Fehmi Koru*
CHP genel lideri Kemal Kılıçdaroğlu yapılacak seçimde Millet İttifakı tarafınca cumhurbaşkanı adayı olarak gösterilse, seçilebilecek oyu alabilir mi?
“Alabilir” diyenler ve adaylığını gönül rahatlığıyla destekleyenler de var, karşısına rakip olarak Tayyip Erdoğan çıktığı takdirde kazanmasının sıkıntı -hatta imkansız- olduğunu düşünenler de var.
MetroPoll şirketinin son (Eylül 2022) araştırmasının kararınu dün burada vermiştim. Araştırmada Tayyip Erdoğan rakibi Kılıçdaroğlu’ndan bir puan ileride görünüyor. [Kılıçdaroğlu %43.9, Erdoğan %44.9.]
AK Parti ismine konuşup yazanlar ve bu ortada AK Parti genel lideri sıfatı da bulunan Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın kendisi de, karşısında rakip olarak CHP genel lideri Kılıçdaroğlu’nu görmek istiyor.
bir daha dün burada yazdım, CHP önderinin Sivas’ta bir lokal kanalda yaptığı konuşmadaki bir cümlesini adaylık ilanı olarak yorumlayıp Kılıçdaroğlu’nun aday olacağını birinci duyuran Erdoğan oldu.
Tam da burada, üzerinde temel tartışılması ve yanıtı aranması gereken soru şu: Millet İttifakı’nı oluşturan başka beş partinin de iştirakiyle aday olarak Kılıçdaroğlu belirlendiği takdirde, başında bulunduğu partinin -CHP’nin- doğal seçmenleri, bir bütün halinde, oylarını onun için kullanacaklar mı?
CHP’nin doğal seçmen oranı %25 civarında, Millet İttifakı’nı oluşturan öbür partilerin beklenen oyları ile ‘kararsız’ görünen seçmenlerin yarısı ve HDP’den gelebilecek oylar o orana eklendiğinde, kılpayı farkla da olsa, sandıktan çıkma ihtimali var Kılıçdaroğlu’nun.
aslına bakarsan “CHP seçmeninin bütünü oy verir mi?” sorusu bunun için kıymetli.
Beklenen olmaz, CHP seçmenlerinin bir kısmı, farklı sebeplerle de olsa, oyunu ondan esirgerse, ‘Kılıçdaroğlu cumhurbaşkanı’ projesi seçimde başarılı olmayabilir.
Konuyu ele alışımın niçini, son günlerde giderek artan halde, CHP içerisinden yahut CHP’ye yakın etraftan yükselen olumsuz sesler.
Soli Özel’in ‘Politik Yol’ sitesinde çıkan ‘Kemal Bey’in adaylığı’ başlıklı yazısı çok eleştireldi, fakat yazıdaki argümanların CHP ortasında yankıları olduğunu düşündürecek alametler yok değil.
Cumhuriyet gazetesinin kimi muharrirleri da, bilhassa ‘başörtüsü yasası’ konusunu ortaya atmasından daha sonra, Kılıçdaroğlu hakkında daha evvelce kaçındıkları tenkitlerine sürat verdiler.
Muhalif kanallarda izleyici karşısına sıkça çıkartılan yorumcuların bir kısmı de, ‘başörtüsü yasası’ konusuna değinirken, Millet İttifakı’nın öbür paydaşlarıyla bağını de sorgulamaya açtılar.
Durum Cumhuriyet gazetesinin bir müellifinin da dikkatini çekmiş. ABD gezisini Kılıçdaroğlu’nun davetiyle kafilede yer alarak izleyen Cumhuriyet muharriri Orhan Bursalı, CHP içerisinde fark ettiği Kılıçdaroğlu-karşıtı havayı bugünkü yazısına bahis etmiş.
‘Zor nazaranv’ başlıklı yazı kıymetli tespitler içeriyor. Yazı bütünüyle Kılıçdaroğlu’na yöneltilen tenkitlere eleştiri olarak okunabiliyor.
Girişini aktarıyorum yazının:
“Epeydir yazsam mı dursam mı bilemedim. Husus CHP.. Parti üyesi, bakılırsavlisi vb. olmadığım için rahatım.
Bazı esaslı CHP’liler, derin gönül vermişler, CHP idaresi artık Atatürk’ün CHP’si değil, diyor. Hatta kimileri ‘ihanet ortasında yönetim’ noktasında. Kimisi ‘Sınıf çabasını terk etti’ bile diyor!
