Fehmi Koru*
Seçime kadar geçecek mühlet, muhalefeti oluşturan partiler açısından, kendilerini aşikâr bir seçmen kitlesine beğendirme gayeli çalışmalarla geçecek.
İktidar cephesi açısından da, birebir mühlet, yeni küskünler yaratmama ve kendilerini tıpkı seçmen kitlesini bir daha partilerine oy vermeye ikna etme eforuyla geçecek.
Türkiye’nin bundan daha sonraki yıllarını insanlarının yaklaşık dörtte birinin siyasi hali belirleyecek.
İddialı görünebilecek bu üç cümle üzerinde düşünülmesini bekliyorum.
beraber düşünelim
Ülkemiz insanı yarım yüzyıldan fazladır oyunu daima şuurlu kullandı. O şuurun eseri olan iktidarları beğenmeyen demokrasiyle ortası düzgün olmayan bir anlayış, vakit zaman gidişi müdahaleleriyle durdursa da, her müdahale daha sonrasında sandık bir daha hakem olduğunda, birebir şuur bildiği kararı sandıktan çıkarmayı başardı.
İktidar toplumun yarısının iradesi istikametinde belirlendi daima.
Ülkede iktidar olma muvaffakiyetini gösterenler bu gerçek ışığında hareket ettiler ve ülkenin yazgısına yüklerini bu gerçek ışığında koyabildiler.
Buna ‘merkezin iktidara direkt yahut dolaylı hakimiyeti’ diyebiliriz.
‘Merkeze ait’ sayılan pahaları, siyasi hayatta, demokrasi, cumhuriyet, adalet, özgürlükçü anlayış, laiklik ve dine hürmet üzere temel ilkeler oluşturuyor.
O unsurların bazısına birtakım insanlarımız daha az sempati gösterse de, genel toplamda, bu unsurların bütününe tıpkı derecede sahip çıkan partiler etrafında iktidarı oluşturdu toplum.
AK Parti kuruluşu öncesinde bu gerçeğin farkındaydı. Daha kurulmadan ANAR’a yaptırdığı araştırmalar ve Ankara’da konseyi Siyaset Araştırmaları Merkezi’nde (PAM) yapılan tartışmalarda kendini belirli eden bu gerçeklik, AK Parti’nin bu gerçekliğe uygun bir takım ve programla yola çıkmasını sağlamıştı.
Unutulduğu fark edildiği için hatırlatmak gerekiyor: AK Parti’yi iktidara yalnızca yüzde 35 oy taşıdı; her üç şahıstan birinin oyu. İktidarının birinci on yılında izlediği siyasetlerin ‘kapsayıcılığı’ yardımıyla partinin oy tabanı genişledi ve her iki bireyden birinin oyunu alacak duruma o denli gelindi.
Bugün ise AK Parti fakat takviyeyle iktidarda durabiliyor.
Kuruluşunda takviyesini alabildiği orana, hatta bir az daha altına geriledi seçmen takviyesi.
Her dört seçmenden birini ‘kararsız’ saflara kaybetti AK Parti.
‘Merkez değerler’den -hiç değilse değerli bazılarından- uzaklaştığı imgesi sebebiyle…
Uzaklaştığı bedeller, kuruluşu yahut daha sonrasında onunla bir arada olmuş, başarılarına katkıda bulunmuş isimleri bir daha düşünmeye, içlerinden kimilerini AK Parti ile yollarını ayırmaya sevk etti. Onlardan iki isim, Ali Babacan ve Ahmet Davutoğlu, vaktiyle AK Parti’nin temsil ettiği kıymetleri bir daha sahiplenen partilerle kamuoyu önüne çıktılar.
Onların siyasette partilerle varlık göstermeleri iki sonuç doğurdu:
Daha evvel AK Parti’ye oy vermiş bir kitle, DEVA ve Gelecek partilerinin AK Parti’nin muvaffakiyet periyodundan tanıdığı iki ismin önderliğinde kurulmaları daha sonrasında, kendi siyasi tutumlarını sorgulamaya başladı.
