Cumhuriyet Halk Partisi Küme Başkanvekili Özgür Özel, “Terörle uğraş ne iktidar sıkıntısıdır, ne muhalefet sorunudur, ulusal bir sıkıntıdır lakin siz yalnızca siyasi çıkarlarınız uğrunda kendinizi ‘milli’ yapar, geri kalan herkesi ‘gayri milli’ diye yaftalarsanız, İçişleri Bakanı’na yöneltilen en ufak bir tenkide ‘Polisimize saldırıyorlar, askerimize saldırıyorlar’ diyerek bu değerli kurumları kendinize kalkan yaparsanız yanlışlarınıza devam edersiniz” tenkitlerinde bulundu.
Sözlerinin devamında İçişleri Bakanı Süleyman Soylu’ya tenkitlerini sürdüren Özel, “Türkiye’de İçişleri Bakanı’na bir inanç yok ve maalesef ona olan güvensizlik ve onun makus kriz idaresi, yaptığı palavra yanlış ve dezenformasyona varan açıklamalar bugün Türkiye’deki itimat buhranını yaratıyor” dedi.
Özel, Sözcü müellifi Ruhat Mengi’nin sorularını yanıtladı. Özel’in açıklamalarının bir kısmı şöyleki:
Genel Liderimiz Sayın Kılıçdaroğlu’nun Küme konuşmasında vurguladığı ve bütün vatandaşlarımızın da gördüğü bir gerçek var; biz geçen sene bu vakit içinderda Türkiye’nin sonlarının kevgire döndüğünü, girenin çıkanın belirli olmadığını, bundan Türkiye’nin başta Suriye olmak üzere komşularıyla olan münasebetlerinin, dış siyasetinin, geçmişteki kusurlarının büyük rol oynadığını, şu anda Türkiye’de kim var kim yok bilinemediğini söyleyerek, bunu eleştirerek “Sınır Namustur” demiş ve Türkiye’de 81 vilayette ve bütün ilçelerdeki binalarımıza ve genel merkezimize “Sınır Namustur” pankartlarını asmıştık. Bu Adalet ve Kalkınma Partisi’ni büyük ölçüde rahatsız etti ve uzun mühlet Türkiye gündeminde kaldı. Sayın Genel Başkan’ın Salı günkü konuşmasından daha sonra maalesef birebir pankartları bir sefer daha astık, zira yaşanan olay bir iç güvenlik meselesidir ancak hem de berbat bir dış siyasetin yansıması ve sonların güvenliğinin ne kadar kıymetli olduğunu da gözler önüne seren bir problemdir.
Patlama olduğu andan itibaren Cumhuriyet Halk Partisi söylemiş olduklerinin bir defa daha haklı çıkmasının ve korktuklarının olmasının teessürü ortasındadır. Hem önümüzdeki periyotta Türkiye’yi yönetecek siyasi parti ya da ittifakın değerli bir bileşeni ve Türkiye’nin Ana Muhalefet Partisi olarak da doğruyu göstermenin, birebir vakitte problemin Türkiye açısından gerçek yerde tartışmanın sorumluluğu ortasındadır ve bunu yapmaktadır. Şunun altını kuvvetle çiziyoruz; problemin sorumlusu Türkiye’yi 20 yıldır yöneten iktidar partisi ve onun başındaki Sayın Erdoğan’dır.
“Terörle çaba ulusal bir meseledir!”
■ Cumhurbaşkanı Erdoğan, iktidarın sorumluluğu yerine son terör olayını da CHP’ye bağladı, HDP’yle ilişki kurdu, bunu nasıl değerlendiriyorsunuz?
