*Fehmi Koru
Shakespeare’in en çok alıntılanan özdeyişlerinin başında, kankası Horatio’nun Prens Hamlet’e söylemiş olduği “Çürümüş bir şeyler var Danimarka’da” cümlesi gelir.
Danimarka’da değil ancak komşusu İsveç’te şu sıralarda bir şeylerin piştiği kesin.
Önce başşehir Stockholm’da terör örgütü militanlarının bir öbür devletin liderine yakışıksız davranışlar sergilemesi bütün dünyaya izlettirildi; akabinde çok sağcı bir politikacının Kur’an-ı Kerim’i parlamento önünde yakmasına bir mahkemeleri müsaade verdi, adam da utanmadan dünya nüfusunun büyük kısmının kutsal kitabını yakabildi. Bir baktık, tıpkı gün, terör örgütü güvenlik güçlerinin muhafazası altında, bir yabancı ülke aleyhine bir daha bir propaganda aksiyonu gerçekleştirdi.
Yabancı devlet lideri Türkiye’nin cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan, terör örgütünün aleyhine propaganda aksiyonu yaptığı ülke de ülkemiz…
Kur’an-ı Kerim yakma hareketi de, muhakkak ki, Türkiye’de halkı galeyana getirmek maksadıyla sahneye konulmuş…
İyi fakat niye?
Türkiye ile İsveç içinde bilhassa İsveç’in ülkemizin gönlünü kazanmasını gerektiren bir sorun var. İsveç NATO üyesi olmak istiyor ve bunu gerçekleştirebilmesi için Türkiye’nin itirazını kaldırması gerekiyor.
NATO’da kararlar bütün ülkelerin onayıyla alınabiliyor zira. Türkiye itirazını kaldırmadığı sürece, öbür üyelerin hepsi onaylasalar bile, İsveç’in dileğine erişmesi mümkün değil.
Nitekim, İsveç hükümeti Türkiye’nin itirazlarını kaldırmasıyla sonuçlanacak bir müddetç başlattı; ülkenin başbakanı, bakanları gönül almak gayesiyle Ankara’yı ziyaret edip durdular.
bu biçimde bir ortamda, terör örgütünün aksiyonlarına, siyasetçinin Kur’an yakmasına şahit olunmasını olağan bir gelişme sayamayız.
Protestolarda “Bir gece aniden Stockholm’e geliriz” sloganları da atılmış…
gelişimin tam bu periyotta yaşanmasının bir manası olmalı.
İsveç ve onunla bir arada üyelik müracaatında bulunan Finlandiya, 70 yıl boyunca NATO’dan uzak durdular. Sovyetler Birliği’nin gücünü sürdürdüğü ‘Soğuk Savaş’ senelerında önemli tehdit algısına karşın iki ülke de ‘tarafsız’ statülerini korudular. Rusya’nın Ukrayna’ya asker göndererek kimi bölgelerini işgal etmeye kalkışması ve akabinde insafsız bir savaşı başlatması tabloyu değiştirdi.
Şimdi iki ülke üye olmak dileğinde, NATO’nun Türkiye haricindeki üyeleri de onları yanlarında görmek istiyor.
İki ülke Türkiye’nin gönlünü alma uğraşında.
Hiç değilse o izlenimi veriyorlar.
Ve aniden birbiri arkasına üstte özetlediğim yakışıksız davranışlar olmaya başladı.
İtirazlarını kayda geçirse bile yeni üye alınmasına prensip olarak karşı çıkmayan Türkiye’yi, İsveç, bu yolla itirazını kesin hale dönüştürmeye mi çabalıyor?
Akla gelebilecek birinci soru bu lakin ben bu soruyu fazla mantıklı bulmuyorum.
Yoksa İsveç üzerinden -belki de İsveç hükümetine rağmen- hem iki ülkenin ortasını bozmak, tıpkı vakitte Türkiye’yi NATO içerisinde kalamayacak hale getirmek isteyen diğerlerinin parmağını mı bu gelişmede aramak gerekiyor?
Özellikle ikinci sorumun yavaşça de olsa ‘komplo’ kokusu verdiğinin olağan olarak farkındayım.