Dahası Cumhuriyet sahipsiz, CHP laikliği de terk etti, ülkede esasen laiklik kalmadı diyen de. Başörtüsü/ türban konusundaki tavrı karşısında parti idaresi yerle bir ediliyor. Oklar Kılıçdaroğlu’na! Diktatörlükle suçlayanlar var!
AKP’lilerin esas aşağılayıcı suçlaması olan, ’10 kere seçim kaybetti hâlâ orada’, söylencesi bu tip CHP’liler içinde da revaçta. ‘Bak Ecevit nasıl yüzde 41’i bulmuştu, Atatürkçü geçmişine geri dönerse, AKP’yi yerle bir eder’ diyen de hayli. Bana hâlâ ‘ABD’de 8 saat nereye kayboldu’ yazan var.”
Bu satırlar genel lideri olduğu CHP’nin içerisinden Kılıçdaroğlu’na yöneltilen tenkitlerin özeti.
Orhan Bursalı bu tenkitleri haksız ve yersiz buluyor.
Ancak bir daha tıpkı yazıdan, bilhassa de “CHP ortasındaki ve haricindeki, CHP’ye esasen oy vermeyen uç noktadaki, kimi daha soldan, görüşlerle ilgilenmiyorum şimdilik” cümlesinden, tenkitlerin kendisinin özetlediklerinden ibaret olmadığını öğrenebiliyoruz.
İnsaf elden bırakılırsa herkese -özellikle de siyasi başkanların neredeyse hepsine- yıkıcı tenkitler yöneltilebilir. AK Parti’yi savunmayı bakılırsav bilen etraflarda de çeşitli sebeplerle huzursuzluklar yaşandığı fark ediliyor. Lakin, orada rahatsızlıkların hudutlu kaldığı kamuoyu yoklamalarına yansıyor.
Özellikle de muhalefetin çabucak hemen kâfi çekiciliğe sahip olmayışı bunun en değerli niçini.
Bir başka kıymetli sebep de, muhalefetin cumhurbaşkanı adayı belirleme sürecini güzel değerlendirememesi. Orada da, olası adayın ‘CHP’nin genel başkanı’ olma ihtimalinin gündemi oldukça işgal etmesiyle bir arada, kamuoyu yoklamalarında ‘kararsızlar’ olarak geçen kümede AK Parti lehine çözülmeler başladığı görülüyor.
O cephede, itiraz, Kılıçdaroğlu’nun şahsından epeyce CHP genel lideri oluşuna…
İktidar cephesi, kendi adayının karşısına CHP genel liderinin aday olarak çıkacağını kesinleştirebilirse, vakit geçirmeden seçimin tarihini epeyce yakına çekecek teşebbüsü başlatabilir.
Tayyip Erdoğan’ın üçüncü sefer aday olmasının önündeki anayasal mahzurun geçersiz kalması için de Kılıçdaroğlu’nun adaylığı değerli.
daha sonradan “Benim kastım TBMM’nin seçim sonucu alması durumunda” diye tavzih etmiş olsa da, Kılıçdaroğlu, rastgele bir ön koşul aramaksızın, “Erdoğan’ın üçüncü kere aday bulunmasına itirazımız olmaz” açıklamasını aylar evvel yapmıştı.
Kendisinin adaylığı katılaşırsa, o kelamı hatırlatılacaktır.
Adayın o olması durumunda seçim tarihinin TBMM tarafınca erkene alınmasıyla, daha sonradan eklediği koşul da yerine gelmiş olacaktır aslına bakarsan.
Ne vakit bu bahis açılsa, “Öyle davranıyor, lakin Kemal Bey’in aday olma niyeti yok” görüşünü seslendirenler bulunduğunu biliyorum olağan olarak. Ben de o görüşe yakınım. Fakat son vakit içinderda, etrafının de telkinleriyle, CHP önderinin kendisini adaylığa ısındırdığı da gözden kaçmıyor.
Olur mu, olmaz mı?
Galiba aday olma niyeti var ise, evvel kendi partisinden yükselen tenkitleri geçersiz kılmanın yolunu bulmak zorunda Kılıçdaroğlu. Lakin, bunu yaparken de, ‘helalleşme’ teşebbüsüyle gönüllerini almaya çalıştığı CHP’li olmayan bölümü “Yoksa yanlış mı yapıyoruz?” kuşkusuna düşürmemesi gerekiyor.
Ne kadar güç bir durum bu.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.
