Fehmi Koru*
Ülkücü hareketin kıymetli isimlerinden biri, Sinan Ateş, Ankara’nın en merkezi yerlerinden Çukurambar’da, motosikletli bir infaz kümesi tarafınca öldürüldü.
Öldürülen Sinan Ateş Dava Ocakları’nın eski genel lideriydi ve Hacettepe Üniversitesi’nde doçent unvanlı öğretim üyesiydi.
Ülkü Ocakları MHP’yle alakalı bir örgüt. Siyasi suikasta MHP’den ve iktidar ortağı AK Parti’den kınayıcı bir ses çıkmayışı eleştiriliyor.
Konuya vakıf olanlara nazaran, cinayette üstü kapalı tek bir istikamet bile yok.
Yeniçağ’dan Selcan Taşçı o görüşte olanlardan…
Okuyalım:
“Sinan Ateş cinayeti kesinlikle aydınlatılmalı’ diyorlar. / Cinayeti işlemek üzere İstanbul’dan gelen tetikçiler belirli. / Cinayeti işleyenlere Ankara’da yol gösterdiği söylenenler muhakkak. / ‘Vur’ buyruğunu verenler muhakkak. / ‘Vur’ buyruğunu verene ‘Vurdur’ buyruğunu verenlere gidecek yolu açacak ‘anahtar’ niteliğindeki kontaklar belirli. / Bu cinayet ‘karanlıkta’ mı şimdi! / Sinan Ateş‘e düzenlenen suikastla alakalı ‘karanlıkta’ kalmış bir şey yok, bilakis gözüne far tutulmuş tavşan körlüğü var!” [Siyahlamalar muharrire ilişkin.]
Herbiçimde yazılıp söylendiği üzere saklı kapaklı istikameti bulunmayan cinsten bir suikasttır bu.
Ancak bir daha de biraz dikkatli olmakta fayda var.
Türkiye, Osmanlı periyodundan bu yana, siyasi suikastlara daima sahne olmuştur. 1990’ların başından itibaren şahit olunan aksiyonlar de, eskiler üzere, toplumu derinden etkilemiştir.
Listeye alınması gerekecek öbür aksiyonlar de var ancak en mühimlerini hatırlatmakta fayda görüyorum:
Prof. Muammer Aksoy‘la (31 Ocak 1990) başlayıp Çetin Emeç (7 Mart 1990), Doç. Bahriye Üoldukca (6 Ekim 1990), Uğur Mumcu (24 Ocak 1993), Prof. Ahmet Taner Kışlalı (21 Ekim 1999), Doç. Necip Hablemitoğlu (19 Aralık 2002), Hrant Dink (19 Ocak 2017) ile devam ederek günümüze ulaşan bir dizi siyasi suikast…
Her biri meydana geldiği periyodun istikrarlarını değiştirici tesirlere sahip siyasi cinayetler bunlar…
Ortak bir özellikleri de var: Herbirinin akabinde ‘olağan şüpheli’ birileri fail olarak gösterilmiş, hatta tutuklanmış ve yargılanıp mahkum olmuş ise de, yargılanıp mahkum edilenlerin ‘gerçek failler’ olduğu konusunda daima kuşku duyulmuştur.
Listede sondan bundan evvel yer alan hareketin başına geleni biliyoruz:
Necip Hablemitoğlu AK Parti’nin iktidara gelmesinin çabucak akabinde meskeninin önünde öldürüldü. Ortadan 20 tam yıl geçtikten daha sonra, suikast timinin ortasında yer alan birinin itirafları yardımıyla, aksiyonu bir özel timin işlediği yolunda savlar gündeme geldi.
Tim önderi ve cinayete azmettiren olarak aranırken yurtdışına kaçan Levent Göktaş isimli şahıs, ülkeye iadesi daha sonrasında çıkarıldığı mahkemede, kendisine bağlı olarak ondan aldıkları buyruk ve talimatla cinayeti işlediği tezine maruz tim üyelerini tanımadığını söylemiş oldu.
Rütbesini hatırlatarak… Cinayet öncesi keşif yapan ve cinayet günü tetiği çeken bireyler, tim üyeleri, düşük rütbeli asker kişilermiş…
İnkarla sonuç alabilecek mi bakalım?
halbuki savcılık iddianamesinde, suikastla FETÖ diye isimlendirilen yapı içinde albay rütbeli o kişi yardımıyla irtibat kurulabilmişti.
