Elly Schlein ve Stefano Bonaccini arasındaki ilk yüz yüze karşılaşmanın ertesi günü, iki cephenin versiyonları bazı açılardan örtüşürken bazı yönlerden farklılaşıyor. Herkesin hemfikir olduğu nokta, dün her iki tarafın da birlik sinyali verilmesi gerektiği konusundaki farkındalığının kaydedildiğidir. Yeni sekreterden alıntı yapacak olursak gerçekten de “birlik”. Birleşik yönetim, o zaman? Yol bu. Nasıl yapılacağı konusunda, hala tanımlanacak çok şey var. Ve yapbozun ilk parçası, Stefano Bonaccini’nin rolüdür ve kendisi için bu, parlamento gruplarının başkanlarından başlayarak diğer her şeyi kademelendirmek için bir başlangıç noktasıdır.
Dünkü toplantıda, Adnkronos’a göre Schlein’ın bir tercihi kendini gösterecekti: sekreter yardımcısı Bonaccini’nin tercihi. Kısacası bir bilet. Parti başkanı Emilia Romagna’nın taraflarından ise parti başkanlığının en iyi çözüm olacağı ima ediliyor. Ancak sekreterin personeli tarafından onaylanmayan bir versiyon. Schlein, Bonaccini’yi milletvekili olarak istiyor ve başkanlığı mı tercih ediyor? Adnkronos’un cevabı “Hayır, rollerden bahsetmediler”. Kısacası, oyun açık kalıyor ve bir anlaşma için birkaç dakika daha yüzleşmeye ihtiyaç duyulacak.
Bu arada Demokrat Parti’nin başkanlığı için Pina Picierno’dan Graziano Delrio’ya ve Dario Nardella’ya kadar başka isimler yapılıyor. Floransa belediye başkanı bugün Radio 1’de “Hiçbir şey istemiyorum. Partime vermem gerekiyor çünkü parti bana çok şey verdi” dedi. bir anlayışa ulaşmak. Parlamentonun iki meclisi arasında, Schlein’ın kendisinin bir milletvekili olduğu göz önüne alındığında, Meclis azınlıkta kalabilir. Ve Debora Serracchiani’nin grup lideri olarak kalması da ihtimal dışı değil. Ama biz hala spekülasyon alanındayız.
Orfini, ‘Büyük bir partide akım yoksa otoriterlik vardır’
Bu arada Schlein’ın zaferi Demokrat Parti’nin iç dengelerini de etkiler. Kongre savaşı, dem bileşenlerini şimdiden yeniden düzenledi. Dario Franceschini’nin Areadem’i bölünmüştü ve herkes Schlein’ı desteklemiyordu: bkz. Bonaccini’nin yardımcısı olarak kampanya yürüten Piero Fassino veya Pina Picierno. Jön Türkler bile farklı tercihler yaptı: Chiara Gribaudo, Matteo Orfini’yi takip etmedi, Schlein’ı destekledi ve şimdi yeni sekreteryada lider bir role sahip olabilirdi.
Lorenzo Guerini’nin başkanlık ettiği ve Bonaccini’yi neredeyse bütüncül bir şekilde destekleyen Reformist Üs, tasfiyeye doğru gidebilir. Ya da daha doğrusu alanın aşılması. Ve belki de kongrede Emilia Romagna’nın başkanını destekleyen diğer bileşenlere veya bileşenlerin parçalarına bir uzantısı. Bu, siyasi seçimlerden sonra zaten tartışılmıştı: yeni aşamanın ışığında bir aşılma sürüyordu. Ve şimdi Schlein’ın gelişi bir şeyleri değiştirmiyor. Aksine.
