Elbette “kötü haber”. Elly Schlein “Avrupa ve İtalya için” diyor. Ancak Amerikan oyu ve Donald Trump'ın ABD seçimlerindeki zaferi 2024 yılı İtalyan demleri tarafından da uyarı olarak okunuyor. Çünkü ABD'de egemenlikçiliğin, popülizmin ve cinsiyetçiliğin 'şampiyonu' sayılan bu gece ezici bir çoğunlukla kazandı. Yargılamalara rağmen, Capitol Hill'e yapılan saldırı, siyasi açıdan her türlü sınırı aşan bir kampanyaya rağmen 'yanlış'. Ve bu, daha güçlü bir Avrupa için çaba göstermenin yanı sıra, üzerinde düşünülmesi gereken bir gerçektir.
Jeopolitik düzeyde “ortak yatırımlar” ve “kişinin kendi stratejik özerkliği”nden yola çıkan Schlein şunu savunuyor: Elon Musk tarafından ödüllendirilen başkan Giorgia Meloni'yi Trumpizm'le ilişkilendiriyor: “Gördüğümüz, bu ülkedeki aşırı sağ hükümette halihazırda gördüklerimizden çok da farklı değil.” Schlein, bugün Matteo Salvini gibi iş adamının zaferine sevinenleri uyarıyor: “Bugün onu bayrak nedeniyle kutlayanlar, yeni bir korumacı politikanın etkileri Avrupa'daki ve aynı zamanda ülkemizdeki işletmeleri ve işçileri vurduğunda yakında duracaklar.”
Demokrat Parti genel sekreteri için olası tek tepki, zaten zayıflamış olan istikrarının Trump'ın başkanlığıyla riske girebileceği AB'yi güçlendirmek olacaktır. Orban'ın egemenlikçi hamlesinden ve büyüyen sağdan gelen bu, demokratların endişesi. Schlein şöyle diyor: “Avrupa Birliği'nden, ortak bir yatırım politikasını tekrar merkeze koyan, uyumlu ve birleşik bir şekilde güçlü bir ivmeye ihtiyacımız var – tıpkı gerçek bir Avrupa sanayi politikası oluşturma kapasitesine sahip Yeni nesil AB'ninki gibi. inovasyonu ve aynı zamanda ekolojik dönüşümü teşvik edebilir çünkü ABD'de kazananlar iklim acil durumunu açıkça inkar ediyor.”
Kısacası alternatif bir model. “Dün Trump'la bir odada kilitli kalarak kutlanan milyarderlerin orta sınıfın şampiyonları olarak durduğu bir toplum düşüncesinde, kendimizi tanıyamadığımız ve hiçbir zaman da tanıyamayacağımız için bunun başka bir yöne gitmesini umuyorduk. Çalışmayı sömürerek kendilerini zenginleştirenler yoksullaşan sınıf. İtalya'da bu toplum fikrine inatla bir alternatif inşa etmeye devam ediyoruz.”
Eski komiser Paolo Gentiloni doğrudan konuya giriyor: “Amerika Donald Trump'ı seçti. Artık pek çok şey Avrupa'ya bağlı olacak.”. Daha birlik ve güçlenmeli”. Çünkü Stefano Bonaccini'nin de altını çizdiği gibi, “Trump'ın bizi düşman olarak göstermesiyle birlikte, yeni bir Amerikan otarşisi karşısında AB açısından büyük belirsizlik ortamları açılıyor. Ancak tam da en zor anlarda netliğe ve kararlılığa ihtiyaç vardır. Şöyle denebilir: Uyanmamız ve ortak ekonomik, mali, sosyal ve savunma politikalarına sahip bir Avrupa'ya ihtiyacımız olduğunu anlamamız için doğru zaman değil”. Dario Nardella da şunu yineliyor: “Artık David Sassoli'nin hayali bir zorunluluk haline geliyor. 'Avrupa kendine gerçek bir dış politika oluşturmalı ve kendisini gerçek bir ortak savunma ile donatmalıdır.'
Ancak ABD'de yaşananlar da üzerinde düşünmeyi gerektiriyor: AB Parlamentosu başkan yardımcısı Pina Picierno, İtalyan ilerici kampındaki diğer tepkilere değinerek, “Sol popülizmin bayrağını dalgalandırarak karşılık veremeyiz” diye altını çiziyor. Debora Serracchiani'ye göre “Dersi almak ya da görmezden gelmek, değerlerimizin kesinliklerinin güvenli bahçesini geliştirmeye devam etmek ya da parayı ölçen, Avrupa'sı, Rusya'sı ya da Rusya'sı olan gerçek insanların sertliği, belirsizlikleri ve ihtiyaçları ile baş etmek bize kalmış. Çin'in çok az önemi var ya da hiç önemi yok.” Trump'ın kendi deyimiyle “tokadı”, bir tempo değişikliği dayatıyor: “Bugün hızla yetişkin olmaya karar verebilir, kitleleri harekete geçiren rahatsız edici konuları ele alabilir, alternatif ve ikna edici bir teklif sunabiliriz. Ya da düşünceli bir şekilde kendimizi eşlik etmeye teslim edebiliriz. Yolu zaten çizilmiş görünen Batı demokrasilerinin gerilemesi”.
