ABD’de işsizlik oranı yüzde 3,6 — pandemiden hemen önceki, yani 50 yılın en düşük seviyesinden sadece bir kıl yukarıda. Şirket kârları 2021’de yüzde 35 oranında fırladı ve kâr marjları 1950’den beri en geniş seviyelerindeydi. Yine de hisse senetleri son zamanlarda sert düştü: İki önemli hisse senedi endeksi, S&P 500 ve Nasdaq 100, yılın başlangıcından bu yana derin bir negatif zeminde. yıl.
Bir çelişki gibi görünen şey aslında tarihsel bir kalıptır: Sıcak işgücü piyasaları ve sıcak hisse senedi piyasaları çoğu zaman iyi karışmaz.
Aslında, düşük işsizlik zamanları bir şekilde bastırılmış hisse senedi getirileri ile ilişkilidir, oysa değerlemeler yüksek işsizlik dönemlerinde ortalama olarak daha yüksek eğilim gösterir. Analistler bu fenomeni, işsizlik oranının bir “gecikmeli gösterge” -insanlara ekonominin yakın geçmişte nasıl gittiğini bilmelerini sağlayan – statüsünün basit bir işlevi olarak açıklarken, borsanın kendisi soğuk bir şekilde, soğuk bir şekilde, soğuk bir şekilde “öncü bir gösterge” olarak hizmet eder. biraz kusurlu bir şekilde, zaman geçtikçe şirketlerin kaderi hakkında gelişen bir fikir birliğini yansıtıyor.
“İşsizlik çok düşük olduğunda, kibirli zamanlar geride kalır ve harika yüksek olduğunda, önümüzde güzel zamanlar vardır” diyor Padhraic Garvey. Küresel bir banka olan ING’de araştırma başkanı.
Örneğin 2007’de işsizlik yüzde 4,4’e kadar düştü, ancak S&P 500 endeksinin yıllık getirisi yalnızca yüzde 5,5’ti. Ertesi yıl mali kriz sırasında hisse senetleri düştü – ve ardından 2009’da işsizlik yüzde 10’a yükselirken endeks yüzde 26,5 arttı. (1990’ların teknoloji patlaması gibi büyük işletmeler için çeşitli arka rüzgarlar kısa bir süreliğine tarihsel eğilimleri alt edebileceğinden, modelde kırılmalar meydana gelir.)
İyileşme zirve yaptığında, yatırımcı coşkusu işletmelerin aşırı risk almasına yol açabilir. bir sonraki gerilemenin tohumlarını eken – tıpkı işçilerin yüksek talepten faydalanması gibi, yüksek ücretlerinin iyi zamanlarda biriken kurumsal nakit yığınlarını kesmesi ve kısa vadeli karlar üzerinde baskı oluşturması gibi. Finansal yatırımcılar aynı zamanda Federal Rezerv’in döngüye verdiği tepkiyle de mücadele etmek zorundalar – şu anda olduğu gibi enflasyon varsa, güçlü bir işgücü piyasası ona faiz oranlarını yükseltme fırsatı verebilir. Zayıf biri, faiz oranlarını düşürmesi için baskı yapabilir. Her iki yöndeki eylem, hisse senedi değerlemelerini etkiler.
Birleşik Devletler’deki İşlerin Durumu
Birleşik Devletler’deki iş açıkları ve gönüllü olarak işlerinden ayrılan işçi sayısı Mart ayında rekor seviyelere yakın kaldı.
Morgan Stanley yöneticilerinin üst düzey yöneticileri, yakın tarihli bir notta, “stratejistlerinin, sıkılaşan işgücü piyasası ve buna bağlı işgücü kıtlıkları arasında 2022 kurumsal kar marjları için bir risk oluşturduğunu düşündüklerini” yazdılar. piyasalar için her zaman toplam ekonomi için önemli olanla aynı değildir.”
Büyük şirketler geçen yıl rekor kar marjları elde etmiş olsa da, birçok firma için kazanç tahminleri bu yılın başlarında belirlenen beklentilere kıyasla düşüyor.
