Kira artışlarındaki süratli yükselişle, İstanbul’da bütçeye uygun mesken bulmak epeyce zorlaştı. O denli ki kimileri devayı öteki bir semte bazıları ise diğer bir kente taşınmakta buluyor.
Türkiye’de son 1 yıldır kira artışları denetim edilemez hale geldi. Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) Hane Halkı Bütçe Araştırması’nın 2019 yılı neticelerina bakılırsa; Türkiye genelinde vatandaşlar gelirlerinin yüzde 24,1’ini konut ve kira harcamalarına ayırıyordu.
Bu harcamalara en yüksek hissesi ayıran bölge yüzde 28,6 ile İstanbul’du. 2020’de ise kiraya ayrılan bu oran yüzde 47’ye ulaştı. 2022’de ise kişi başı gelirin, taban fiyattaki artırım kadar arttığı var iseyılarak yapılan hesaplamada, vatandaşların gelirinin yüzde 61’ini kira için ayırdığı kestirim ediliyor.
Gazete Oksijen’den Esen Dolma’nın haberine bakılırsa; İstanbul’da yaklaşık 30 bin kiralık mesken var. Beşiktaş, Kadıköy, Şişli ve Bakırköy’de taban fiyatın yüzde 60’ına denk gelen 3 bin 800 lira ve altında kiralık daire bulunmuyor.
Bu bedele kiralık oda bile bulmak imkansız hale geldi. İstanbul’da 3 bin 800 lira ve altında 2+1 kiralık konut sayısı ise 500’ün biraz üstünde. Lakin bunlar da Silivri, Pendik, Sultanbeyli üzere kent merkezinden uzak lokasyonlarda.
“Hayata bir daha başlamam gerekiyor”
İki çocuk babası İsmail Keleş, doğup büyüdüğü İstanbul’u terk etmek zorunda kalanlardan. Avcılar Denizköşk’te otururken artık eşinin memleketi Isparta’ya taşınmaya hazırlanıyor.
Keleş, süreci şöyleki anlatıyor: “Eski bir binada oturuyordum. Geçen sene kira 1.250 liradan 1.750 liraya çıktı. Bu sene konut sahibim, mukavelemin bitiminde, kanunen çok fazla artırım yapamayacağı için konutu satacağını söyleyerek çıkmamı istedi. Ben de her iki taraf için garanti olsun diye ihtarname göndermesini istedim fakat kabul etmedi.
Kiraya yüzde 100-150 artırım yapmayı teklif ettim onu da kabul etmedi. aslına bakarsan birkaç gün daha sonra da konutu 1 milyon 350 bin liradan satılığa çıkardı. Benim alamayacağım bir sayı. Eşimin memleketi Isparta’dan da 3+2, 150 metrekare, bahçeli bir mesken bulduk 1.100 TL üzere fazlaca ucuz bir sayıya. Eşim de tayinini istedi. Artık 46 yıldır yaşadığım bu kentten ayrılıyorum, mecburen işimi de bıraktım. Hayata bir daha başlamam gerekiyor, yerleştikten daha sonra iş arayacağım.
“
Türkiye’de son 1 yıldır kira artışları denetim edilemez hale geldi. Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) Hane Halkı Bütçe Araştırması’nın 2019 yılı neticelerina bakılırsa; Türkiye genelinde vatandaşlar gelirlerinin yüzde 24,1’ini konut ve kira harcamalarına ayırıyordu.
Bu harcamalara en yüksek hissesi ayıran bölge yüzde 28,6 ile İstanbul’du. 2020’de ise kiraya ayrılan bu oran yüzde 47’ye ulaştı. 2022’de ise kişi başı gelirin, taban fiyattaki artırım kadar arttığı var iseyılarak yapılan hesaplamada, vatandaşların gelirinin yüzde 61’ini kira için ayırdığı kestirim ediliyor.
Gazete Oksijen’den Esen Dolma’nın haberine bakılırsa; İstanbul’da yaklaşık 30 bin kiralık mesken var. Beşiktaş, Kadıköy, Şişli ve Bakırköy’de taban fiyatın yüzde 60’ına denk gelen 3 bin 800 lira ve altında kiralık daire bulunmuyor.
Bu bedele kiralık oda bile bulmak imkansız hale geldi. İstanbul’da 3 bin 800 lira ve altında 2+1 kiralık konut sayısı ise 500’ün biraz üstünde. Lakin bunlar da Silivri, Pendik, Sultanbeyli üzere kent merkezinden uzak lokasyonlarda.
“Hayata bir daha başlamam gerekiyor”
İki çocuk babası İsmail Keleş, doğup büyüdüğü İstanbul’u terk etmek zorunda kalanlardan. Avcılar Denizköşk’te otururken artık eşinin memleketi Isparta’ya taşınmaya hazırlanıyor.
Keleş, süreci şöyleki anlatıyor: “Eski bir binada oturuyordum. Geçen sene kira 1.250 liradan 1.750 liraya çıktı. Bu sene konut sahibim, mukavelemin bitiminde, kanunen çok fazla artırım yapamayacağı için konutu satacağını söyleyerek çıkmamı istedi. Ben de her iki taraf için garanti olsun diye ihtarname göndermesini istedim fakat kabul etmedi.
Kiraya yüzde 100-150 artırım yapmayı teklif ettim onu da kabul etmedi. aslına bakarsan birkaç gün daha sonra da konutu 1 milyon 350 bin liradan satılığa çıkardı. Benim alamayacağım bir sayı. Eşimin memleketi Isparta’dan da 3+2, 150 metrekare, bahçeli bir mesken bulduk 1.100 TL üzere fazlaca ucuz bir sayıya. Eşim de tayinini istedi. Artık 46 yıldır yaşadığım bu kentten ayrılıyorum, mecburen işimi de bıraktım. Hayata bir daha başlamam gerekiyor, yerleştikten daha sonra iş arayacağım.
“