‘Merkez’ denilebilecek kıymetlerle -hiç değilse bazılarıyla- sorunu olan yahut o bedelleri toplumun kabullerinden farklı anlayan partileri de değişmeye zorladı.
Bugün genel seçmen kitlesi içerisinden kıymetli sayıda bir kesim eskisi kadar rahatlıkla ‘‘AK Partiliyim’’ diyemiyorsa, bu, sırf AK Parti’nin farklılaşması yüzünden değil, DEVA ve Gelecek partilerinin siyasi hayattaki varlıklarından da kaynaklanıyor.
MHP’den kopanların çekirdeğinde yer aldığı GÜZEL Parti’nin kendisini konuşlandırdığı yer ile CHP’nin Kemal Kılıçdaroğlu versiyonu da, DEVA ve Gelecek partilerinin ‘merkeze ait’ sayılan bedellerle siyasi hayattaki varlıklarının sağladığı kolaylığın kararıdur.
Bir noktaya kadar da Temel Karamollaoğlu liderliğindeki Saadet Partisi’nin…
Zaman içerisinde eski AK Parti seçmenlerinden birtakımı DÜZGÜN Parti’yle buluşabildi, İstanbul belediye başkanlığı seçiminde CHP’nin adayına oy verebildi.
Deva ve Gelecek partilerine de giden oldu.
Ancak bir daha de hala ‘kararsız’ imajda hiç de azımsanmayacak sayıda eski AK Parti seçmeni var ve bunların oylarının sandığa nasıl yansıyacağı ülkenin bundan daha sonra nasıl yönetileceğini de belirleyecek.
bir daha AK Parti’ye oy vermeye ikna edilebilirlerse öteki, AK Parti haricindeki muhalefet yanında oylarıyla yer alırlarsa daha öbür bir ülke olacak Türkiye.
Onun içindir ki, bu yazının girişine, ‘‘Türkiye’nin bundan daha sonraki yıllarını insanlarının yaklaşık dörtte birinin siyasi tutumu belirleyecek’’ karar cümlesini yerleştirdim.
Ali Babacan’ın önderi olduğu Deva Partisi’nin, cumhurbaşkanlığı seçiminde, öbür beş muhalefet partisiyle birlikte hareket etmekle bir arada, milletvekili seçimine kendi başına gireceğini açıklaması bu gerçeğin bir dereceye kadar farkında olduğunu gösteriyor.
Milletvekili seçiminde ittifak içerisinde bulunmanın bir manası yeni seçim yasası daha sonrası kalmadı aslına bakarsan.
CHP yahut YETERLİ Parti listelerinden gösterilecek adaylarla seçime gidilmesi, yalnız iki yeni partinin varlık niçinini ortadan kaldırmayla sonuçlanmaz, Millet İttifakı’nın iktidar beklentisini de boşa çıkartabilir.
[Bu iki parti içerisinden -özellikle YETERLİ Parti’den- kimileri, İttifak’ta Deva ve Gelecek yer almasa kararsızların kendi partileri içinde oylarını bölüştüreceklerini düşünüyor; hiç değilse o denli düşündüklerini belirli ediyorlar. halbuki hala ‘kararsız’ olan seçmen çeşitli sebeplerle CHP ve UYGUN Parti’ye oy vermektense AK Parti tarafınca bir daha ikna edilmeyi daha kolay kabullenebilecek bir kitle. O denli olmasaydı, anketlere ‘kararsız’ olduklarını söyleyecek yerde CHP yahut GÜZEL Parti’ye oy vereceklerini şimdiden söyleyebilirlerdi. Onlar Deva ve Gelecek partilerinin kendilerini daha cazip hale getirmesini bekledikleri için bulundukları yerdeler. Kararsızlıkları ondan.]
Seçime fazla vakit kalmadı. Tarafların ellerini çabuk tutmaları gerekiyor.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.