Bugün biroldukça terör örgütünün ismini her fırsatta Türkiye’deki herkese yakıştıranlar, muhalefet partisine, muhaliflere, gazetecilere, öğrencilere yakıştıranlar aslında Türkiye’de siyasi kutuplaşmayla birlikte hem terörü sulandırıp, hem terörle çaba konusunda oluşması gereken ortak ve kuvvetli, tek sesli bir cepheyi sadece siyasi çıkar uğrunda değersizleştirerek, değersizleştirerek bu biçimde bir şeyin oluşmasının önünde en büyük manisi teşkil etmektedirler. Terörle çaba ne iktidar sıkıntısıdır, ne muhalefet problemidir, ulusal bir sıkıntıdır fakat siz yalnızca siyasi çıkarlarınız uğrunda kendinizi “milli” yapar, geri kalan herkesi “gayri milli” diye yaftalarsanız, İçişleri Bakanı’na yöneltilen en ufak bir tenkide “Polisimize saldırıyorlar, askerimize saldırıyorlar” diyerek bu değerli kurumları kendinize kalkan yaparsanız yanlışlarınıza devam edersiniz. Yaşanan terör olayında, mesela bundan evvelki Mersin’de yaşanan terör olayında yanlış bir bilgiyi İçişleri Bakanı ağzıyla birinci dakikalarda servis eder ve ülkenin Ana Muhalefet Partisi’ni amaç göstermeye çalışırsanız yaptığınız açıklamalarda kimse sizi ciddiye almaz, bugün bu biçimde bir problemle karşı karşıyayız. Türkiye’de İçişleri Bakanı’na bir inanç yok ve maalesef ona olan güvensizlik ve onun makûs kriz idaresi, yaptığı palavra yanlış ve dezenformasyona varan açıklamalar bugün Türkiye’deki inanç buhranını yaratıyor. Maalesef, burada devayı Türkiye’yi bir gün, bir gece bağlantısız bırakmakta, bağlantı kanallarını kapatmakta, toplumsal medyayı susturmakta ve sansürlemekte görüyorlar. Bu yapılan iş daha fazlaca dert, daha hayli kaygı, daha epeyce fısıltı ve dezenformasyon üretiyor, tam olarak bu biçimde bir güvensizliğin, tasanın, telaşın ortasındayız.
Burada düşülmemesi gereken tuzak, bugünkü iktidarın, seçimi kaybettiğini, Türkiye’yi yönetemediğini gördüğümüz iktidarın, ülkeyi bir kaygı, bir dert iklimine sürüklenmesinden bir menfaat ummasıdır, Ana Muhalefet Partisi olarak yaptığımız bütün tenkitlerin ne kadar haklı olduğunu görüyoruz, gelecekte ülkeyi yönetmeye talip bir siyasi parti olarak bizi belirli bir sorumluluk bekliyor, bugün kullandığımız muhalefet lisanını de son derece sorumlu bir biçimde inşa ediyoruz, fakat şunun da altını çiziyorum her mevzuda bir kolaycılığa kaçılıyor; dış siyasette, iç siyasette, güvenlikte, terörle çabada hatta kimi vakit iktisat tenkitlerinde “Efendim, bunu siyasete alet etmeyin, bu hususta siyaset yapmayın” diyorlar, siyaset tam da bunlar tekrar, tekrar yaşanmasın diye yapılır. Bu alan fevkalâde siyasi bir alandır zira hükümet tercihini Suriye’yle hengame etmekle, Suriye’nin toprak bütünlüğüne saygılı olmamakla, Suriye’deki devlet dışı ögeleri muhatap kabul etmekle yapmış, onları “eğit, donat, yolla savaşsın ve ülkesini parçalasın” diyerek Suriye’deki kaostan, çöküşten medet ummuş ve Suriye’deki bir rejim değişikliğinin açıkça tarafı olmuş ve bu yanılgılı dış siyaseti yüzünden milyonlarca sığınmacının kendi ülkelerinden ayrılarak Türkiye’ye gelmesine sebep olmuş ve hudutların ortadan kalktığı, hudutların kevgire döndüğü bir müddetcin müsebbibi olmuştur.