Ancak o soruyu sormamın önemli bir niçini var.
Sebep şu: İsveç’te terör örgütü şovları ve nahoş Kur’an yakma aksiyonlarıyla eş vakitli olarak değişik yabancı gazetelerde Türkiye’nin NATO üyeliğini sorgulayan yazılar çıkmaya başladı.
ABD’nin en yüksek satış sayısına sahip ve iş etraflarının yakından izlediği Wall Street Journal (WSJ) gazetesi, John Bolton’un Türkiye’nin NATO üyeliğinin gözden geçirilmesini, ya askıya alınmasını ya da ihraç sisteminin devreye girmesini tavsiye eden yazısını 16 Ocak günü sayfalarına taşıdı. [Yazının başlığı şu: “NATO’s Electoral Message for Erdogan.”]
John Bolton ABD’nin Birleşmiş Milletler temsilciliğinde (2005-2006) ve Donald Trump’ın ulusal güvenlik danışmanlığında (2018-2019) bulunmuş bir isim.
bir daha ABD’nin bir diğer prestijli gazetesi, Washington Post (WP), evvelki gün (20 Ocak 2023), bu kere 2009-2013 tarihleri içinde NATO Avrupa Müttefik Komutanlığı yapmış Gen. James Stavridis’in aynı mevzuyu tartışan bir makalesini yayımladı. [Yazının başlığı: “If Turkey Blocks Sweden and Finland, Will NATO Boot Turkey”]?
Bolton “Türkiye’yi NATO’dan atalım, hiç değilse üyeliğini rafa kaldıralım, fakat Erdoğan’ın zehirli haline kesinlikle karşı çıkalım” derken, Stavridis NATO için Türkiye’yi üye olarak bünyesinde bulundurmanın kaide, İsveç ile Finlandiya’nın ittifaka üye olarak alınmasının da gerekli olduğunu yazıyor; lakin o da Cumhurbaşkanı Erdoğan’ı suçlamadan edemiyor.
Eminim öbür yerlerde de misal yazılar çıkıyor ve mevzu bu minvalde yabancı TV’lerin ekranlarında da tartışılıyordur. Ben her gün WSJ ile WP’ye göz attığım için lakin bu yazılardan haberdar olabildim.
[WP’ta yakın vakit içinderda farklı konularda bir daha Cumhurbaşkanı Erdoğan’ı maksat alan -bazısı imzasız başyazı olarak- diğer makaleler de yayımlandı.]
Türkiye’nin NATO üyeliğini tartışan yazılarla Stockholm’de meydana gelen şovlar bir ortada mütalaa edildiğinde ortaya bir şablon çıkıyor. Görünürde İsveç -ama büyük ihtimalle İsveç üzerinden öbürleri da- Ankara’yı rahatsız edip reaksiyon vermeye sevk edecek, bu ortada halkı da galeyana getirecek kışkırtıcı bir planı uygulamakta.
Eş vakitli olarak da Cumhurbaşkanı Erdoğan hedefe konularak Türkiye’nin NATO üyeliğini sorgulayan yazılarla bir kampanya yürütülülüyor.
Planın Türkiye’yi zora düşürmek niyetiyle ilgisi ve bu tarafıyla siyasi bir boyutu olduğu kesinlikle; bu ortada İsveç’in NATO’ya üyelik başvurusunu da zora sokarak istedikleri her neyse o kararı alma çabası de fark ediliyor.
Tam da seçim öncesinde.
Ben bunu fark ediyorum da, Ankara’daki karar vericiler fark etmiyorlar mı? olağan olarak ediyorlar.
Umarım, oyuna gelinmez.
Danimarka’da değil ancak İsveç’te yanlış bir şeyler oluyor Horatio…
[Son bir ikaz daha: “Bir gece aniden Stockholm’e gelebiliriz” tipi tehlikeli sloganlardan uzak durmak kaide. Yarın orada bu sloganları atanların hiç ilgisi bulunmayan bir kadro aksiyonlar olur ve o aksiyonlarla sloganlar içinde irtibat kuranlar çıkabilir.]