“Schlein’ın zaferi bir durağa işaret ediyor – Base Riformista’dan büyük bir figür açıklıyor – hareketsiz durup bu yeni aşamayı yorumlamaktan vazgeçmek yanlış olur. Yansıma açık ve hepimizi içeriyor”. Orfini, akımların, eğer “iktidarın yozlaşmasına” dönüşmezlerse, çoğulculuk için bir itici güç olduklarını kaydediyor. “Büyük bir partide akım yoksa otoriterlik vardır. Elbette akımların ne olduğuna bağlı, gücün yozlaşması ise” bu iyi değil “ama yaşasın çoğulculuk”. (Mara Montanari tarafından)
Dünkü toplantıda, Adnkronos’a göre Schlein’ın bir tercihi kendini gösterecekti: sekreter yardımcısı Bonaccini’nin tercihi. Kısacası bir bilet. Parti başkanı Emilia Romagna’nın taraflarından ise parti başkanlığının en iyi çözüm olacağı ima ediliyor. Ancak sekreterin personeli tarafından onaylanmayan bir versiyon. Schlein, Bonaccini’yi milletvekili olarak istiyor ve başkanlığı mı tercih ediyor? Adnkronos’un cevabı “Hayır, rollerden bahsetmediler”. Kısacası, oyun açık kalıyor ve bir anlaşma için birkaç dakika daha yüzleşmeye ihtiyaç duyulacak.
Bu arada Demokrat Parti’nin başkanlığı için Pina Picierno’dan Graziano Delrio’ya ve Dario Nardella’ya kadar başka isimler yapılıyor. Floransa belediye başkanı bugün Radio 1’de “Hiçbir şey istemiyorum. Partime vermem gerekiyor çünkü parti bana çok şey verdi” dedi. bir anlayışa ulaşmak. Parlamentonun iki meclisi arasında, Schlein’ın kendisinin bir milletvekili olduğu göz önüne alındığında, Meclis azınlıkta kalabilir. Ve Debora Serracchiani’nin grup lideri olarak kalması da ihtimal dışı değil. Ama biz hala spekülasyon alanındayız.
Orfini, ‘Büyük bir partide akım yoksa otoriterlik vardır’
Bu arada Schlein’ın zaferi Demokrat Parti’nin iç dengelerini de etkiler. Kongre savaşı, dem bileşenlerini şimdiden yeniden düzenledi. Dario Franceschini’nin Areadem’i bölünmüştü ve herkes Schlein’ı desteklemiyordu: bkz. Bonaccini’nin yardımcısı olarak kampanya yürüten Piero Fassino veya Pina Picierno. Jön Türkler bile farklı tercihler yaptı: Chiara Gribaudo, Matteo Orfini’yi takip etmedi, Schlein’ı destekledi ve şimdi yeni sekreteryada lider bir role sahip olabilirdi.
Lorenzo Guerini’nin başkanlık ettiği ve Bonaccini’yi neredeyse bütüncül bir şekilde destekleyen Reformist Üs, tasfiyeye doğru gidebilir. Ya da daha doğrusu alanın aşılması. Ve belki de kongrede Emilia Romagna’nın başkanını destekleyen diğer bileşenlere veya bileşenlerin parçalarına bir uzantısı. Bu, siyasi seçimlerden sonra zaten tartışılmıştı: yeni aşamanın ışığında bir aşılma sürüyordu. Ve şimdi Schlein’ın gelişi bir şeyleri değiştirmiyor. Aksine.
“Schlein’ın zaferi bir durağa işaret ediyor – Base Riformista’dan büyük bir figür açıklıyor – hareketsiz durup bu yeni aşamayı yorumlamaktan vazgeçmek yanlış olur. Yansıma açık ve hepimizi içeriyor”. Orfini, akımların, eğer “iktidarın yozlaşmasına” dönüşmezlerse, çoğulculuk için bir itici güç olduklarını kaydediyor. “Büyük bir partide akım yoksa otoriterlik vardır. Elbette akımların ne olduğuna bağlı, gücün yozlaşması ise” bu iyi değil “ama yaşasın çoğulculuk”. (Mara Montanari tarafından)