Bu, AKP’dilk evvel de olan, daha sonra da olacak olan, Cumhuriyet’tilk evvel kurulmuş fazlaca değerli birikimleri olan polis teşkilatının başarısıdır ancak orada o bombanın patlıyor olması bir güvenlik zafiyetidir ve o bombanın ve patlatanın bu ülkeye girişi, bombanın oraya kadar taşınması, o bombanın patladığı ana kadar denetimin Türkiye Cumhuriyeti devletinde değil terör örgütünde olması bir istihbarat zafiyetidir ve iktidarın sorumluluğundadır. Bunu tartışmak, bu işi siyasete alet etmek değildir, zira olay yanlışsız siyasetin kurgulanmamış, yapılmamış olması, bir dizi yanlışın uç uca eklenmesinin kararıdur. Dünyanın neresinde ülkenin kalbinde bir bomba patlarsa güvenlik bürokrasisi ve onların başında olan bakanla ülkeyi yöneten kişi sorumludur. Daha da ekstra bir sorumluluk; bir tek adam rejimiyle yönetilen ülkede işine geldi mi “Bu işin başı benim, ben” diyen kişinin artık sorumluluğu alması gerekmektedir. Cumhurbaşkanı Erdoğan ve İçişleri Bakanı Süleyman Soylu birbirlerinden az olmamak üzere yaşananlardan sorumludur.
“Soylu, kendisini öne çıkarmak için Ulusal Savunma Bakanlığı’ndan, Genelkurmay Başkanlığı’ndan rol çalıyor”
Özel ayrıyeten, “Türkiye’deki değerli bir sorun da İçişleri Bakanı Süleyman Soylu’nun hem terörle uğraşta, hem hudut güvenliğinde, hem hududu aşan operasyonlarda dahi kendisini öne çıkarmak için Ulusal Savunma Bakanlığı’ndan, Genelkurmay Başkanlığı’ndan rol çalması. Hulusi Akar’ın da geçmişten gelen ‘partili bir Genelkurmay Başkanı’ olmasını, bu tarihte birincidir -seçim gecesi o denli oldu üniformasını çıkarıp bakanlık kıyafetini giyerek aşikâr olmuştu- ve artık de ‘örtülü bir Genelkurmay başkanı’ üzere davranmasını, Genelkurmay Lideri’ni hiçleştirmesini, ‘Bana bağlı bir Genelkurmay lideri buldum, bırakmam’ diyerek orduya ve kuvvet kademesine karşı yaptığı değersizleştirmeyi bir kenara not etmek isterim” diye konuştu.
Yazının tamamını okumak için .
Sözlerinin devamında İçişleri Bakanı Süleyman Soylu’ya tenkitlerini sürdüren Özel, “Türkiye’de İçişleri Bakanı’na bir inanç yok ve maalesef ona olan güvensizlik ve onun makus kriz idaresi, yaptığı palavra yanlış ve dezenformasyona varan açıklamalar bugün Türkiye’deki itimat buhranını yaratıyor” dedi.
Özel, Sözcü müellifi Ruhat Mengi’nin sorularını yanıtladı. Özel’in açıklamalarının bir kısmı şöyleki:
Genel Liderimiz Sayın Kılıçdaroğlu’nun Küme konuşmasında vurguladığı ve bütün vatandaşlarımızın da gördüğü bir gerçek var; biz geçen sene bu vakit içinderda Türkiye’nin sonlarının kevgire döndüğünü, girenin çıkanın belirli olmadığını, bundan Türkiye’nin başta Suriye olmak üzere komşularıyla olan münasebetlerinin, dış siyasetinin, geçmişteki kusurlarının büyük rol oynadığını, şu anda Türkiye’de kim var kim yok bilinemediğini söyleyerek, bunu eleştirerek “Sınır Namustur” demiş ve Türkiye’de 81 vilayette ve bütün ilçelerdeki binalarımıza ve genel merkezimize “Sınır Namustur” pankartlarını asmıştık. Bu Adalet ve Kalkınma Partisi’ni büyük ölçüde rahatsız etti ve uzun mühlet Türkiye gündeminde kaldı. Sayın Genel Başkan’ın Salı günkü konuşmasından daha sonra maalesef birebir pankartları bir sefer daha astık, zira yaşanan olay bir iç güvenlik meselesidir ancak hem de berbat bir dış siyasetin yansıması ve sonların güvenliğinin ne kadar kıymetli olduğunu da gözler önüne seren bir problemdir.
