Fehmi Koru*
Türkiye’nin gözbebeği İstanbul’un kalbi mesabesindeki ’nde meydana gelen ve altı insanın vefatına, epey sayıda insanın faydalanmasına yol açan patlamadan daha sonra, hem aksiyoncu hanımın yakalanması tıpkı vakitte onunla irtibatlı olduğuna inanılan 50’den çok kişinin gözaltına alınması bana eski bir sloganı hatırlattı:
“Olur bu biçimde hadiseler, Türk polisi yakalar” sloganını…
Güvenlik güçlerinin kendilerinden beklenen cevvaliyeti göstermesi ülke açısından sevinilecek bir durum.
Eylemin çabucak akabinde devletin öbür ünitelerinin de hiç vakit kaybetmeden devreye girdikleri fark ediliyor.
örneğin bir mahkeme olayın üzerinden dakikalar geçmeden yayın yasağı koyabildi.
O yasağın konulmasını bir bakanlığın talep ettiği öğrenildi.
Gazeteleri, TV kanallarını bakılırsavlerini yerine getiremez hale getiren yayın yasağıyla birlikte, devletin bir öteki ünitesinin de interneti erişilmez kılan bir uygulamayı devreye soktuğu anlaşıldı. Toplumsal medya kullanıcıları bu durumdan etkilendi.
Herkes, ne olup bittiğini, o sırada bir yurtdışı seyahate gitmek üzere olan Cumhurbaşkanı ile tıpkı sıralarda hudut ötesi bir ziyaretten dönen hususun birinci elden sorumlusu bir bakanın yaptığı açıklamalardan öğrenmeye çalıştı.
Verdiğim kronoloji, devletin bu tıp olağandışı bir gelişme daha sonrasında yapılacaklarla ilgili bir ‘tedbirler akışı’ bulunduğuna işaret ediyor.
Her birinin karşısında bir ‘tık’ kutusu bulunan bir önlemler akışı…
’ndeki patlama olayında o kutucukların her birine hiç vakit kaybetmeden birer ‘tık’ konulabildi.
Devlet çarkı olağandışılık durumlarına hazırlıklıymış…
Çark olay daha sonrasında çalıştı.
Peki ya öncesinde?
Ülkemizde beş milyon kadar yabancı -bir bölümü ‘mülteci’ statüsünde- insan yaşadığını biliyoruz. Bunların birden fazla Suriye’de patlak veren savaştan kaçan beşerler. Onlar için inşa edilmiş özel bölgelerde yaşayanlar yanında ülkenin dört bir köşesine yayılmış Suriyeliler de var.
Yalnız Suriyeliler mi ortamızda?
Ankara’da evvel ilaçla uyutulmuş daha sonra da bıçakla öldürülmüş beş Afgan’la ilgili haber bu hafta medyaya yansıdı. Katil bir daha bir Afgan’mış ve ülkesine kaçarak izini kaybettirmiş…
Bu haberden Suriyeli -ve bir dereceye kadar Iraklı- Arap yanında, sayıları tam bilinmeyen bir de Afgan nüfusun ülkemizde yaşadığı anlaşılıyor.
İstanbul’da kırmızı bültenle aranan bir Sırp uyuşturucu baronunun yakalandığı haberini de okumuş olmalısınız. Adamın İstanbul’da yaşadığı villanın bahçesinde cesetler arandı. Tıpkı ülkeden diğerleri da İstanbul’u mesken tutmuş.
Listeyi uzatmayayım. Anlatmaya çalıştığım, ülkemizde ‘vatandaş’ statüsü bulunmayan yabancıların kıymetli bir yekuna ulaştığıdır.
Beş milyondan fazla yabancı.
İstanbul’daki patlama daha sonrasında bilgimiz dahiline giren bir yeni gerçek daha var: Ülkemiz hudutlarından içeriye girdiklerinde kayıt altına alınan ‘mülteci’ statüsündekiler ile turistik yahut öteki maksatla Türkiye’ye gelmiş ve burayı mesken tutmuş insanlara ek olarak, bir de hiç bir yerde kaydı bulunmayan yabancılar da ortamızda yaşıyorlar.
Eylemci bayan o denli biri.
Bir rivayete bakılırsa dört ay evvel, bir öteki rivayete nazaran de bir yılı aşkın bir süre evvel Suriye’den gelip İstanbul’a yerleşmiş o aksiyoncu bayan.
Üstelik, kalacağı bir yer bulma imkanına kavuşması yanında bir dokuma atölyesinde çalışmaya da başlayabilmiş…
hiç bir yerde kaydı bulunmadığı biçimde…
Patlatıldığında canlar alacak bomba gerecine de sahip olabilmiş bayan hareketçi.