Jeopolitik düzeyde “ortak yatırımlar” ve “kişinin kendi stratejik özerkliği”nden yola çıkan Schlein şunu savunuyor: Elon Musk tarafından ödüllendirilen başkan Giorgia Meloni'yi Trumpizm'le ilişkilendiriyor: “Gördüğümüz, bu ülkedeki aşırı sağ hükümette halihazırda gördüklerimizden çok da farklı değil.” Schlein, bugün Matteo Salvini gibi iş adamının zaferine sevinenleri uyarıyor: “Bugün onu bayrak nedeniyle kutlayanlar, yeni bir korumacı politikanın etkileri Avrupa'daki ve aynı zamanda ülkemizdeki işletmeleri ve işçileri vurduğunda yakında duracaklar.”
Demokrat Parti genel sekreteri için olası tek tepki, zaten zayıflamış olan istikrarının Trump'ın başkanlığıyla riske girebileceği AB'yi güçlendirmek olacaktır. Orban'ın egemenlikçi hamlesinden ve büyüyen sağdan gelen bu, demokratların endişesi. Schlein şöyle diyor: “Avrupa Birliği'nden, ortak bir yatırım politikasını tekrar merkeze koyan, uyumlu ve birleşik bir şekilde güçlü bir ivmeye ihtiyacımız var – tıpkı gerçek bir Avrupa sanayi politikası oluşturma kapasitesine sahip Yeni nesil AB'ninki gibi. inovasyonu ve aynı zamanda ekolojik dönüşümü teşvik edebilir çünkü ABD'de kazananlar iklim acil durumunu açıkça inkar ediyor.”
Kısacası alternatif bir model. “Dün Trump'la bir odada kilitli kalarak kutlanan milyarderlerin orta sınıfın şampiyonları olarak durduğu bir toplum düşüncesinde, kendimizi tanıyamadığımız ve hiçbir zaman da tanıyamayacağımız için bunun başka bir yöne gitmesini umuyorduk. Çalışmayı sömürerek kendilerini zenginleştirenler yoksullaşan sınıf. İtalya'da bu toplum fikrine inatla bir alternatif inşa etmeye devam ediyoruz.”
Eski komiser Paolo Gentiloni doğrudan konuya giriyor: “Amerika Donald Trump'ı seçti. Artık pek çok şey Avrupa'ya bağlı olacak.”. Daha birlik ve güçlenmeli”. Çünkü Stefano Bonaccini'nin de altını çizdiği gibi, “Trump'ın bizi düşman olarak göstermesiyle birlikte, yeni bir Amerikan otarşisi karşısında AB açısından büyük belirsizlik ortamları açılıyor. Ancak tam da en zor anlarda netliğe ve kararlılığa ihtiyaç vardır. Şöyle denebilir: Uyanmamız ve ortak ekonomik, mali, sosyal ve savunma politikalarına sahip bir Avrupa'ya ihtiyacımız olduğunu anlamamız için doğru zaman değil”. Dario Nardella da şunu yineliyor: “Artık David Sassoli'nin hayali bir zorunluluk haline geliyor. 'Avrupa kendine gerçek bir dış politika oluşturmalı ve kendisini gerçek bir ortak savunma ile donatmalıdır.'
Ancak ABD'de yaşananlar da üzerinde düşünmeyi gerektiriyor: AB Parlamentosu başkan yardımcısı Pina Picierno, İtalyan ilerici kampındaki diğer tepkilere değinerek, “Sol popülizmin bayrağını dalgalandırarak karşılık veremeyiz” diye altını çiziyor. Debora Serracchiani'ye göre “Dersi almak ya da görmezden gelmek, değerlerimizin kesinliklerinin güvenli bahçesini geliştirmeye devam etmek ya da parayı ölçen, Avrupa'sı, Rusya'sı ya da Rusya'sı olan gerçek insanların sertliği, belirsizlikleri ve ihtiyaçları ile baş etmek bize kalmış. Çin'in çok az önemi var ya da hiç önemi yok.” Trump'ın kendi deyimiyle “tokadı”, bir tempo değişikliği dayatıyor: “Bugün hızla yetişkin olmaya karar verebilir, kitleleri harekete geçiren rahatsız edici konuları ele alabilir, alternatif ve ikna edici bir teklif sunabiliriz. Ya da düşünceli bir şekilde kendimizi eşlik etmeye teslim edebiliriz. Yolu zaten çizilmiş görünen Batı demokrasilerinin gerilemesi”.