Patlama olduğu andan itibaren Cumhuriyet Halk Partisi söylemiş olduklerinin bir defa daha haklı çıkmasının ve korktuklarının olmasının teessürü ortasındadır. Hem önümüzdeki periyotta Türkiye’yi yönetecek siyasi parti ya da ittifakın değerli bir bileşeni ve Türkiye’nin Ana Muhalefet Partisi olarak da doğruyu göstermenin, birebir vakitte problemin Türkiye açısından gerçek yerde tartışmanın sorumluluğu ortasındadır ve bunu yapmaktadır. Şunun altını kuvvetle çiziyoruz; problemin sorumlusu Türkiye’yi 20 yıldır yöneten iktidar partisi ve onun başındaki Sayın Erdoğan’dır.
“Terörle çaba ulusal bir meseledir!”
■ Cumhurbaşkanı Erdoğan, iktidarın sorumluluğu yerine son terör olayını da CHP’ye bağladı, HDP’yle ilişki kurdu, bunu nasıl değerlendiriyorsunuz?
Bugün biroldukça terör örgütünün ismini her fırsatta Türkiye’deki herkese yakıştıranlar, muhalefet partisine, muhaliflere, gazetecilere, öğrencilere yakıştıranlar aslında Türkiye’de siyasi kutuplaşmayla birlikte hem terörü sulandırıp, hem terörle çaba konusunda oluşması gereken ortak ve kuvvetli, tek sesli bir cepheyi sadece siyasi çıkar uğrunda değersizleştirerek, değersizleştirerek bu biçimde bir şeyin oluşmasının önünde en büyük manisi teşkil etmektedirler. Terörle çaba ne iktidar sıkıntısıdır, ne muhalefet problemidir, ulusal bir sıkıntıdır fakat siz yalnızca siyasi çıkarlarınız uğrunda kendinizi “milli” yapar, geri kalan herkesi “gayri milli” diye yaftalarsanız, İçişleri Bakanı’na yöneltilen en ufak bir tenkide “Polisimize saldırıyorlar, askerimize saldırıyorlar” diyerek bu değerli kurumları kendinize kalkan yaparsanız yanlışlarınıza devam edersiniz. Yaşanan terör olayında, mesela bundan evvelki Mersin’de yaşanan terör olayında yanlış bir bilgiyi İçişleri Bakanı ağzıyla birinci dakikalarda servis eder ve ülkenin Ana Muhalefet Partisi’ni amaç göstermeye çalışırsanız yaptığınız açıklamalarda kimse sizi ciddiye almaz, bugün bu biçimde bir problemle karşı karşıyayız. Türkiye’de İçişleri Bakanı’na bir inanç yok ve maalesef ona olan güvensizlik ve onun makûs kriz idaresi, yaptığı palavra yanlış ve dezenformasyona varan açıklamalar bugün Türkiye’deki inanç buhranını yaratıyor. Maalesef, burada devayı Türkiye’yi bir gün, bir gece bağlantısız bırakmakta, bağlantı kanallarını kapatmakta, toplumsal medyayı susturmakta ve sansürlemekte görüyorlar. Bu yapılan iş daha fazlaca dert, daha hayli kaygı, daha epeyce fısıltı ve dezenformasyon üretiyor, tam olarak bu biçimde bir güvensizliğin, tasanın, telaşın ortasındayız.