Son zamanlardaki “ücret enflasyonu”, pek çok kişinin çerçevelediği gibi, sayısız borsacı tarafından bir yükü çok fazla artırıyor olarak görülüyor – yalnızca yöneticileri değil, aynı zamanda tipik olarak emekle ilgili şikayetleri görmezden gelen bazı önde gelen liberal ekonomistleri de endişelendirecek kadar hızlı. harcamalar fazla oynandı.
Federal Rezerv verileri, ortalama yıllık hisse artışlarının 1980’lerden 2007-9 durgunluğuna kadar geçerli olan yüzde 3 ila 7 aralığında olduğunu gösteriyor. Ancak, Fed başkanı Jerome H. Powell ve Hazine Bakanı Janet L. Yellen de dahil olmak üzere, iş dünyası ve hükümetteki çeşitli liderler, hızlı tempolarına karşı daha temkinli hale geldi.
Finansal olmayan “gerçek” ekonomide, işçiler için daha fazla seçeneğe ve tazminata yol açan yoğun rekabet olumludur “çünkü daha fazla para kazanıyoruz, San Francisco merkezli bir finansal hizmetler şirketi olan SoFi’nin yatırım stratejisi başkanı Liz Young, harcayacak daha fazla para, zam aldığımız için enflasyonu daha iyi emebiliriz” dedi. Aynı zamanda, “Sıkı bir işgücü piyasasıyla ilgili diğer şey, ücretler arttığında birinin bunun için tıslaması gerektiğidir” dedi.
Pandemi kaynaklı durgunluktan hızlı toparlanmanın çoğunda, para yöneticileri, daha fazla insanın daha fazla harcanabilir gelir elde etmesinin mal ve hizmetler için daha fazla harcamaya yol açacağının bir işareti olarak güçlenen işgücü piyasasına basit bir bahis yaptı. ticaret yaptıkları şirketler tarafından satılır ve gelecekteki kazançlarını arttırır.
Şimdi, Wall Street’teki hesap o kadar basit değil.
Önümüzdeki aylarda pek çok finansal analist, iş yaratma konusunda veriye daha az dikkat edeceklerini ve bunun yerine ortalama saatlik kazançlardaki büyümeye odaklanacaklarını söylüyorlar. çekebilir.
Üç yıllık aşırı büyük getirilerin ardından, piyasalardaki aşağı yıl, ücret kazançları genellikle sabit kalmayan, ülkenin geniş tanımlı orta sınıfı arasındaki kötü ruh halini artırıyor. Enflasyonla uyumlu ve emeklilik tasarrufları ve net değeri (ev özsermayesi dışında) kısmen bu tür endekslere bağlı. Michigan Üniversitesi tüketici güven endeksi, 2008 mali krizinden sonra işlerin yavaş toparlanmasından bu yana ulaşılamayan en düşük seviyelerin yakınında geziniyor.
Nihayetinde, güçlü işler verisi ile ulusal ruh hali arasındaki bu huysuz kopukluk, bu sağlam ama kayalık toparlanmada göreceli kazananlar ve kaybedenler arasındaki ilk gecikmeden kaynaklanabilir: Zaten sıkı bir işgücü piyasasını sıkıştırmanın ekonomik faydaları kısa vadede, nispeten konsantredir – daha düşük başlangıç ücretleri ve daha az örgün eğitime sahip olanlara ve iş döngüleri sırasında genellikle “son işe alınan, ilk kovulan” Siyah Amerikalılar gibi demografik gruplara tahakkuk eder. Bu arada, geçici yüksek enflasyonun olumsuz yanları bile yaygındır – nüfusa geniş bir şekilde yayılır, ancak sıklıkla en çok düşük gelir gruplarının finansmanına zarar verir.
Artan emek talebinin milyonlarca işçinin öne geçmesine yardımcı olduğu doğrudur. Enflasyona göre ayarlama yapıldıktan sonra, orta ve yüksek gelir grupları için ücretler düştü, ancak ortalama olarak en alttaki üçte birlik kesim için arttı: Eğlence ve konaklama endüstrisinin tipik olarak daha düşük ücretli çalışanlarının ücretleri – seyahate odaklanan geniş sektör, yemek, eğlence, rekreasyon ve turizm – geçen yıl enflasyonu çok geride bırakarak yaklaşık yüzde 15 arttı.