Oturduğu semtten ’ne, oradan da meskenine gidip gelecek kadar yaşadığı kenti de tanıyabilmiş…
Kendisiyle irtibatlı oldukları için gözaltına alınan bireylerin sıradan fazla sayısı -50’den çok oldukları haberleşti- eylemcinin çok toplumsallaşmış olduğuna da işaret ediyor.
Eylemini gerçekleştirene kadar bu biçimde bir potansiyel aksiyoncu bayanın varlığının ve niyetinin farkına varılmamış olmasını nasıl izah edebiliriz?
Ciddi bir soru bu.
Olan olduktan daha sonra devletin önce belirlediği ‘tedbirler akışı’ mükemmel çalıştı, alınması gereken önlemler -hatta fazlasıyla- alındı. Yayın yasağı, internetin felç hale getirilmesi, bakanlığın, yargının, BTK’nın devreye girmesi, olağan yoldan insanlara ulaşması engellenmiş ayrıntıların Cumhurbaşkanı ve bir bakan tarafınca yapılan tek taraflı açıklamalarla aktarılması… Bunların hepsi birbiri arkasına uygulamaya konuldu.
Ancak öncesi büyük bir boşluk.
O boşluk yüzünden de zihinler karışık.
PKK/PYD/YPG ile irtibatlı görülen aksiyonun, bir Arap bayan ve sayıları 50’yi bulan ve çabucak hepsinin Arap kökenli olduğu anlaşılan işbirlikçileri tarafınca gerçekleştirilmiş olması şablona tam uymuyor.
Kendisinin suçlandığı aksiyonları kabulde hiç nazlanmadığı bilinen PKK’nın bu aksiyonu üstlenmediği de görüldü.
PYD/YPG örgütleriyle bağları sebebiyle aksiyonla ilgili olarak ABD de suçlanmaktaydı; ABD büyükelçiliği o ithamları iddiayı yalanlayarak kabul etmedi.
Canlar alan aksiyon var, faili ve onun işbirlikçileri de belirli, lakin eylemciye atfedilen itiraflar haricinde örgütsel bağ tam kurulamıyor.
Ne olacak artık?
Bu soruya son 10 yıl öncesinin rastgele bir diliminde sağlıklı bir yanıt bulmak mümkündü; artık ise bilgi alma ve bilgiyi yayma kanalları olması gereken açıklıkta çalışmadığı için baş karışıklığından kurtulmak hayli güç.
bakılırsaceksiniz, bunun ziyanı en çok siyasi ortamı etkileyecek.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.
Türkiye’nin gözbebeği İstanbul’un kalbi mesabesindeki ’nde meydana gelen ve altı insanın vefatına, epey sayıda insanın faydalanmasına yol açan patlamadan daha sonra, hem aksiyoncu hanımın yakalanması tıpkı vakitte onunla irtibatlı olduğuna inanılan 50’den çok kişinin gözaltına alınması bana eski bir sloganı hatırlattı:
“Olur bu biçimde hadiseler, Türk polisi yakalar” sloganını…
Güvenlik güçlerinin kendilerinden beklenen cevvaliyeti göstermesi ülke açısından sevinilecek bir durum.
Eylemin çabucak akabinde devletin öbür ünitelerinin de hiç vakit kaybetmeden devreye girdikleri fark ediliyor.
örneğin bir mahkeme olayın üzerinden dakikalar geçmeden yayın yasağı koyabildi.
O yasağın konulmasını bir bakanlığın talep ettiği öğrenildi.
Gazeteleri, TV kanallarını bakılırsavlerini yerine getiremez hale getiren yayın yasağıyla birlikte, devletin bir öteki ünitesinin de interneti erişilmez kılan bir uygulamayı devreye soktuğu anlaşıldı. Toplumsal medya kullanıcıları bu durumdan etkilendi.
Herkes, ne olup bittiğini, o sırada bir yurtdışı seyahate gitmek üzere olan Cumhurbaşkanı ile tıpkı sıralarda hudut ötesi bir ziyaretten dönen hususun birinci elden sorumlusu bir bakanın yaptığı açıklamalardan öğrenmeye çalıştı.
Verdiğim kronoloji, devletin bu tıp olağandışı bir gelişme daha sonrasında yapılacaklarla ilgili bir ‘tedbirler akışı’ bulunduğuna işaret ediyor.
Her birinin karşısında bir ‘tık’ kutusu bulunan bir önlemler akışı…
’ndeki patlama olayında o kutucukların her birine hiç vakit kaybetmeden birer ‘tık’ konulabildi.
Devlet çarkı olağandışılık durumlarına hazırlıklıymış…
Çark olay daha sonrasında çalıştı.
Peki ya öncesinde?
Ülkemizde beş milyon kadar yabancı -bir bölümü ‘mülteci’ statüsünde- insan yaşadığını biliyoruz. Bunların birden fazla Suriye’de patlak veren savaştan kaçan beşerler. Onlar için inşa edilmiş özel bölgelerde yaşayanlar yanında ülkenin dört bir köşesine yayılmış Suriyeliler de var.
