti: “Türkiye’de, besin güvenliği ve teminatına yönelik geliştirilen mevzuatların uygulanması değerlidir. Bilhassa sorun tespit edilen alanlarda gerekli tedbirler alınmadığı takdirde, nüfus artışı, global iklim değişikliği üzere faktörlerin de tesiriyle orta ve uzun vadede kâfi, sağlıklı ve besleyici besinlere erişim konusunda değerli meselelerle karşılaşılabileceği ortaya çıkmaktadır. Öbür yandan besin garantisi ve güvenliğine yönelik memleketler arası indeksler için sağlanan bilgi tabanlarının da muteber olması geleceğe yönelik stratejiler açısından değer taşımaktadır.
Sonuç olarak, Türkiye’de besin güvenliği açısından mevzuatta ve gündemde kimi gelişmeler yaşanırken, uygulamada problemler olduğu, besin güvenliğini de içeren besin garantisinde ise genel olarak olumlu gelişmeler sağlanabilmesinin makro seviyede toplumsal ve iktisat siyasetleri ile uyumlu olmak üzere sonuç odaklı belirlenecek, tarım siyaseti gaye ve araçlarıyla sağlanabilecektir.
Kamu idare sisteminin şahsi çıkarlarda değil, millet faydasına alacağı kararlarda müşterek hareket etmelidir. Örnek vermek gerekirse tarım alanlarının imara açılması kısmı üzerinde tasarruf, lokal yöneticilerin meclislerde alacağı kararları önemli bir kontrol düzeneğin sisteminden kesinlikle geçmesidir, aksi takdirde kimi talancı ve çıkarcı insanların önüne geçilemeyeceği aşikârdır. “
Yazının tamamını okumak için