Fehmi Koru*
Geleneksel medyada haber sunanlar yayın yasağı sebebiyle lafı ağızlarında geveliyordu.
Sosyal medya ise bir tuhaf olmuştu; platformların hiç birine ulaşılamıyordu.
niçin daha sonra bir seyahate çıkmak için havalimanında bulunan Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın olayla ilgili açıklaması ile karşılaştım. ondan sonrasında da bölük pörçük haberler sızmaya başladı. O ortada, her yerde her baştan farklı bir ses çıktığına eminim.
Dün akşam eski Türkiye bir daha avdet etti. Evvel yetkililerin verdiği bilgiler ile daima birebir kaynaktan alındığı anlaşılan imajlar ekranlardan konutlara ulaştı; akabinde da daha evvel Ukrayna savaşıyla ilgili bilgi vermek üzere ellerinde sopalarla iki tarafın taktiklerini izah etmelerine alışılmış ekran yüzleri, bir daha tıpkı sopalarla Beyoğlu’nda yaşananları yorumladılar.
Bu yazıyı yazarken artık her insanın bildiği detaylara ben de yargıcım. Detayların birtakımı birbiriyle çelişiyor olsa da, tablo, epeyce flu sayılmaz.
Failin bir yıl ya da altı ay yahut dört ay evvel, Suriye sonundan geçerek yolunu İstanbul’a kadar düşürmüş, aylardan beri bir dokuma atölyesinde çalışmakta olan yahut kaldığı konuttan burnunu bile dışarıya çıkarmamış bir bayan olduğu anlaşılıyor.
bayanın bu hareket için özel eğitilmiş olduğu söyleniyor fakat pek de o kadar özel eğitilmediği için olacak, hemencecik kimliği muhakkak olmuş.
Eylemi öncesinde uzunca bir süre oturduğu yerden kalkmamış, patlama anından saniyeler evvel koşarak kaçmaya başlamış bayan. Birinci fırsatta bir taksiye binip burnunu bile çıkarmadan günlerini geçirdiği Küçükçekmece’deki konuta kapağı atmış yahut evvel Esenler’de işyerine yakın olduğu için oturduğu meskene gitmiş o taksiyle ve daha sonrasında yakalanacağı Küçükçekmece’deki meskene gelmiş.
her neyse nasıl olmuşsa olmuş, gecenin bir vakti, Küçükçekmece’deki mesken polisler tarafınca basılmış, bayan kıskıvrak yakalanmış. Ya da konutun art penceresinden kaçmaya çalışırken farkına varılarak kaçması engellenmiş.
Polisler tarafınca gdolayıldüğü Emniyet müdürlüğünde kendisini PKK/PYD/YPG militanı olarak tanıtmış bayan ve aksiyonu mensup olduğu örgüt ismine işlediğini itiraf etmiş. [PKK ise bir yabancı ajans aracılığıyla aksiyonla ilgileri olmadığını deklare etti. Herbiçimde terör örgütüne inanılacak değil lakin övüneceği yerde PKK niye bu biçimde bir açıklama yapmış olabilir?]
Eylemcinin ülkeye gelmedilk evvel ikamet ettiği Suriye’deki bölge PYD/YPG’nin ABD nezaretinde hakim olduğu bir yer mi, yoksa çabucak her tarafında Rus askerlerinin fink attığı yahut Türkiye’nin nezareti ve takviyesini gerisine alan ÖSO (Özgür Suriye Ordusu) isimli örgütün bulunduğu bir yer mi, onu tam öğrenemedim. Orası biraz flu. Fakat, birinci elden bilgilere sahip olması beklenebilecek bir yetkilinin kamuoyuyla paylaştığı bilgilerden, devletin, PKK’nın sınır-ötesi irtibatı PYD/YPG’nin hareketle ilişkisinden emin olduğu anlaşılıyor.
