Türk Tabipleri Birliği (TTB) Emekçi Sıhhati ve İşyeri Hekimliği Kolu Üyesi Dr. Bülent Aslanhan, “İş cinayetlerine, faydalanmalara, meslek hastalıklarına göz yumuluyor” dedi.
Son senelerda maden ocaklarında meydana gelen kazalarda 5 bine yakın emekçinin hayatını yitirdiği belirtiliyor. İş sıhhati ve güvenliği konusunda değerlendirmelerde bulunan Dr. Aslanhan, ülkenin global sermayenin yatırım alanı olarak ucuz ve teminatsız emeğin en değerli rekabet gücü haline getirildiği bir çalışma hayatına adım adım zorlandığını anlattı.
Birgün’den Sibel Bahçetepe’nin haberine nazaran, Aslanhan, çalışma hayatının her türlü güvenlikten mahrum, örgütsüzleştirilmiş, taşeronlaşmanın yaygınlaştığı, emeğin ucuz iş gücü olmaya zorlandığı bir ortama sürüklendiğini, bu biçimde olunca da kaçınılmaz olarak iş cinayetleri de meslek hastalıkları da katlanarak arttığını ve artacağını vurguladı.
“Son 20 yılda 30 bine yakın personel iş kazalarından dolayı ömrünü kaybetti”
Çalışma hayatındaki dinamiklerin “piyasa” ve “piyasanın ihtiyaçları”na bakılırsa düzenlendiğini söyleyen Aslanhan, emekçi sıhhati alanının da bir daha bir tıp piyasa modeli olan Ortak Sıhhat Güvenlik Ünitelerine (OSGB) zorlandığını kaydetti. Aslanhan, özetle şunları söylemiş oldu:
“OSGB’ler alanın temel yapıları haline gelince, artık emekçi sıhhatini alanının muhtaçlıkları ve bilimsel metotlar değil ‘akçeli hesaplar’ alana hâkimiyet kurmuş oldu. Durum bu biçimde olunca iş cinayetlerinden vefatlar ve facialar kaçınılmaz olarak devam etti. İktidar 2003’ten bu yana emekçi sıhhati iş güvenliği alanında büyük ataklar yaptığı tezini her faciadan daha sonra bir dahaledi. 6331 Sayılı Yasa ile personel sıhhati ve güvenliği alanı OSGB’lere taşeronlaştırılmış, piyasanın şartlarına terk edilmiş oldu. Son 20 yılda 30 bine yakın emekçi bu ülkede iş kazalarından dolayı hayatını kaybetti. Meslek hastalıkları aslına bakarsanız tespit edilemiyordu, maddeden daha sonra da durum değişmedi. Personellerin sıhhatini ve güvenliğini, özlük haklarını ve mesleksel bağımsızlığını gözeten, üretim üzerinde emekçilerin ve onların sendikalarının kontrolünü artıracak kamusal bir “İSG Hizmet Sunum Modelini” geliştirmek bir tahlil olarak durmaktadır. Ulusal seviyede sistematik bir siyasetin yaşama geçirilmesi zaruridir.”
Son senelerda maden ocaklarında meydana gelen kazalarda 5 bine yakın emekçinin hayatını yitirdiği belirtiliyor. İş sıhhati ve güvenliği konusunda değerlendirmelerde bulunan Dr. Aslanhan, ülkenin global sermayenin yatırım alanı olarak ucuz ve teminatsız emeğin en değerli rekabet gücü haline getirildiği bir çalışma hayatına adım adım zorlandığını anlattı.
Birgün’den Sibel Bahçetepe’nin haberine nazaran, Aslanhan, çalışma hayatının her türlü güvenlikten mahrum, örgütsüzleştirilmiş, taşeronlaşmanın yaygınlaştığı, emeğin ucuz iş gücü olmaya zorlandığı bir ortama sürüklendiğini, bu biçimde olunca da kaçınılmaz olarak iş cinayetleri de meslek hastalıkları da katlanarak arttığını ve artacağını vurguladı.
“Son 20 yılda 30 bine yakın personel iş kazalarından dolayı ömrünü kaybetti”
Çalışma hayatındaki dinamiklerin “piyasa” ve “piyasanın ihtiyaçları”na bakılırsa düzenlendiğini söyleyen Aslanhan, emekçi sıhhati alanının da bir daha bir tıp piyasa modeli olan Ortak Sıhhat Güvenlik Ünitelerine (OSGB) zorlandığını kaydetti. Aslanhan, özetle şunları söylemiş oldu:
“OSGB’ler alanın temel yapıları haline gelince, artık emekçi sıhhatini alanının muhtaçlıkları ve bilimsel metotlar değil ‘akçeli hesaplar’ alana hâkimiyet kurmuş oldu. Durum bu biçimde olunca iş cinayetlerinden vefatlar ve facialar kaçınılmaz olarak devam etti. İktidar 2003’ten bu yana emekçi sıhhati iş güvenliği alanında büyük ataklar yaptığı tezini her faciadan daha sonra bir dahaledi. 6331 Sayılı Yasa ile personel sıhhati ve güvenliği alanı OSGB’lere taşeronlaştırılmış, piyasanın şartlarına terk edilmiş oldu. Son 20 yılda 30 bine yakın emekçi bu ülkede iş kazalarından dolayı hayatını kaybetti. Meslek hastalıkları aslına bakarsanız tespit edilemiyordu, maddeden daha sonra da durum değişmedi. Personellerin sıhhatini ve güvenliğini, özlük haklarını ve mesleksel bağımsızlığını gözeten, üretim üzerinde emekçilerin ve onların sendikalarının kontrolünü artıracak kamusal bir “İSG Hizmet Sunum Modelini” geliştirmek bir tahlil olarak durmaktadır. Ulusal seviyede sistematik bir siyasetin yaşama geçirilmesi zaruridir.”