Önemli bir ekonomist bloğu, ücretlerin enflasyon için çok fazla suçlandığını iddia ediyor. Washington merkezli ilerici bir düşünce kuruluşu olan Economic Policy Institute tarafından 110 endüstride yakın zamanda yapılan bir analiz, ücret artışının tedarikçilerin geçen yıl uğraştığı maliyetlerdeki artışla ilişkili olmadığı sonucuna vardı ve bu da enflasyonun büyük bir kısmının hala enflasyondan kaynaklanabileceğini öne sürüyordu. tedarik zinciri dengesizlikleri gibi diğer güçler.
Birçok analist, işsizliğin yeterince uzun süre düşük kalması durumunda, sıcak bir işgücü piyasasının meyvelerinin genişleyeceğine inanıyor – işverenlerin iş modellerini ekonomik hale getirirken, çeşitli işçi basamakları için hisselerini artırdığı erdemli bir döngü yaratıyor. daha verimli hale gelmek, kapasiteyi, üretkenliği ve kurumsal bilançoların sağlığını artırmak.
Federal Rezerv, bazı borç verme, tüketici harcamalarını dizginlemek için faiz oranlarını hızla yükselterek borçlanma maliyetlerini artırma planıyla ilerlerken, bu umut tehdit altında. iş yatırımı ve emek talebi.
Çeşitli zorluklara rağmen, en iyimser piyasa katılımcıları, işverenlerin, işçilerin ve tüketicilerin bu yıl, Fed’in borçlanma maliyetlerini artırdığı, enflasyona ve ücret artışına müdahale etmeden, enflasyona ve ücret artışına yardımcı olduğu sözde bir “yumuşak iniş” yaşayabileceğini tahmin ediyor. İyileşmeyi öldüren sancılı bir yavaşlama: Örneğin, Morgan Stanley stratejistleri, enflasyonun düşmesi ve hisse oranlarının bir miktar gücünü koruması nedeniyle, reel ücretlerin yıl ortasına kadar genel olarak pozitife dönmesini ve fiyat artışlarını geride bırakmasını bekliyor. Bu, hisse senetleri için de bir nimet olabilir.
Şirketlerin işe alım reklamlarını hedeflemesine yardımcı olan bir teknoloji firması olan Appcast’te emek ekonomisti Andrew Flowers, “Önümüzdeki birkaç çeyrekte, Fed’in yükselişine rağmen işgücü piyasasının sıkı olmaya devam etmesi olası” dedi. İşe alma konusunda hâlâ “ezici bir iştah” görüyor.
Özellikle düşük işsizlik, hisse senetleri için tipik bir yükseliş işareti olmasa da, son yıllarda bazı eğilimler arttı. 2019’da S&P 500 kabaca yüzde 30 döndüğünde, yıl sonunda işsizlik mevcut seviyelere paralel olarak yüzde 3,6’ya düşmüştü.
Böyle belirsiz bir ortamda, hisse senetlerinin yıl sonuna kadar nasıl hareket edeceğine ilişkin tahminler, en iyi Wall Street firmaları arasında büyük farklılıklar gösteriyor. Birkaç teknik önlemle, piyasanın yörüngesi şu anda “ya da kırma” seviyelerine yakın.
Halka açık şirketler “büyük ölçüde verimli hale geldiler, bu nedenle işletme performansı temelinde bu ekstra maliyetleri üstlenebildiler” diyor BMO Capital Markets’ın baş yatırım stratejisti Brian Belski. Bay Belski’nin bankasının görünümü, S&P 500 endeksinin 2022’yi Pazartesi günkü kapanışın yüzde 23 üzerinde ve çoğu tahminin çok üzerinde 5.300 ile bitireceği çağrısıyla en emin olanlar arasında.
“Günün sonunda, bu tür ücretleri görmemizin ekonomi için iyi olduğunu düşünüyorum” dedi. “Asla ABD tüketicisine karşı bahse girme.”
Bir çelişki gibi görünen şey aslında tarihsel bir kalıptır: Sıcak işgücü piyasaları ve sıcak hisse senedi piyasaları çoğu zaman iyi karışmaz.