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.
Shakespeare’in en çok alıntılanan özdeyişlerinin başında, kankası Horatio’nun Prens Hamlet’e söylemiş olduği “Çürümüş bir şeyler var Danimarka’da” cümlesi gelir.
Danimarka’da değil ancak komşusu İsveç’te şu sıralarda bir şeylerin piştiği kesin.
Önce başşehir Stockholm’da terör örgütü militanlarının bir öbür devletin liderine yakışıksız davranışlar sergilemesi bütün dünyaya izlettirildi; akabinde çok sağcı bir politikacının Kur’an-ı Kerim’i parlamento önünde yakmasına bir mahkemeleri müsaade verdi, adam da utanmadan dünya nüfusunun büyük kısmının kutsal kitabını yakabildi. Bir baktık, tıpkı gün, terör örgütü güvenlik güçlerinin muhafazası altında, bir yabancı ülke aleyhine bir daha bir propaganda aksiyonu gerçekleştirdi.
Yabancı devlet lideri Türkiye’nin cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan, terör örgütünün aleyhine propaganda aksiyonu yaptığı ülke de ülkemiz…
Kur’an-ı Kerim yakma hareketi de, muhakkak ki, Türkiye’de halkı galeyana getirmek maksadıyla sahneye konulmuş…
İyi fakat niye?
Türkiye ile İsveç içinde bilhassa İsveç’in ülkemizin gönlünü kazanmasını gerektiren bir sorun var. İsveç NATO üyesi olmak istiyor ve bunu gerçekleştirebilmesi için Türkiye’nin itirazını kaldırması gerekiyor.
NATO’da kararlar bütün ülkelerin onayıyla alınabiliyor zira. Türkiye itirazını kaldırmadığı sürece, öbür üyelerin hepsi onaylasalar bile, İsveç’in dileğine erişmesi mümkün değil.
Nitekim, İsveç hükümeti Türkiye’nin itirazlarını kaldırmasıyla sonuçlanacak bir müddetç başlattı; ülkenin başbakanı, bakanları gönül almak gayesiyle Ankara’yı ziyaret edip durdular.
bu biçimde bir ortamda, terör örgütünün aksiyonlarına, siyasetçinin Kur’an yakmasına şahit olunmasını olağan bir gelişme sayamayız.
Protestolarda “Bir gece aniden Stockholm’e geliriz” sloganları da atılmış…
gelişimin tam bu periyotta yaşanmasının bir manası olmalı.
İsveç ve onunla bir arada üyelik müracaatında bulunan Finlandiya, 70 yıl boyunca NATO’dan uzak durdular. Sovyetler Birliği’nin gücünü sürdürdüğü ‘Soğuk Savaş’ senelerında önemli tehdit algısına karşın iki ülke de ‘tarafsız’ statülerini korudular. Rusya’nın Ukrayna’ya asker göndererek kimi bölgelerini işgal etmeye kalkışması ve akabinde insafsız bir savaşı başlatması tabloyu değiştirdi.
Şimdi iki ülke üye olmak dileğinde, NATO’nun Türkiye haricindeki üyeleri de onları yanlarında görmek istiyor.
İki ülke Türkiye’nin gönlünü alma uğraşında.
Hiç değilse o izlenimi veriyorlar.
Ve aniden birbiri arkasına üstte özetlediğim yakışıksız davranışlar olmaya başladı.
İtirazlarını kayda geçirse bile yeni üye alınmasına prensip olarak karşı çıkmayan Türkiye’yi, İsveç, bu yolla itirazını kesin hale dönüştürmeye mi çabalıyor?
Akla gelebilecek birinci soru bu lakin ben bu soruyu fazla mantıklı bulmuyorum.
Yoksa İsveç üzerinden -belki de İsveç hükümetine rağmen- hem iki ülkenin ortasını bozmak, tıpkı vakitte Türkiye’yi NATO içerisinde kalamayacak hale getirmek isteyen diğerlerinin parmağını mı bu gelişmede aramak gerekiyor?
Özellikle ikinci sorumun yavaşça de olsa ‘komplo’ kokusu verdiğinin olağan olarak farkındayım.