Suçlanan tim önderinin, kendisine yakın birini ortadan kaldırmayı amaçlamış bir cinayeti o yapılanma ile eşgüdüm halinde işlettirmesi düşünülmeyecek bir ideolojik zıtlığa sahip olduğu biliniyor…
‘Olağan şüpheli’ sınıfına girmiyor o yüksek rütbeli şahıs. ‘Olağan şüpheli’ olabilmesi için, içinde irtibat kurulan yapıyla değil cinayet kurbanı ile ideolojik aykırılığa sahip olması gerekiyor; halbuki şahıs cinayet kurbanı ile tıpkı ideolojiyi paylaştığını söyleyerek kendisini savunuyor.
Savunma usulü, Hablemitoğlu suikastı ile FETÖ içinde kurulan irtibatı zayıflatıyor, hatta irtibatı ortadan kaldırdığı bile söylenebilir.
İrtibat -veya yakın vaktin eseri bir tabirle ‘iltisak’– devletin istihbarat örgütünün bir elemanı olduğu bilinen, FETÖ üyesi olmaktan yargılanıp mahkumiyet almış ve hala cezaevinde yatan bir kişi ile suçlanan albayın yolunun kesişmiş olması yardımıyla kurulabiliyordu.
MİT elemanı olan FETÖ sanığı, kişiliği ve bağları itibariyle MHP ve Dava Ocakları’na da yakın bir kişi. Vaktiyle MHP’nin kurucu başkanı Alparslan Türkeş’e danışmanlık yaptığı biliniyor.
Sinan Ateş suikastına reaksiyon vermesi beklenebilecek yerlerden, üzerinden geçen birkaç gün boyunca tatmin edici bir ses yükselmemesinin niçini, Hablemitoğlu suikastında olduğu üzere, harekette ismi geçenler ile birinci görünenin ötesinde farklı bir yapıyla bağ aranması olabilir.
Aranınca bulunabilir de.
‘İltisak’ sözcüğü bu biçimde işlere yarıyor zira.
Şu sıralar içişleri bakanlığı bu biçimde bir arayışı başlatmış olabilir.
Geçmiş siyasi suikastların her biri, meydana geldiği devirde, ülkenin o sırada ortasında bulunduğu atmosferi değiştirmeye yaramıştı.
En çarpıcı örnek Uğur Mumcu suikastıdır.
O suikasta kadar birbirine zıt görüşlerin bir ortada var olabileceği istikametinde bir taban ülkede oluşmaktayken ve Mumcu da şahsen o ortama katkıda bulunabileceği imajını hali ve yazılarıyla verirken, onun ömrüne kast edenler, ortamı bir çırpıda gergin hale getirmeyi ve akabinde da siyaseti çatışmacı bir yere sürüklemeyi başarmışlardı.
Deniz Baykal‘ın CHP başkanı olarak partisini daha geniş kitlelere sempatik hale getirme arayışı, Mumcu suikastı ile bir arada bıçak üzere kesilmişti.
‘İyi saatte olsunlar’ vakti ve yeri uygunsuz biçimden çıkarıp uygun hale getirmeyi güzel bilirler.
Siyasi suikasta kurban giden Sinan Ateş’le ilgili ne biliniyor?
Bir vakit içinder Dava Ocakları genel lideri olduğu ve Ülkücü Topluluk üzerinde hala tesiri bulunduğu…
Hacettepe Üniversitesi’nde doçent olduğu…
Bilinen bu özelliklerinden hareketle suikast çözümlenmeye çalışılıyor.
Eski aksiyonlar örnek alındığında, temel üzerinde durulması gereken, bilinenlerin ötesinde özellikler olmalı.
Şu evrede tek söyleyebileceğim, cinayetin tam manasıyla ‘siyasi’ bir hareket olduğu ve bu hareketi planlayanların onunla siyasi sonuçlar elde etmeyi amaçladıklarıdır.
Ne cins sonuçlar?
Yakında öğreniriz.
[Sinan Ateş’e Allah’tan rahmet, ailesine ve gayret arkadaşlarına sabırlar diliyorum.]