CHP genel lideri Kemal Kılıçdaroğlu yapılacak seçimde Millet İttifakı tarafınca cumhurbaşkanı adayı olarak gösterilse, seçilebilecek oyu alabilir mi?
“Alabilir” diyenler ve adaylığını gönül rahatlığıyla destekleyenler de var, karşısına rakip olarak Tayyip Erdoğan çıktığı takdirde kazanmasının sıkıntı -hatta imkansız- olduğunu düşünenler de var.
MetroPoll şirketinin son (Eylül 2022) araştırmasının kararınu dün burada vermiştim. Araştırmada Tayyip Erdoğan rakibi Kılıçdaroğlu’ndan bir puan ileride görünüyor. [Kılıçdaroğlu %43.9, Erdoğan %44.9.]
AK Parti ismine konuşup yazanlar ve bu ortada AK Parti genel lideri sıfatı da bulunan Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın kendisi de, karşısında rakip olarak CHP genel lideri Kılıçdaroğlu’nu görmek istiyor.
bir daha dün burada yazdım, CHP önderinin Sivas’ta bir lokal kanalda yaptığı konuşmadaki bir cümlesini adaylık ilanı olarak yorumlayıp Kılıçdaroğlu’nun aday olacağını birinci duyuran Erdoğan oldu.
Tam da burada, üzerinde temel tartışılması ve yanıtı aranması gereken soru şu: Millet İttifakı’nı oluşturan başka beş partinin de iştirakiyle aday olarak Kılıçdaroğlu belirlendiği takdirde, başında bulunduğu partinin -CHP’nin- doğal seçmenleri, bir bütün halinde, oylarını onun için kullanacaklar mı?
CHP’nin doğal seçmen oranı %25 civarında, Millet İttifakı’nı oluşturan öbür partilerin beklenen oyları ile ‘kararsız’ görünen seçmenlerin yarısı ve HDP’den gelebilecek oylar o orana eklendiğinde, kılpayı farkla da olsa, sandıktan çıkma ihtimali var Kılıçdaroğlu’nun.
aslına bakarsan “CHP seçmeninin bütünü oy verir mi?” sorusu bunun için kıymetli.
Beklenen olmaz, CHP seçmenlerinin bir kısmı, farklı sebeplerle de olsa, oyunu ondan esirgerse, ‘Kılıçdaroğlu cumhurbaşkanı’ projesi seçimde başarılı olmayabilir.
Konuyu ele alışımın niçini, son günlerde giderek artan halde, CHP içerisinden yahut CHP’ye yakın etraftan yükselen olumsuz sesler.
Soli Özel’in ‘Politik Yol’ sitesinde çıkan ‘Kemal Bey’in adaylığı’ başlıklı yazısı çok eleştireldi, fakat yazıdaki argümanların CHP ortasında yankıları olduğunu düşündürecek alametler yok değil.
Cumhuriyet gazetesinin kimi muharrirleri da, bilhassa ‘başörtüsü yasası’ konusunu ortaya atmasından daha sonra, Kılıçdaroğlu hakkında daha evvelce kaçındıkları tenkitlerine sürat verdiler.
Muhalif kanallarda izleyici karşısına sıkça çıkartılan yorumcuların bir kısmı de, ‘başörtüsü yasası’ konusuna değinirken, Millet İttifakı’nın öbür paydaşlarıyla bağını de sorgulamaya açtılar.
Durum Cumhuriyet gazetesinin bir müellifinin da dikkatini çekmiş. ABD gezisini Kılıçdaroğlu’nun davetiyle kafilede yer alarak izleyen Cumhuriyet muharriri Orhan Bursalı, CHP içerisinde fark ettiği Kılıçdaroğlu-karşıtı havayı bugünkü yazısına bahis etmiş.
‘Zor nazaranv’ başlıklı yazı kıymetli tespitler içeriyor. Yazı bütünüyle Kılıçdaroğlu’na yöneltilen tenkitlere eleştiri olarak okunabiliyor.
Girişini aktarıyorum yazının:
“Epeydir yazsam mı dursam mı bilemedim. Husus CHP.. Parti üyesi, bakılırsavlisi vb. olmadığım için rahatım.
Bazı esaslı CHP’liler, derin gönül vermişler, CHP idaresi artık Atatürk’ün CHP’si değil, diyor. Hatta kimileri ‘ihanet ortasında yönetim’ noktasında. Kimisi ‘Sınıf çabasını terk etti’ bile diyor!
