HaberTürk gazetesi muharriri Nihal Bengisu Karaca, “Bu ülkenin siyasi kompozisyonunda muhafazakârlar ve dindarlar %45-50 üzere bir yekun oluşturuyor. Muhafazakar ve dindar bölüme -mış üzere yaparak değil samimi bir telden seslenmeden %50+1’e ulaşma imkanınız yok. Nokta.” Fikrini lisana getirdi.
Karaca yazısında, “Birkaç muhafazakâr siyasetçi ittifaka gelebilir fakat daima özür dileyen bir konumda, hela kapısının yanına attığımız sandalyede otursunlar, bu kadarını lutfettiğimize şükretsinler başı yaşayan kitleler ittifak ismine ahkam katıca bu tarafa bakıp kuşkuyla karşışık heves duyanlar daha birinci düzlükte bir inandırıcılık sorunu olduğunu görüyorlar. Kenardaki kararsız %25’in muhafazakar 510’u da, kalan kısmı da yerinden kıpırdamıyor. Zira aptal değiller, düzgün makus bir samimiyet dedektörleri var.” değerlendirmesini yaptı.
Karaca şu sözleri kullandı:
“Helalleşme denilirken, birlikte yöneteceğiz denilirken, bir yanda Elmalılı Hamdi Yazır paneli yapılırken öbür yanda CHP’li Ankara milletvekili Yıldırım Kaya’nın Çanakkale şehitlerini anma günü düzenleyen bir okulda Kuran okunmasını meclise şikayet etmesinin ne manaya geldiğini görüyorlar. Hayır, kimse Millet İttifakı’ndan dindarlık falan beklemiyor. Ancak telaffuz aksiyon tutarlılığı goremezse, uzlaşacağız anlaşacağız diyen lokomotif partilerin bu cihete daha kendi ortalarında ikna olmadıklarını görürse, ittifak ortasındaki muhafazakar partilerin ittifak ortasındaki ‘demokrat’ sağcı parti tarafınca bombalatıldığına, taraftarlarınızın 7/24 Gelecek ve Deva partileri önderlerine sövdüğüne şahit olursa nasıl ciddiye alabilirler bu ittifakı?
Ben altılı masanın Türk siyasi tarihi açısından hayli kıymetli olduğunu düşünen biriyim. O masaya güveniyor, daha doğrusu güvenmek istiyorum. İktidarın siyasetsizleştirdiği siyaset alanı, bir demokrasi bloku olması gereken altılı masanın alanını fazlaca daraltıyor, bunu da görüyorum. Türkiye’nin içine sürüklendiği siyasetsizlik, en hayli onların işini zorlaştırıyor. Lakin bu zorluk, başkanların cepheden konuşmak yerine birbirlerine karşı dolaylı cümleler kurmaları, kulağımıza gelen ‘senden kaç bakan benden kaç bürokrat’ hesapları niçiniyle dışarıya bir maharet ve çap sorunu olarak yansıyor ve bunun kararı, hiç ummadığımız şahıslardan latifeyle karşık ‘son kere reis’ cümleleri duymak oluyor.”
Karaca yazısında, “Birkaç muhafazakâr siyasetçi ittifaka gelebilir fakat daima özür dileyen bir konumda, hela kapısının yanına attığımız sandalyede otursunlar, bu kadarını lutfettiğimize şükretsinler başı yaşayan kitleler ittifak ismine ahkam katıca bu tarafa bakıp kuşkuyla karşışık heves duyanlar daha birinci düzlükte bir inandırıcılık sorunu olduğunu görüyorlar. Kenardaki kararsız %25’in muhafazakar 510’u da, kalan kısmı da yerinden kıpırdamıyor. Zira aptal değiller, düzgün makus bir samimiyet dedektörleri var.” değerlendirmesini yaptı.
Karaca şu sözleri kullandı:
“Helalleşme denilirken, birlikte yöneteceğiz denilirken, bir yanda Elmalılı Hamdi Yazır paneli yapılırken öbür yanda CHP’li Ankara milletvekili Yıldırım Kaya’nın Çanakkale şehitlerini anma günü düzenleyen bir okulda Kuran okunmasını meclise şikayet etmesinin ne manaya geldiğini görüyorlar. Hayır, kimse Millet İttifakı’ndan dindarlık falan beklemiyor. Ancak telaffuz aksiyon tutarlılığı goremezse, uzlaşacağız anlaşacağız diyen lokomotif partilerin bu cihete daha kendi ortalarında ikna olmadıklarını görürse, ittifak ortasındaki muhafazakar partilerin ittifak ortasındaki ‘demokrat’ sağcı parti tarafınca bombalatıldığına, taraftarlarınızın 7/24 Gelecek ve Deva partileri önderlerine sövdüğüne şahit olursa nasıl ciddiye alabilirler bu ittifakı?
Ben altılı masanın Türk siyasi tarihi açısından hayli kıymetli olduğunu düşünen biriyim. O masaya güveniyor, daha doğrusu güvenmek istiyorum. İktidarın siyasetsizleştirdiği siyaset alanı, bir demokrasi bloku olması gereken altılı masanın alanını fazlaca daraltıyor, bunu da görüyorum. Türkiye’nin içine sürüklendiği siyasetsizlik, en hayli onların işini zorlaştırıyor. Lakin bu zorluk, başkanların cepheden konuşmak yerine birbirlerine karşı dolaylı cümleler kurmaları, kulağımıza gelen ‘senden kaç bakan benden kaç bürokrat’ hesapları niçiniyle dışarıya bir maharet ve çap sorunu olarak yansıyor ve bunun kararı, hiç ummadığımız şahıslardan latifeyle karşık ‘son kere reis’ cümleleri duymak oluyor.”