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.
Ülkücü hareketin kıymetli isimlerinden biri, Sinan Ateş, Ankara’nın en merkezi yerlerinden Çukurambar’da, motosikletli bir infaz kümesi tarafınca öldürüldü.
Öldürülen Sinan Ateş Dava Ocakları’nın eski genel lideriydi ve Hacettepe Üniversitesi’nde doçent unvanlı öğretim üyesiydi.
Ülkü Ocakları MHP’yle alakalı bir örgüt. Siyasi suikasta MHP’den ve iktidar ortağı AK Parti’den kınayıcı bir ses çıkmayışı eleştiriliyor.
Konuya vakıf olanlara nazaran, cinayette üstü kapalı tek bir istikamet bile yok.
Yeniçağ’dan Selcan Taşçı o görüşte olanlardan…
Okuyalım:
“Sinan Ateş cinayeti kesinlikle aydınlatılmalı’ diyorlar. / Cinayeti işlemek üzere İstanbul’dan gelen tetikçiler belirli. / Cinayeti işleyenlere Ankara’da yol gösterdiği söylenenler muhakkak. / ‘Vur’ buyruğunu verenler muhakkak. / ‘Vur’ buyruğunu verene ‘Vurdur’ buyruğunu verenlere gidecek yolu açacak ‘anahtar’ niteliğindeki kontaklar belirli. / Bu cinayet ‘karanlıkta’ mı şimdi! / Sinan Ateş‘e düzenlenen suikastla alakalı ‘karanlıkta’ kalmış bir şey yok, bilakis gözüne far tutulmuş tavşan körlüğü var!” [Siyahlamalar muharrire ilişkin.]
Herbiçimde yazılıp söylendiği üzere saklı kapaklı istikameti bulunmayan cinsten bir suikasttır bu.
Ancak bir daha de biraz dikkatli olmakta fayda var.
Türkiye, Osmanlı periyodundan bu yana, siyasi suikastlara daima sahne olmuştur. 1990’ların başından itibaren şahit olunan aksiyonlar de, eskiler üzere, toplumu derinden etkilemiştir.
Listeye alınması gerekecek öbür aksiyonlar de var ancak en mühimlerini hatırlatmakta fayda görüyorum:
Prof. Muammer Aksoy‘la (31 Ocak 1990) başlayıp Çetin Emeç (7 Mart 1990), Doç. Bahriye Üoldukca (6 Ekim 1990), Uğur Mumcu (24 Ocak 1993), Prof. Ahmet Taner Kışlalı (21 Ekim 1999), Doç. Necip Hablemitoğlu (19 Aralık 2002), Hrant Dink (19 Ocak 2017) ile devam ederek günümüze ulaşan bir dizi siyasi suikast…
Her biri meydana geldiği periyodun istikrarlarını değiştirici tesirlere sahip siyasi cinayetler bunlar…
Ortak bir özellikleri de var: Herbirinin akabinde ‘olağan şüpheli’ birileri fail olarak gösterilmiş, hatta tutuklanmış ve yargılanıp mahkum olmuş ise de, yargılanıp mahkum edilenlerin ‘gerçek failler’ olduğu konusunda daima kuşku duyulmuştur.
Listede sondan bundan evvel yer alan hareketin başına geleni biliyoruz:
Necip Hablemitoğlu AK Parti’nin iktidara gelmesinin çabucak akabinde meskeninin önünde öldürüldü. Ortadan 20 tam yıl geçtikten daha sonra, suikast timinin ortasında yer alan birinin itirafları yardımıyla, aksiyonu bir özel timin işlediği yolunda savlar gündeme geldi.
Tim önderi ve cinayete azmettiren olarak aranırken yurtdışına kaçan Levent Göktaş isimli şahıs, ülkeye iadesi daha sonrasında çıkarıldığı mahkemede, kendisine bağlı olarak ondan aldıkları buyruk ve talimatla cinayeti işlediği tezine maruz tim üyelerini tanımadığını söylemiş oldu.
Rütbesini hatırlatarak… Cinayet öncesi keşif yapan ve cinayet günü tetiği çeken bireyler, tim üyeleri, düşük rütbeli asker kişilermiş…
İnkarla sonuç alabilecek mi bakalım?
halbuki savcılık iddianamesinde, suikastla FETÖ diye isimlendirilen yapı içinde albay rütbeli o kişi yardımıyla irtibat kurulabilmişti.