Dahası Cumhuriyet sahipsiz, CHP laikliği de terk etti, ülkede esasen laiklik kalmadı diyen de. Başörtüsü/ türban konusundaki tavrı karşısında parti idaresi yerle bir ediliyor. Oklar Kılıçdaroğlu’na! Diktatörlükle suçlayanlar var!
AKP’lilerin esas aşağılayıcı suçlaması olan, ’10 kere seçim kaybetti hâlâ orada’, söylencesi bu tip CHP’liler içinde da revaçta. ‘Bak Ecevit nasıl yüzde 41’i bulmuştu, Atatürkçü geçmişine geri dönerse, AKP’yi yerle bir eder’ diyen de hayli. Bana hâlâ ‘ABD’de 8 saat nereye kayboldu’ yazan var.”
Bu satırlar genel lideri olduğu CHP’nin içerisinden Kılıçdaroğlu’na yöneltilen tenkitlerin özeti.
Orhan Bursalı bu tenkitleri haksız ve yersiz buluyor.
Ancak bir daha tıpkı yazıdan, bilhassa de “CHP ortasındaki ve haricindeki, CHP’ye esasen oy vermeyen uç noktadaki, kimi daha soldan, görüşlerle ilgilenmiyorum şimdilik” cümlesinden, tenkitlerin kendisinin özetlediklerinden ibaret olmadığını öğrenebiliyoruz.
İnsaf elden bırakılırsa herkese -özellikle de siyasi başkanların neredeyse hepsine- yıkıcı tenkitler yöneltilebilir. AK Parti’yi savunmayı bakılırsav bilen etraflarda de çeşitli sebeplerle huzursuzluklar yaşandığı fark ediliyor. Lakin, orada rahatsızlıkların hudutlu kaldığı kamuoyu yoklamalarına yansıyor.
Özellikle de muhalefetin çabucak hemen kâfi çekiciliğe sahip olmayışı bunun en değerli niçini.
Bir başka kıymetli sebep de, muhalefetin cumhurbaşkanı adayı belirleme sürecini güzel değerlendirememesi. Orada da, olası adayın ‘CHP’nin genel başkanı’ olma ihtimalinin gündemi oldukça işgal etmesiyle bir arada, kamuoyu yoklamalarında ‘kararsızlar’ olarak geçen kümede AK Parti lehine çözülmeler başladığı görülüyor.
O cephede, itiraz, Kılıçdaroğlu’nun şahsından epeyce CHP genel lideri oluşuna…
İktidar cephesi, kendi adayının karşısına CHP genel liderinin aday olarak çıkacağını kesinleştirebilirse, vakit geçirmeden seçimin tarihini epeyce yakına çekecek teşebbüsü başlatabilir.
Tayyip Erdoğan’ın üçüncü sefer aday olmasının önündeki anayasal mahzurun geçersiz kalması için de Kılıçdaroğlu’nun adaylığı değerli.
daha sonradan “Benim kastım TBMM’nin seçim sonucu alması durumunda” diye tavzih etmiş olsa da, Kılıçdaroğlu, rastgele bir ön koşul aramaksızın, “Erdoğan’ın üçüncü kere aday bulunmasına itirazımız olmaz” açıklamasını aylar evvel yapmıştı.
Kendisinin adaylığı katılaşırsa, o kelamı hatırlatılacaktır.
Adayın o olması durumunda seçim tarihinin TBMM tarafınca erkene alınmasıyla, daha sonradan eklediği koşul da yerine gelmiş olacaktır aslına bakarsan.
Ne vakit bu bahis açılsa, “Öyle davranıyor, lakin Kemal Bey’in aday olma niyeti yok” görüşünü seslendirenler bulunduğunu biliyorum olağan olarak. Ben de o görüşe yakınım. Fakat son vakit içinderda, etrafının de telkinleriyle, CHP önderinin kendisini adaylığa ısındırdığı da gözden kaçmıyor.
Olur mu, olmaz mı?
Galiba aday olma niyeti var ise, evvel kendi partisinden yükselen tenkitleri geçersiz kılmanın yolunu bulmak zorunda Kılıçdaroğlu. Lakin, bunu yaparken de, ‘helalleşme’ teşebbüsüyle gönüllerini almaya çalıştığı CHP’li olmayan bölümü “Yoksa yanlış mı yapıyoruz?” kuşkusuna düşürmemesi gerekiyor.
Ne kadar güç bir durum bu.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.