Aslında, düşük işsizlik zamanları bir şekilde bastırılmış hisse senedi getirileri ile ilişkilidir, oysa değerlemeler yüksek işsizlik dönemlerinde ortalama olarak daha yüksek eğilim gösterir. Analistler bu fenomeni, işsizlik oranının bir “gecikmeli gösterge” -insanlara ekonominin yakın geçmişte nasıl gittiğini bilmelerini sağlayan – statüsünün basit bir işlevi olarak açıklarken, borsanın kendisi soğuk bir şekilde, soğuk bir şekilde, soğuk bir şekilde “öncü bir gösterge” olarak hizmet eder. biraz kusurlu bir şekilde, zaman geçtikçe şirketlerin kaderi hakkında gelişen bir fikir birliğini yansıtıyor.
“İşsizlik çok düşük olduğunda, kibirli zamanlar geride kalır ve harika yüksek olduğunda, önümüzde güzel zamanlar vardır” diyor Padhraic Garvey. Küresel bir banka olan ING’de araştırma başkanı.
Örneğin 2007’de işsizlik yüzde 4,4’e kadar düştü, ancak S&P 500 endeksinin yıllık getirisi yalnızca yüzde 5,5’ti. Ertesi yıl mali kriz sırasında hisse senetleri düştü – ve ardından 2009’da işsizlik yüzde 10’a yükselirken endeks yüzde 26,5 arttı. (1990’ların teknoloji patlaması gibi büyük işletmeler için çeşitli arka rüzgarlar kısa bir süreliğine tarihsel eğilimleri alt edebileceğinden, modelde kırılmalar meydana gelir.)
İyileşme zirve yaptığında, yatırımcı coşkusu işletmelerin aşırı risk almasına yol açabilir. bir sonraki gerilemenin tohumlarını eken – tıpkı işçilerin yüksek talepten faydalanması gibi, yüksek ücretlerinin iyi zamanlarda biriken kurumsal nakit yığınlarını kesmesi ve kısa vadeli karlar üzerinde baskı oluşturması gibi. Finansal yatırımcılar aynı zamanda Federal Rezerv’in döngüye verdiği tepkiyle de mücadele etmek zorundalar – şu anda olduğu gibi enflasyon varsa, güçlü bir işgücü piyasası ona faiz oranlarını yükseltme fırsatı verebilir. Zayıf biri, faiz oranlarını düşürmesi için baskı yapabilir. Her iki yöndeki eylem, hisse senedi değerlemelerini etkiler.
Birleşik Devletler’deki İşlerin Durumu
Birleşik Devletler’deki iş açıkları ve gönüllü olarak işlerinden ayrılan işçi sayısı Mart ayında rekor seviyelere yakın kaldı.
- Mart İstihdam Raporu : ABD’li işverenler 431.000 iş ekledi ve işsizlik oranı 2022’nin üçüncü ayında yüzde 3,6’ya düştü.
- Güçlü İş Piyasası: Çalışma Departmanından Veri, Şubat ayında iş ilanlarının rekor seviyelere yakın kaldığını gösterdi.
- Yeni Kariyer Yolları: Bazıları için Covid-19 krizi gidişatı değiştirme fırsatı sundu. İşte bu altı kişinin profesyonel olarak nasıl döndüğü.
- Ofise Dönüş: Birçok şirket Covid güvenlik kurallarını gevşeterek insanları sosyal mesafeyi kendi başlarına yönetmeye terk ediyor. Bazı işçiler endişeli.
Morgan Stanley yöneticilerinin üst düzey yöneticileri, yakın tarihli bir notta, “stratejistlerinin, sıkılaşan işgücü piyasası ve buna bağlı işgücü kıtlıkları arasında 2022 kurumsal kar marjları için bir risk oluşturduğunu düşündüklerini” yazdılar. piyasalar için her zaman toplam ekonomi için önemli olanla aynı değildir.”
Büyük şirketler geçen yıl rekor kar marjları elde etmiş olsa da, birçok firma için kazanç tahminleri bu yılın başlarında belirlenen beklentilere kıyasla düşüyor.