Yetkilinin açıklamalarına nazaran, devlet, aksiyondan ABD’yi de sorumlu tutuyor. [ABD’nin Ankara büyükelçiliği ise, toplumsal medya hesabından, genel olarak her türlü terörü ve özel olarak İstanbul’u kana bulayan hareketi lanetlediğini, Türkiye ile dayanışma içerisinde bulunduklarını duyurdu.]
Eylemcinin patlamadan hemilk evvel kaçarken etrafta epey sayıda bulunan nezaret kameralarına yansıyan imgelerinde yanı başında görünen iki bayandan da kuşku duyanlar olmuştu; o bayanların İsrailli olduğunu İran’ın haber ajansı (İRNA) duyurduktan daha sonra, İsrail medyasından bayanların isimleriyle birlikte onay da geldi.
İsrailli iki bayan turistmiş ve esasen oradan havalimanına gidip ülkelerine geri dönmüşler…
Görgü şahidi oldukları için tabirlerinin çabucak alınması uygun olurdu, herbiçimde gecikmeli de olsa bu eksik giderilecektir.
Kısa müddet evvel yapılan faal bir açıklamadan Türkiye’de terör aksiyonu de yapabilecek militan sayısının neredeyse iki haneli sayıya kadar azaldığı öğrenilmişti. Onların da ayakkabı numaralarına kadar her türlü bilgiye devlet sahipmiş.
Pazar günkü hareketten daha sonra güvenlik güçlerinin 40’tan fazla meskenden epeyce sayıda zanlıyı derdest ettiği medya tarafınca duyuruldu.
Tablo şimdilik bu. Geriye ne kaldı?
Kalan şu: Ülkemize yönelik terör hareketi yapabilecek tek bir adres yok; içeride ve dışarıda, değişik maksatlarını gerçekleştirmek hedefiyle kan akıtıp can alacak hareketler yapabilecek her adresi ‘kuşkulu’ olarak görmeden ve peşin fikirle hareket etmeden olayın üzerine gidilmesi gerektiği gerçeği akılda tutulmalı.
Eylemin gerçekleşmesini sağlayan odaklar ve şahıslar, yalnız öncesini ve aksiyonu değil daha sonrasını da kesinlikle planlamışlardır.
Terör sırf patlayan bombadan ibaret değildir, patlayan o bomba ile meydana gelmesi beklenen her şey terör tarifinin ortasındadır.
Devlet ismine işin peşine düşen ve pazar günü yaşananın bir yahut birden çok kere yinelanmamasını sağlamakla misyonlu olanların, kendilerine sunulmak istenenle yetinmeyip daima bir adım ötesini hesaba katarak olayın üzerine gitmeleri gerçek olur.
Geçmişte bizde yaşananlarla bizdilk evvel emsal terör aksiyonlarına muhatap olmuş ülkelerin tecrübeleri göz önünde tutulmalı ve altına bakılmadık tek bir taş bile bırakılmamalıdır.
İtalyanlar 17 kişinin hayatını kaybettiği 1969 yılındaki o patlamadan daha sonra olaya peşin fikirle yaklaşıp bir dizi yanlış sergiledikleri için, ortada üç sefer farklı yargılamalar yapıldığı, hayli sayıda insan ‘suçlu’ görülüp yargılandığı, hatta mahkum da edildiği biçimde, o aksiyonun gerçek sorumluları 1969’dan bugüne kadar hesaba çekilemedi.
Bizde de, bir periyoda damga vuran terör aksiyonları esnasında işlenen siyasi cinayetler ve suikastların failleri olarak yargılanıp mahkum edilenler oldu; lakin kurbanların yakınları, aksiyonların gerçek faillerinin o beşerler olduğundan kuşkularını hala koruma ediyorlar.
Peşin fikirle yaklaşılması gerçeklere erişilmesinin önünde en büyük mani.
Herbiçimde epey tecrübeye karşın tıpkı kusura bu kere düşülmez.
Yoksa düşülür mü?