Burada düşülmemesi gereken tuzak, bugünkü iktidarın, seçimi kaybettiğini, Türkiye’yi yönetemediğini gördüğümüz iktidarın, ülkeyi bir kaygı, bir dert iklimine sürüklenmesinden bir menfaat ummasıdır, Ana Muhalefet Partisi olarak yaptığımız bütün tenkitlerin ne kadar haklı olduğunu görüyoruz, gelecekte ülkeyi yönetmeye talip bir siyasi parti olarak bizi belirli bir sorumluluk bekliyor, bugün kullandığımız muhalefet lisanını de son derece sorumlu bir biçimde inşa ediyoruz, fakat şunun da altını çiziyorum her mevzuda bir kolaycılığa kaçılıyor; dış siyasette, iç siyasette, güvenlikte, terörle çabada hatta kimi vakit iktisat tenkitlerinde “Efendim, bunu siyasete alet etmeyin, bu hususta siyaset yapmayın” diyorlar, siyaset tam da bunlar tekrar, tekrar yaşanmasın diye yapılır. Bu alan fevkalâde siyasi bir alandır zira hükümet tercihini Suriye’yle hengame etmekle, Suriye’nin toprak bütünlüğüne saygılı olmamakla, Suriye’deki devlet dışı ögeleri muhatap kabul etmekle yapmış, onları “eğit, donat, yolla savaşsın ve ülkesini parçalasın” diyerek Suriye’deki kaostan, çöküşten medet ummuş ve Suriye’deki bir rejim değişikliğinin açıkça tarafı olmuş ve bu yanılgılı dış siyaseti yüzünden milyonlarca sığınmacının kendi ülkelerinden ayrılarak Türkiye’ye gelmesine sebep olmuş ve hudutların ortadan kalktığı, hudutların kevgire döndüğü bir müddetcin müsebbibi olmuştur.
Bu, AKP’dilk evvel de olan, daha sonra da olacak olan, Cumhuriyet’tilk evvel kurulmuş fazlaca değerli birikimleri olan polis teşkilatının başarısıdır ancak orada o bombanın patlıyor olması bir güvenlik zafiyetidir ve o bombanın ve patlatanın bu ülkeye girişi, bombanın oraya kadar taşınması, o bombanın patladığı ana kadar denetimin Türkiye Cumhuriyeti devletinde değil terör örgütünde olması bir istihbarat zafiyetidir ve iktidarın sorumluluğundadır. Bunu tartışmak, bu işi siyasete alet etmek değildir, zira olay yanlışsız siyasetin kurgulanmamış, yapılmamış olması, bir dizi yanlışın uç uca eklenmesinin kararıdur. Dünyanın neresinde ülkenin kalbinde bir bomba patlarsa güvenlik bürokrasisi ve onların başında olan bakanla ülkeyi yöneten kişi sorumludur. Daha da ekstra bir sorumluluk; bir tek adam rejimiyle yönetilen ülkede işine geldi mi “Bu işin başı benim, ben” diyen kişinin artık sorumluluğu alması gerekmektedir. Cumhurbaşkanı Erdoğan ve İçişleri Bakanı Süleyman Soylu birbirlerinden az olmamak üzere yaşananlardan sorumludur.
“Soylu, kendisini öne çıkarmak için Ulusal Savunma Bakanlığı’ndan, Genelkurmay Başkanlığı’ndan rol çalıyor”
Özel ayrıyeten, “Türkiye’deki değerli bir sorun da İçişleri Bakanı Süleyman Soylu’nun hem terörle uğraşta, hem hudut güvenliğinde, hem hududu aşan operasyonlarda dahi kendisini öne çıkarmak için Ulusal Savunma Bakanlığı’ndan, Genelkurmay Başkanlığı’ndan rol çalması. Hulusi Akar’ın da geçmişten gelen ‘partili bir Genelkurmay Başkanı’ olmasını, bu tarihte birincidir -seçim gecesi o denli oldu üniformasını çıkarıp bakanlık kıyafetini giyerek aşikâr olmuştu- ve artık de ‘örtülü bir Genelkurmay başkanı’ üzere davranmasını, Genelkurmay Lideri’ni hiçleştirmesini, ‘Bana bağlı bir Genelkurmay lideri buldum, bırakmam’ diyerek orduya ve kuvvet kademesine karşı yaptığı değersizleştirmeyi bir kenara not etmek isterim” diye konuştu.
Yazının tamamını okumak için .