Yalnız Suriyeliler mi ortamızda?
Ankara’da evvel ilaçla uyutulmuş daha sonra da bıçakla öldürülmüş beş Afgan’la ilgili haber bu hafta medyaya yansıdı. Katil bir daha bir Afgan’mış ve ülkesine kaçarak izini kaybettirmiş…
Bu haberden Suriyeli -ve bir dereceye kadar Iraklı- Arap yanında, sayıları tam bilinmeyen bir de Afgan nüfusun ülkemizde yaşadığı anlaşılıyor.
İstanbul’da kırmızı bültenle aranan bir Sırp uyuşturucu baronunun yakalandığı haberini de okumuş olmalısınız. Adamın İstanbul’da yaşadığı villanın bahçesinde cesetler arandı. Tıpkı ülkeden diğerleri da İstanbul’u mesken tutmuş.
Listeyi uzatmayayım. Anlatmaya çalıştığım, ülkemizde ‘vatandaş’ statüsü bulunmayan yabancıların kıymetli bir yekuna ulaştığıdır.
Beş milyondan fazla yabancı.
İstanbul’daki patlama daha sonrasında bilgimiz dahiline giren bir yeni gerçek daha var: Ülkemiz hudutlarından içeriye girdiklerinde kayıt altına alınan ‘mülteci’ statüsündekiler ile turistik yahut öteki maksatla Türkiye’ye gelmiş ve burayı mesken tutmuş insanlara ek olarak, bir de hiç bir yerde kaydı bulunmayan yabancılar da ortamızda yaşıyorlar.
Eylemci bayan o denli biri.
Bir rivayete bakılırsa dört ay evvel, bir öteki rivayete nazaran de bir yılı aşkın bir süre evvel Suriye’den gelip İstanbul’a yerleşmiş o aksiyoncu bayan.
Üstelik, kalacağı bir yer bulma imkanına kavuşması yanında bir dokuma atölyesinde çalışmaya da başlayabilmiş…
hiç bir yerde kaydı bulunmadığı biçimde…
Patlatıldığında canlar alacak bomba gerecine de sahip olabilmiş bayan hareketçi.
Oturduğu semtten ’ne, oradan da meskenine gidip gelecek kadar yaşadığı kenti de tanıyabilmiş…
Kendisiyle irtibatlı oldukları için gözaltına alınan bireylerin sıradan fazla sayısı -50’den çok oldukları haberleşti- eylemcinin çok toplumsallaşmış olduğuna da işaret ediyor.
Eylemini gerçekleştirene kadar bu biçimde bir potansiyel aksiyoncu bayanın varlığının ve niyetinin farkına varılmamış olmasını nasıl izah edebiliriz?
Ciddi bir soru bu.
Olan olduktan daha sonra devletin önce belirlediği ‘tedbirler akışı’ mükemmel çalıştı, alınması gereken önlemler -hatta fazlasıyla- alındı. Yayın yasağı, internetin felç hale getirilmesi, bakanlığın, yargının, BTK’nın devreye girmesi, olağan yoldan insanlara ulaşması engellenmiş ayrıntıların Cumhurbaşkanı ve bir bakan tarafınca yapılan tek taraflı açıklamalarla aktarılması… Bunların hepsi birbiri arkasına uygulamaya konuldu.
Ancak öncesi büyük bir boşluk.
O boşluk yüzünden de zihinler karışık.
PKK/PYD/YPG ile irtibatlı görülen aksiyonun, bir Arap bayan ve sayıları 50’yi bulan ve çabucak hepsinin Arap kökenli olduğu anlaşılan işbirlikçileri tarafınca gerçekleştirilmiş olması şablona tam uymuyor.
Kendisinin suçlandığı aksiyonları kabulde hiç nazlanmadığı bilinen PKK’nın bu aksiyonu üstlenmediği de görüldü.
PYD/YPG örgütleriyle bağları sebebiyle aksiyonla ilgili olarak ABD de suçlanmaktaydı; ABD büyükelçiliği o ithamları iddiayı yalanlayarak kabul etmedi.
Canlar alan aksiyon var, faili ve onun işbirlikçileri de belirli, lakin eylemciye atfedilen itiraflar haricinde örgütsel bağ tam kurulamıyor.
Ne olacak artık?
Bu soruya son 10 yıl öncesinin rastgele bir diliminde sağlıklı bir yanıt bulmak mümkündü; artık ise bilgi alma ve bilgiyi yayma kanalları olması gereken açıklıkta çalışmadığı için baş karışıklığından kurtulmak hayli güç.
bakılırsaceksiniz, bunun ziyanı en çok siyasi ortamı etkileyecek.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.