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.
Geleneksel medyada haber sunanlar yayın yasağı sebebiyle lafı ağızlarında geveliyordu.
Sosyal medya ise bir tuhaf olmuştu; platformların hiç birine ulaşılamıyordu.
niçin daha sonra bir seyahate çıkmak için havalimanında bulunan Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın olayla ilgili açıklaması ile karşılaştım. ondan sonrasında da bölük pörçük haberler sızmaya başladı. O ortada, her yerde her baştan farklı bir ses çıktığına eminim.
Dün akşam eski Türkiye bir daha avdet etti. Evvel yetkililerin verdiği bilgiler ile daima birebir kaynaktan alındığı anlaşılan imajlar ekranlardan konutlara ulaştı; akabinde da daha evvel Ukrayna savaşıyla ilgili bilgi vermek üzere ellerinde sopalarla iki tarafın taktiklerini izah etmelerine alışılmış ekran yüzleri, bir daha tıpkı sopalarla Beyoğlu’nda yaşananları yorumladılar.
Bu yazıyı yazarken artık her insanın bildiği detaylara ben de yargıcım. Detayların birtakımı birbiriyle çelişiyor olsa da, tablo, epeyce flu sayılmaz.
Failin bir yıl ya da altı ay yahut dört ay evvel, Suriye sonundan geçerek yolunu İstanbul’a kadar düşürmüş, aylardan beri bir dokuma atölyesinde çalışmakta olan yahut kaldığı konuttan burnunu bile dışarıya çıkarmamış bir bayan olduğu anlaşılıyor.
bayanın bu hareket için özel eğitilmiş olduğu söyleniyor fakat pek de o kadar özel eğitilmediği için olacak, hemencecik kimliği muhakkak olmuş.
Eylemi öncesinde uzunca bir süre oturduğu yerden kalkmamış, patlama anından saniyeler evvel koşarak kaçmaya başlamış bayan. Birinci fırsatta bir taksiye binip burnunu bile çıkarmadan günlerini geçirdiği Küçükçekmece’deki konuta kapağı atmış yahut evvel Esenler’de işyerine yakın olduğu için oturduğu meskene gitmiş o taksiyle ve daha sonrasında yakalanacağı Küçükçekmece’deki meskene gelmiş.
her neyse nasıl olmuşsa olmuş, gecenin bir vakti, Küçükçekmece’deki mesken polisler tarafınca basılmış, bayan kıskıvrak yakalanmış. Ya da konutun art penceresinden kaçmaya çalışırken farkına varılarak kaçması engellenmiş.
Polisler tarafınca gdolayıldüğü Emniyet müdürlüğünde kendisini PKK/PYD/YPG militanı olarak tanıtmış bayan ve aksiyonu mensup olduğu örgüt ismine işlediğini itiraf etmiş. [PKK ise bir yabancı ajans aracılığıyla aksiyonla ilgileri olmadığını deklare etti. Herbiçimde terör örgütüne inanılacak değil lakin övüneceği yerde PKK niye bu biçimde bir açıklama yapmış olabilir?]
Eylemcinin ülkeye gelmedilk evvel ikamet ettiği Suriye’deki bölge PYD/YPG’nin ABD nezaretinde hakim olduğu bir yer mi, yoksa çabucak her tarafında Rus askerlerinin fink attığı yahut Türkiye’nin nezareti ve takviyesini gerisine alan ÖSO (Özgür Suriye Ordusu) isimli örgütün bulunduğu bir yer mi, onu tam öğrenemedim. Orası biraz flu. Fakat, birinci elden bilgilere sahip olması beklenebilecek bir yetkilinin kamuoyuyla paylaştığı bilgilerden, devletin, PKK’nın sınır-ötesi irtibatı PYD/YPG’nin hareketle ilişkisinden emin olduğu anlaşılıyor.