Ancak o soruyu sormamın önemli bir niçini var.
Sebep şu: İsveç’te terör örgütü şovları ve nahoş Kur’an yakma aksiyonlarıyla eş vakitli olarak değişik yabancı gazetelerde Türkiye’nin NATO üyeliğini sorgulayan yazılar çıkmaya başladı.
ABD’nin en yüksek satış sayısına sahip ve iş etraflarının yakından izlediği Wall Street Journal (WSJ) gazetesi, John Bolton’un Türkiye’nin NATO üyeliğinin gözden geçirilmesini, ya askıya alınmasını ya da ihraç sisteminin devreye girmesini tavsiye eden yazısını 16 Ocak günü sayfalarına taşıdı. [Yazının başlığı şu: “NATO’s Electoral Message for Erdogan.”]
John Bolton ABD’nin Birleşmiş Milletler temsilciliğinde (2005-2006) ve Donald Trump’ın ulusal güvenlik danışmanlığında (2018-2019) bulunmuş bir isim.
bir daha ABD’nin bir diğer prestijli gazetesi, Washington Post (WP), evvelki gün (20 Ocak 2023), bu kere 2009-2013 tarihleri içinde NATO Avrupa Müttefik Komutanlığı yapmış Gen. James Stavridis’in aynı mevzuyu tartışan bir makalesini yayımladı. [Yazının başlığı: “If Turkey Blocks Sweden and Finland, Will NATO Boot Turkey”]?
Bolton “Türkiye’yi NATO’dan atalım, hiç değilse üyeliğini rafa kaldıralım, fakat Erdoğan’ın zehirli haline kesinlikle karşı çıkalım” derken, Stavridis NATO için Türkiye’yi üye olarak bünyesinde bulundurmanın kaide, İsveç ile Finlandiya’nın ittifaka üye olarak alınmasının da gerekli olduğunu yazıyor; lakin o da Cumhurbaşkanı Erdoğan’ı suçlamadan edemiyor.
Eminim öbür yerlerde de misal yazılar çıkıyor ve mevzu bu minvalde yabancı TV’lerin ekranlarında da tartışılıyordur. Ben her gün WSJ ile WP’ye göz attığım için lakin bu yazılardan haberdar olabildim.
[WP’ta yakın vakit içinderda farklı konularda bir daha Cumhurbaşkanı Erdoğan’ı maksat alan -bazısı imzasız başyazı olarak- diğer makaleler de yayımlandı.]
Türkiye’nin NATO üyeliğini tartışan yazılarla Stockholm’de meydana gelen şovlar bir ortada mütalaa edildiğinde ortaya bir şablon çıkıyor. Görünürde İsveç -ama büyük ihtimalle İsveç üzerinden öbürleri da- Ankara’yı rahatsız edip reaksiyon vermeye sevk edecek, bu ortada halkı da galeyana getirecek kışkırtıcı bir planı uygulamakta.
Eş vakitli olarak da Cumhurbaşkanı Erdoğan hedefe konularak Türkiye’nin NATO üyeliğini sorgulayan yazılarla bir kampanya yürütülülüyor.
Planın Türkiye’yi zora düşürmek niyetiyle ilgisi ve bu tarafıyla siyasi bir boyutu olduğu kesinlikle; bu ortada İsveç’in NATO’ya üyelik başvurusunu da zora sokarak istedikleri her neyse o kararı alma çabası de fark ediliyor.
Tam da seçim öncesinde.
Ben bunu fark ediyorum da, Ankara’daki karar vericiler fark etmiyorlar mı? olağan olarak ediyorlar.
Umarım, oyuna gelinmez.
Danimarka’da değil ancak İsveç’te yanlış bir şeyler oluyor Horatio…
[Son bir ikaz daha: “Bir gece aniden Stockholm’e gelebiliriz” tipi tehlikeli sloganlardan uzak durmak kaide. Yarın orada bu sloganları atanların hiç ilgisi bulunmayan bir kadro aksiyonlar olur ve o aksiyonlarla sloganlar içinde irtibat kuranlar çıkabilir.]
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.