Karar gazetesi muharriri Taha Akyol, “Milliyetçiler, İslamcılar, Atatürkçüler, sosyalistler veya iktisadi deyişle piyasacılar, devletçiler Türkiye’yi kurtarmak için arbede ediyor lakin ülkeyi gelişmiş ülkeler düzebir daha çıkaracak uzun vadeli temel bir program oluşmuyor. Ülke daima ‘vasat’ seviyede kalıyor. Osmanlılar vaktinde ve Cumhuriyet’in bütün devirlerinde ortalamamız ‘vasat’tır. Süratli kalkınma periyotlarımız var ancak bu devirleri krizler, küçülmeler takip etti.” görüşünü savundu.
Akyol yazısında, “Hangi sistem olursa olsun hamaset, çatışma, kutuplaşma, güç tutkusu… Bunu kolaylaştıran kontrol ve istikrar eksikliği, müzakere ve uzlaşma külçeşidinin zayıflığı… Hangi ideoloji için hengame etsek körüklemiş oluyoruz! Siyasette rasyonellik, müzakere, uzlaşma ve işbirliği zihniyetini geliştirmek zorundayız. Bu açıdan Millet İttifakı ve 6 Partili ortak çalışmalar umut vericidir. Türkiye uçlardan, radikalizmden, partizanlıktan sakınarak kuvvetli bir “merkez” inşa etmek zorundadır; hem toplumsal manada tıpkı zamandavlet kurumlarının hukuk statüsü ve liyakat kalitesi anlamında…” fikrini lisana getirdi.
Akyol şu tabirleri kullandı:
“Niye Almanya’da, Japonya’da siyaset bizdeki üzere “kefen, vefat, hainler, alçaklar” telaffuzuyla yürütülmüyor? Niçin iktidar değişikliği gelenler için “ganimet”, gidenler için “kazanımların kaybı” olmuyor? Türkiye’de de demokrasiyi “yöneten demokrasi” olarak düşünmek zorundadır: Sağlam türel kurumlar, siyasi istikrar, temel hak ve hürriyetler… Sağlıklı iktisadi büyüme için de bu kaide.”
Akyol yazısında, “Hangi sistem olursa olsun hamaset, çatışma, kutuplaşma, güç tutkusu… Bunu kolaylaştıran kontrol ve istikrar eksikliği, müzakere ve uzlaşma külçeşidinin zayıflığı… Hangi ideoloji için hengame etsek körüklemiş oluyoruz! Siyasette rasyonellik, müzakere, uzlaşma ve işbirliği zihniyetini geliştirmek zorundayız. Bu açıdan Millet İttifakı ve 6 Partili ortak çalışmalar umut vericidir. Türkiye uçlardan, radikalizmden, partizanlıktan sakınarak kuvvetli bir “merkez” inşa etmek zorundadır; hem toplumsal manada tıpkı zamandavlet kurumlarının hukuk statüsü ve liyakat kalitesi anlamında…” fikrini lisana getirdi.
Akyol şu tabirleri kullandı:
“Niye Almanya’da, Japonya’da siyaset bizdeki üzere “kefen, vefat, hainler, alçaklar” telaffuzuyla yürütülmüyor? Niçin iktidar değişikliği gelenler için “ganimet”, gidenler için “kazanımların kaybı” olmuyor? Türkiye’de de demokrasiyi “yöneten demokrasi” olarak düşünmek zorundadır: Sağlam türel kurumlar, siyasi istikrar, temel hak ve hürriyetler… Sağlıklı iktisadi büyüme için de bu kaide.”