Yetkilinin açıklamalarına nazaran, devlet, aksiyondan ABD’yi de sorumlu tutuyor. [ABD’nin Ankara büyükelçiliği ise, toplumsal medya hesabından, genel olarak her türlü terörü ve özel olarak İstanbul’u kana bulayan hareketi lanetlediğini, Türkiye ile dayanışma içerisinde bulunduklarını duyurdu.]
Eylemcinin patlamadan hemilk evvel kaçarken etrafta epey sayıda bulunan nezaret kameralarına yansıyan imgelerinde yanı başında görünen iki bayandan da kuşku duyanlar olmuştu; o bayanların İsrailli olduğunu İran’ın haber ajansı (İRNA) duyurduktan daha sonra, İsrail medyasından bayanların isimleriyle birlikte onay da geldi.
İsrailli iki bayan turistmiş ve esasen oradan havalimanına gidip ülkelerine geri dönmüşler…
Görgü şahidi oldukları için tabirlerinin çabucak alınması uygun olurdu, herbiçimde gecikmeli de olsa bu eksik giderilecektir.
Kısa müddet evvel yapılan faal bir açıklamadan Türkiye’de terör aksiyonu de yapabilecek militan sayısının neredeyse iki haneli sayıya kadar azaldığı öğrenilmişti. Onların da ayakkabı numaralarına kadar her türlü bilgiye devlet sahipmiş.
Pazar günkü hareketten daha sonra güvenlik güçlerinin 40’tan fazla meskenden epeyce sayıda zanlıyı derdest ettiği medya tarafınca duyuruldu.
Tablo şimdilik bu. Geriye ne kaldı?
Kalan şu: Ülkemize yönelik terör hareketi yapabilecek tek bir adres yok; içeride ve dışarıda, değişik maksatlarını gerçekleştirmek hedefiyle kan akıtıp can alacak hareketler yapabilecek her adresi ‘kuşkulu’ olarak görmeden ve peşin fikirle hareket etmeden olayın üzerine gidilmesi gerektiği gerçeği akılda tutulmalı.
Eylemin gerçekleşmesini sağlayan odaklar ve şahıslar, yalnız öncesini ve aksiyonu değil daha sonrasını da kesinlikle planlamışlardır.
Terör sırf patlayan bombadan ibaret değildir, patlayan o bomba ile meydana gelmesi beklenen her şey terör tarifinin ortasındadır.
Devlet ismine işin peşine düşen ve pazar günü yaşananın bir yahut birden çok kere yinelanmamasını sağlamakla misyonlu olanların, kendilerine sunulmak istenenle yetinmeyip daima bir adım ötesini hesaba katarak olayın üzerine gitmeleri gerçek olur.
Geçmişte bizde yaşananlarla bizdilk evvel emsal terör aksiyonlarına muhatap olmuş ülkelerin tecrübeleri göz önünde tutulmalı ve altına bakılmadık tek bir taş bile bırakılmamalıdır.
İtalyanlar 17 kişinin hayatını kaybettiği 1969 yılındaki o patlamadan daha sonra olaya peşin fikirle yaklaşıp bir dizi yanlış sergiledikleri için, ortada üç sefer farklı yargılamalar yapıldığı, hayli sayıda insan ‘suçlu’ görülüp yargılandığı, hatta mahkum da edildiği biçimde, o aksiyonun gerçek sorumluları 1969’dan bugüne kadar hesaba çekilemedi.
Bizde de, bir periyoda damga vuran terör aksiyonları esnasında işlenen siyasi cinayetler ve suikastların failleri olarak yargılanıp mahkum edilenler oldu; lakin kurbanların yakınları, aksiyonların gerçek faillerinin o beşerler olduğundan kuşkularını hala koruma ediyorlar.
Peşin fikirle yaklaşılması gerçeklere erişilmesinin önünde en büyük mani.
Herbiçimde epey tecrübeye karşın tıpkı kusura bu kere düşülmez.
Yoksa düşülür mü?
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.