Son zamanlardaki “ücret enflasyonu”, pek çok kişinin çerçevelediği gibi, sayısız borsacı tarafından bir yükü çok fazla artırıyor olarak görülüyor – yalnızca yöneticileri değil, aynı zamanda tipik olarak emekle ilgili şikayetleri görmezden gelen bazı önde gelen liberal ekonomistleri de endişelendirecek kadar hızlı. harcamalar fazla oynandı.
Federal Rezerv verileri, ortalama yıllık hisse artışlarının 1980’lerden 2007-9 durgunluğuna kadar geçerli olan yüzde 3 ila 7 aralığında olduğunu gösteriyor. Ancak, Fed başkanı Jerome H. Powell ve Hazine Bakanı Janet L. Yellen de dahil olmak üzere, iş dünyası ve hükümetteki çeşitli liderler, hızlı tempolarına karşı daha temkinli hale geldi.
Finansal olmayan “gerçek” ekonomide, işçiler için daha fazla seçeneğe ve tazminata yol açan yoğun rekabet olumludur “çünkü daha fazla para kazanıyoruz, San Francisco merkezli bir finansal hizmetler şirketi olan SoFi’nin yatırım stratejisi başkanı Liz Young, harcayacak daha fazla para, zam aldığımız için enflasyonu daha iyi emebiliriz” dedi. Aynı zamanda, “Sıkı bir işgücü piyasasıyla ilgili diğer şey, ücretler arttığında birinin bunun için tıslaması gerektiğidir” dedi.
Pandemi kaynaklı durgunluktan hızlı toparlanmanın çoğunda, para yöneticileri, daha fazla insanın daha fazla harcanabilir gelir elde etmesinin mal ve hizmetler için daha fazla harcamaya yol açacağının bir işareti olarak güçlenen işgücü piyasasına basit bir bahis yaptı. ticaret yaptıkları şirketler tarafından satılır ve gelecekteki kazançlarını arttırır.
Şimdi, Wall Street’teki hesap o kadar basit değil.
Önümüzdeki aylarda pek çok finansal analist, iş yaratma konusunda veriye daha az dikkat edeceklerini ve bunun yerine ortalama saatlik kazançlardaki büyümeye odaklanacaklarını söylüyorlar. çekebilir.
Üç yıllık aşırı büyük getirilerin ardından, piyasalardaki aşağı yıl, ücret kazançları genellikle sabit kalmayan, ülkenin geniş tanımlı orta sınıfı arasındaki kötü ruh halini artırıyor. Enflasyonla uyumlu ve emeklilik tasarrufları ve net değeri (ev özsermayesi dışında) kısmen bu tür endekslere bağlı. Michigan Üniversitesi tüketici güven endeksi, 2008 mali krizinden sonra işlerin yavaş toparlanmasından bu yana ulaşılamayan en düşük seviyelerin yakınında geziniyor.
Nihayetinde, güçlü işler verisi ile ulusal ruh hali arasındaki bu huysuz kopukluk, bu sağlam ama kayalık toparlanmada göreceli kazananlar ve kaybedenler arasındaki ilk gecikmeden kaynaklanabilir: Zaten sıkı bir işgücü piyasasını sıkıştırmanın ekonomik faydaları kısa vadede, nispeten konsantredir – daha düşük başlangıç ücretleri ve daha az örgün eğitime sahip olanlara ve iş döngüleri sırasında genellikle “son işe alınan, ilk kovulan” Siyah Amerikalılar gibi demografik gruplara tahakkuk eder. Bu arada, geçici yüksek enflasyonun olumsuz yanları bile yaygındır – nüfusa geniş bir şekilde yayılır, ancak sıklıkla en çok düşük gelir gruplarının finansmanına zarar verir.
Artan emek talebinin milyonlarca işçinin öne geçmesine yardımcı olduğu doğrudur. Enflasyona göre ayarlama yapıldıktan sonra, orta ve yüksek gelir grupları için ücretler düştü, ancak ortalama olarak en alttaki üçte birlik kesim için arttı: Eğlence ve konaklama endüstrisinin tipik olarak daha düşük ücretli çalışanlarının ücretleri – seyahate odaklanan geniş sektör, yemek, eğlence, rekreasyon ve turizm – geçen yıl enflasyonu çok geride bırakarak yaklaşık yüzde 15 arttı.