Suçlanan tim önderinin, kendisine yakın birini ortadan kaldırmayı amaçlamış bir cinayeti o yapılanma ile eşgüdüm halinde işlettirmesi düşünülmeyecek bir ideolojik zıtlığa sahip olduğu biliniyor…
‘Olağan şüpheli’ sınıfına girmiyor o yüksek rütbeli şahıs. ‘Olağan şüpheli’ olabilmesi için, içinde irtibat kurulan yapıyla değil cinayet kurbanı ile ideolojik aykırılığa sahip olması gerekiyor; halbuki şahıs cinayet kurbanı ile tıpkı ideolojiyi paylaştığını söyleyerek kendisini savunuyor.
Savunma usulü, Hablemitoğlu suikastı ile FETÖ içinde kurulan irtibatı zayıflatıyor, hatta irtibatı ortadan kaldırdığı bile söylenebilir.
İrtibat -veya yakın vaktin eseri bir tabirle ‘iltisak’– devletin istihbarat örgütünün bir elemanı olduğu bilinen, FETÖ üyesi olmaktan yargılanıp mahkumiyet almış ve hala cezaevinde yatan bir kişi ile suçlanan albayın yolunun kesişmiş olması yardımıyla kurulabiliyordu.
MİT elemanı olan FETÖ sanığı, kişiliği ve bağları itibariyle MHP ve Dava Ocakları’na da yakın bir kişi. Vaktiyle MHP’nin kurucu başkanı Alparslan Türkeş’e danışmanlık yaptığı biliniyor.
Sinan Ateş suikastına reaksiyon vermesi beklenebilecek yerlerden, üzerinden geçen birkaç gün boyunca tatmin edici bir ses yükselmemesinin niçini, Hablemitoğlu suikastında olduğu üzere, harekette ismi geçenler ile birinci görünenin ötesinde farklı bir yapıyla bağ aranması olabilir.
Aranınca bulunabilir de.
‘İltisak’ sözcüğü bu biçimde işlere yarıyor zira.
Şu sıralar içişleri bakanlığı bu biçimde bir arayışı başlatmış olabilir.
Geçmiş siyasi suikastların her biri, meydana geldiği devirde, ülkenin o sırada ortasında bulunduğu atmosferi değiştirmeye yaramıştı.
En çarpıcı örnek Uğur Mumcu suikastıdır.
O suikasta kadar birbirine zıt görüşlerin bir ortada var olabileceği istikametinde bir taban ülkede oluşmaktayken ve Mumcu da şahsen o ortama katkıda bulunabileceği imajını hali ve yazılarıyla verirken, onun ömrüne kast edenler, ortamı bir çırpıda gergin hale getirmeyi ve akabinde da siyaseti çatışmacı bir yere sürüklemeyi başarmışlardı.
Deniz Baykal‘ın CHP başkanı olarak partisini daha geniş kitlelere sempatik hale getirme arayışı, Mumcu suikastı ile bir arada bıçak üzere kesilmişti.
‘İyi saatte olsunlar’ vakti ve yeri uygunsuz biçimden çıkarıp uygun hale getirmeyi güzel bilirler.
Siyasi suikasta kurban giden Sinan Ateş’le ilgili ne biliniyor?
Bir vakit içinder Dava Ocakları genel lideri olduğu ve Ülkücü Topluluk üzerinde hala tesiri bulunduğu…
Hacettepe Üniversitesi’nde doçent olduğu…
Bilinen bu özelliklerinden hareketle suikast çözümlenmeye çalışılıyor.
Eski aksiyonlar örnek alındığında, temel üzerinde durulması gereken, bilinenlerin ötesinde özellikler olmalı.
Şu evrede tek söyleyebileceğim, cinayetin tam manasıyla ‘siyasi’ bir hareket olduğu ve bu hareketi planlayanların onunla siyasi sonuçlar elde etmeyi amaçladıklarıdır.
Ne cins sonuçlar?
Yakında öğreniriz.
[Sinan Ateş’e Allah’tan rahmet, ailesine ve gayret arkadaşlarına sabırlar diliyorum.]
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.