Yeni Akit müellifi Abdurrahman Dilipak, bugünkü yazısında İsrail Cumhurbaşkanı Yitzak Herzog‘un Türkiye’ye gerçekleştirdiği ziyareti hatırlatıp, Dışişleri Bakanı Mevlüt Çavuşoğlu’nun Filistin’e gideceğini yazdı.
Dışişleri Bakanı Çavuşoğlu’nun mevkidaşı ile Kudüs’te mi, yoksa Tel Aviv’de mi bir ortaya geleceğini, kimin karşılayacağını soran Dilipak, “Mevlüt Çavuşoğlu’nu ‘uzun masa’ya mı oturtacaklar, yan yana mı oturacaklar. Ya da oturacağı koltuğun ayaklarının uzunluğunda(!?) olacak gözümüz. Bu ziyaretin ‘Key Word’leri şöyleki: ‘Reel politik’, ‘ulusal çıka’, ‘karşılıklı çıkar’, ‘dünya gerçekleri’, ‘ekonomik gerçekler’.Ulus devletin kutsal teslisi şunlardır. Rasyonalizm, pragmatizm ve determinizm. Bu pragmatizm denen şey icabında ucu açık, oportünizme kadar gdolayır sizi. Seküler teslisin kutsalı yoktur. Sözlüklerinde ‘vefa’ ya da yer yoktur. Bu siyasette ‘ilke’ ve ‘ahlak’ yoktur. Burada te’vil, takiyye her şey vardır ve ‘gayeye giden her yol meşrudur’” diye yazdı.
Türkiye ile İsrail içindeki bağların neredeyse hiç kesilmediğini “arka bahçe diplomasisi”nin sürdüğünü yazan Dilipak şu biçimde devam etti: “İHA-SİHA’ların motorları, kimi komponentler dahil, savunma sanayii ve istihbarat için gerekli biroldukca eser, direkt ve dolaylı olarak bu kaynak üzerinden temin ediliyor. Artık bu ilgiler, daha açık hale geliyor. Aslında bu manada İsrail, memleketler arası sistemin komiseri olarak Türkiye’nin yeni yönelim ve çalışmalarında müşahede yapmak üzere gönderiliyor. İsrail’le bu düzeyde, bu argümanlarla bir diyalog ve işbirliği kuruluyorsa, gelsin Suudi Arabistan, gelsin Ermenistan, Mısır, Suriye.. Moskof Mezalimi, Yunan Mezalimi, Ermeni Mezalimi, Kahpe Bizans edebiyatının sonu mu?”
Öze yabancılaşma, savrulmanın artık varyanta dönüştüğünü yalnızca AK Parti’de değil, tüm etraflarda yaşandığını tabir eden Dilipak özetle yazısına şöyleki devam etti:
“Bir fikri sefalet devrini yaşıyoruz. Bunun sonunda yaşanan sıkıntılar siyasetten, bürokrasiye, piyasaya çabucak her yerde bir kahtı rical ‘adam yokluğu’ devri yaşıyoruz.
En büyük kuraklık ve kıtlık bu. Akıl kıtlığı, sevgi, merhamet kıtlığı. İnsanların beyni ve kalbi kuraklaştı. Ne hakikatten haberleri var, ne sahiden, ne bilimden haberleri ve ne de hikmetten. Akıl ve kalpleri sükuta erince vicdanlarından da ses yok. bu biçimde da Allah’ın yardımı, ihsanı, rahmeti kesiliyor.
İsrail ile Türkiye bağlarının bu düzeyde bir daha tesisi, diğer süreçler yanında bir kadro yansıları de gündeme getirecek. Ve bundan daha sonra Kudüs, Filistin ve bölge üzerinde İsrail’in her adımı Müslümanların yakın takibi altında olacak. Sütten ağzı yanan ayranı üfleyerek içer derler. Bu münasebetlerden daima ağzımız yandı da. İsrail’de yamalı bohça hükümeti kendi ortasında bile istikrar ve sistem sağlayamaz iken, Türkiye ile bağlantıların gerçek gitmesini beklemek hayal.”
