“Kötü huylu hücrelerde ayırt edici özellikler üreten kinazlar adı verilen enzimleri tanımlamak için tümör proteinlerini ve bunların modifikasyonlarını analiz eden platformlardan gelen verileri birleştirebiliyoruz. Bu enzimlerin çoğu için spesifik inhibitörler mevcuttur, bu da onları potansiyel hedef terapötikler haline getirir, “diyor Iavarone. Bu, artık meyve vermeye yaklaşan ve geleneksel laboratuvarlardan biraz farklı olan laboratuvarlarda doğan yeni bir devrim dalgasıdır: “Laboratuvar alanının %50’si, büyük ağlara bağlanma olasılığıyla hesaplamaya dayalıdır. Araştırmacı, onu geleneksel Islak laboratuvardan ayırt etmek için “Kuru Laboratuvar” olarak adlandırıldığını ekliyor, bu arada organoidler olarak adlandırılan minyatür tümörleri yeniden üreten hücre kümelerinin evde olduğu yer. Aynı araştırma grubunun on yıl önce açtığı bir rotanın varış noktasıdır.
Sphinks algoritması, Iavarone’nin araştırmasından doğan ikinci algoritmadır. İlki, tedavi olasılıkları olan ve bu olasılığın bulunmadığı diğer üç habis tümör ailesinden farklı olan bir tümör biçimini, mitokondriyal glioblastomayı tanımayı öğrenmişti. Sphinks, yakalanması en zor üç tümör grubu için avlanma zorluğunu üstlendi: “3 grubun her biri için farklı olan temel protein kinazları tanımlar” ve “bu araç sayesinde – dedi Iavarone – analiz her bir hasta için mümkün hale geliyor tümördeki tüm proteinlerin analizine ilişkin verilere sahipsek, aslında tümörleri çalıştıran genler değil, proteinleridir”.
Bu yeni bir yol, çünkü şimdiye kadar tümör proteinleri klinik uygulamada kullanılmıyordu, ancak artık “her bir hastaya terapötik hedefini, eğer protein analizi varsa ayrı ayrı veya tümörün ait olduğu aileyi tanımlayarak belirtmek” mümkün hale geldi. “. Hatta aile benzerlikleri olan tümörler vardır ve örneğin ilk olanlar beyin tümörleri (çocuk dahil), akciğer ve meme tümörleri arasında tanımlanmıştır. Prof. Iavarone, “Bir ‘sepet denemesi’ kavramını araştırıyoruz,” dedi, “yani, farklı tümörlerde aynı biyolojik alt tipe sahip hastaları içeren klinik deneyler. Glioblastoma veya meme veya akciğer kanseri olan hastaların benzer moleküler özelliklere sahip olup olmadığı. , hastalara tümörleri için mümkün olan en etkili ilaçları hızla getirme yeteneği ile aynı klinik protokole dahil edilebilirler.”
Sphinks algoritması, Iavarone’nin araştırmasından doğan ikinci algoritmadır. İlki, tedavi olasılıkları olan ve bu olasılığın bulunmadığı diğer üç habis tümör ailesinden farklı olan bir tümör biçimini, mitokondriyal glioblastomayı tanımayı öğrenmişti. Sphinks, yakalanması en zor üç tümör grubu için avlanma zorluğunu üstlendi: “3 grubun her biri için farklı olan temel protein kinazları tanımlar” ve “bu araç sayesinde – dedi Iavarone – analiz her bir hasta için mümkün hale geliyor tümördeki tüm proteinlerin analizine ilişkin verilere sahipsek, aslında tümörleri çalıştıran genler değil, proteinleridir”.
Bu yeni bir yol, çünkü şimdiye kadar tümör proteinleri klinik uygulamada kullanılmıyordu, ancak artık “her bir hastaya terapötik hedefini, eğer protein analizi varsa ayrı ayrı veya tümörün ait olduğu aileyi tanımlayarak belirtmek” mümkün hale geldi. “. Hatta aile benzerlikleri olan tümörler vardır ve örneğin ilk olanlar beyin tümörleri (çocuk dahil), akciğer ve meme tümörleri arasında tanımlanmıştır. Prof. Iavarone, “Bir ‘sepet denemesi’ kavramını araştırıyoruz,” dedi, “yani, farklı tümörlerde aynı biyolojik alt tipe sahip hastaları içeren klinik deneyler. Glioblastoma veya meme veya akciğer kanseri olan hastaların benzer moleküler özelliklere sahip olup olmadığı. , hastalara tümörleri için mümkün olan en etkili ilaçları hızla getirme yeteneği ile aynı klinik protokole dahil edilebilirler.”