Önemli bir ekonomist bloğu, ücretlerin enflasyon için çok fazla suçlandığını iddia ediyor. Washington merkezli ilerici bir düşünce kuruluşu olan Economic Policy Institute tarafından 110 endüstride yakın zamanda yapılan bir analiz, ücret artışının tedarikçilerin geçen yıl uğraştığı maliyetlerdeki artışla ilişkili olmadığı sonucuna vardı ve bu da enflasyonun büyük bir kısmının hala enflasyondan kaynaklanabileceğini öne sürüyordu. tedarik zinciri dengesizlikleri gibi diğer güçler.
Birçok analist, işsizliğin yeterince uzun süre düşük kalması durumunda, sıcak bir işgücü piyasasının meyvelerinin genişleyeceğine inanıyor – işverenlerin iş modellerini ekonomik hale getirirken, çeşitli işçi basamakları için hisselerini artırdığı erdemli bir döngü yaratıyor. daha verimli hale gelmek, kapasiteyi, üretkenliği ve kurumsal bilançoların sağlığını artırmak.
Federal Rezerv, bazı borç verme, tüketici harcamalarını dizginlemek için faiz oranlarını hızla yükselterek borçlanma maliyetlerini artırma planıyla ilerlerken, bu umut tehdit altında. iş yatırımı ve emek talebi.
Çeşitli zorluklara rağmen, en iyimser piyasa katılımcıları, işverenlerin, işçilerin ve tüketicilerin bu yıl, Fed’in borçlanma maliyetlerini artırdığı, enflasyona ve ücret artışına müdahale etmeden, enflasyona ve ücret artışına yardımcı olduğu sözde bir “yumuşak iniş” yaşayabileceğini tahmin ediyor. İyileşmeyi öldüren sancılı bir yavaşlama: Örneğin, Morgan Stanley stratejistleri, enflasyonun düşmesi ve hisse oranlarının bir miktar gücünü koruması nedeniyle, reel ücretlerin yıl ortasına kadar genel olarak pozitife dönmesini ve fiyat artışlarını geride bırakmasını bekliyor. Bu, hisse senetleri için de bir nimet olabilir.
Şirketlerin işe alım reklamlarını hedeflemesine yardımcı olan bir teknoloji firması olan Appcast’te emek ekonomisti Andrew Flowers, “Önümüzdeki birkaç çeyrekte, Fed’in yükselişine rağmen işgücü piyasasının sıkı olmaya devam etmesi olası” dedi. İşe alma konusunda hâlâ “ezici bir iştah” görüyor.
Özellikle düşük işsizlik, hisse senetleri için tipik bir yükseliş işareti olmasa da, son yıllarda bazı eğilimler arttı. 2019’da S&P 500 kabaca yüzde 30 döndüğünde, yıl sonunda işsizlik mevcut seviyelere paralel olarak yüzde 3,6’ya düşmüştü.
Böyle belirsiz bir ortamda, hisse senetlerinin yıl sonuna kadar nasıl hareket edeceğine ilişkin tahminler, en iyi Wall Street firmaları arasında büyük farklılıklar gösteriyor. Birkaç teknik önlemle, piyasanın yörüngesi şu anda “ya da kırma” seviyelerine yakın.
Halka açık şirketler “büyük ölçüde verimli hale geldiler, bu nedenle işletme performansı temelinde bu ekstra maliyetleri üstlenebildiler” diyor BMO Capital Markets’ın baş yatırım stratejisti Brian Belski. Bay Belski’nin bankasının görünümü, S&P 500 endeksinin 2022’yi Pazartesi günkü kapanışın yüzde 23 üzerinde ve çoğu tahminin çok üzerinde 5.300 ile bitireceği çağrısıyla en emin olanlar arasında.
“Günün sonunda, bu tür ücretleri görmemizin ekonomi için iyi olduğunu düşünüyorum” dedi. “Asla ABD tüketicisine karşı bahse girme.”