Dışişleri Bakanı Çavuşoğlu’nun mevkidaşı ile Kudüs’te mi, yoksa Tel Aviv’de mi bir ortaya geleceğini, kimin karşılayacağını soran Dilipak, “Mevlüt Çavuşoğlu’nu ‘uzun masa’ya mı oturtacaklar, yan yana mı oturacaklar. Ya da oturacağı koltuğun ayaklarının uzunluğunda(!?) olacak gözümüz. Bu ziyaretin ‘Key Word’leri şöyleki: ‘Reel politik’, ‘ulusal çıka’, ‘karşılıklı çıkar’, ‘dünya gerçekleri’, ‘ekonomik gerçekler’.Ulus devletin kutsal teslisi şunlardır. Rasyonalizm, pragmatizm ve determinizm. Bu pragmatizm denen şey icabında ucu açık, oportünizme kadar gdolayır sizi. Seküler teslisin kutsalı yoktur. Sözlüklerinde ‘vefa’ ya da yer yoktur. Bu siyasette ‘ilke’ ve ‘ahlak’ yoktur. Burada te’vil, takiyye her şey vardır ve ‘gayeye giden her yol meşrudur’” diye yazdı.
Türkiye ile İsrail içindeki bağların neredeyse hiç kesilmediğini “arka bahçe diplomasisi”nin sürdüğünü yazan Dilipak şu biçimde devam etti: “İHA-SİHA’ların motorları, kimi komponentler dahil, savunma sanayii ve istihbarat için gerekli biroldukca eser, direkt ve dolaylı olarak bu kaynak üzerinden temin ediliyor. Artık bu ilgiler, daha açık hale geliyor. Aslında bu manada İsrail, memleketler arası sistemin komiseri olarak Türkiye’nin yeni yönelim ve çalışmalarında müşahede yapmak üzere gönderiliyor. İsrail’le bu düzeyde, bu argümanlarla bir diyalog ve işbirliği kuruluyorsa, gelsin Suudi Arabistan, gelsin Ermenistan, Mısır, Suriye.. Moskof Mezalimi, Yunan Mezalimi, Ermeni Mezalimi, Kahpe Bizans edebiyatının sonu mu?”
Öze yabancılaşma, savrulmanın artık varyanta dönüştüğünü yalnızca AK Parti’de değil, tüm etraflarda yaşandığını tabir eden Dilipak özetle yazısına şöyleki devam etti:
“Bir fikri sefalet devrini yaşıyoruz. Bunun sonunda yaşanan sıkıntılar siyasetten, bürokrasiye, piyasaya çabucak her yerde bir kahtı rical ‘adam yokluğu’ devri yaşıyoruz.
En büyük kuraklık ve kıtlık bu. Akıl kıtlığı, sevgi, merhamet kıtlığı. İnsanların beyni ve kalbi kuraklaştı. Ne hakikatten haberleri var, ne sahiden, ne bilimden haberleri ve ne de hikmetten. Akıl ve kalpleri sükuta erince vicdanlarından da ses yok. bu biçimde da Allah’ın yardımı, ihsanı, rahmeti kesiliyor.
İsrail ile Türkiye bağlarının bu düzeyde bir daha tesisi, diğer süreçler yanında bir kadro yansıları de gündeme getirecek. Ve bundan daha sonra Kudüs, Filistin ve bölge üzerinde İsrail’in her adımı Müslümanların yakın takibi altında olacak. Sütten ağzı yanan ayranı üfleyerek içer derler. Bu münasebetlerden daima ağzımız yandı da. İsrail’de yamalı bohça hükümeti kendi ortasında bile istikrar ve sistem sağlayamaz iken, Türkiye ile bağlantıların gerçek gitmesini beklemek hayal.”