Seçime kadar geçecek mühlet, muhalefeti oluşturan partiler açısından, kendilerini aşikâr bir seçmen kitlesine beğendirme gayeli çalışmalarla geçecek.
İktidar cephesi açısından da, birebir mühlet, yeni küskünler yaratmama ve kendilerini tıpkı seçmen kitlesini bir daha partilerine oy vermeye ikna etme eforuyla geçecek.
Türkiye’nin bundan daha sonraki yıllarını insanlarının yaklaşık dörtte birinin siyasi hali belirleyecek.
İddialı görünebilecek bu üç cümle üzerinde düşünülmesini bekliyorum.
beraber düşünelim
Ülkemiz insanı yarım yüzyıldan fazladır oyunu daima şuurlu kullandı. O şuurun eseri olan iktidarları beğenmeyen demokrasiyle ortası düzgün olmayan bir anlayış, vakit zaman gidişi müdahaleleriyle durdursa da, her müdahale daha sonrasında sandık bir daha hakem olduğunda, birebir şuur bildiği kararı sandıktan çıkarmayı başardı.
İktidar toplumun yarısının iradesi istikametinde belirlendi daima.
Ülkede iktidar olma muvaffakiyetini gösterenler bu gerçek ışığında hareket ettiler ve ülkenin yazgısına yüklerini bu gerçek ışığında koyabildiler.
Buna ‘merkezin iktidara direkt yahut dolaylı hakimiyeti’ diyebiliriz.
‘Merkeze ait’ sayılan pahaları, siyasi hayatta, demokrasi, cumhuriyet, adalet, özgürlükçü anlayış, laiklik ve dine hürmet üzere temel ilkeler oluşturuyor.
O unsurların bazısına birtakım insanlarımız daha az sempati gösterse de, genel toplamda, bu unsurların bütününe tıpkı derecede sahip çıkan partiler etrafında iktidarı oluşturdu toplum.
AK Parti kuruluşu öncesinde bu gerçeğin farkındaydı. Daha kurulmadan ANAR’a yaptırdığı araştırmalar ve Ankara’da konseyi Siyaset Araştırmaları Merkezi’nde (PAM) yapılan tartışmalarda kendini belirli eden bu gerçeklik, AK Parti’nin bu gerçekliğe uygun bir takım ve programla yola çıkmasını sağlamıştı.
Unutulduğu fark edildiği için hatırlatmak gerekiyor: AK Parti’yi iktidara yalnızca yüzde 35 oy taşıdı; her üç şahıstan birinin oyu. İktidarının birinci on yılında izlediği siyasetlerin ‘kapsayıcılığı’ yardımıyla partinin oy tabanı genişledi ve her iki bireyden birinin oyunu alacak duruma o denli gelindi.
Bugün ise AK Parti fakat takviyeyle iktidarda durabiliyor.
Kuruluşunda takviyesini alabildiği orana, hatta bir az daha altına geriledi seçmen takviyesi.
Her dört seçmenden birini ‘kararsız’ saflara kaybetti AK Parti.
‘Merkez değerler’den -hiç değilse değerli bazılarından- uzaklaştığı imgesi sebebiyle…
Uzaklaştığı bedeller, kuruluşu yahut daha sonrasında onunla bir arada olmuş, başarılarına katkıda bulunmuş isimleri bir daha düşünmeye, içlerinden kimilerini AK Parti ile yollarını ayırmaya sevk etti. Onlardan iki isim, Ali Babacan ve Ahmet Davutoğlu, vaktiyle AK Parti’nin temsil ettiği kıymetleri bir daha sahiplenen partilerle kamuoyu önüne çıktılar.
Onların siyasette partilerle varlık göstermeleri iki sonuç doğurdu:
Daha evvel AK Parti’ye oy vermiş bir kitle, DEVA ve Gelecek partilerinin AK Parti’nin muvaffakiyet periyodundan tanıdığı iki ismin önderliğinde kurulmaları daha sonrasında, kendi siyasi tutumlarını sorgulamaya başladı.
‘Merkez’ denilebilecek kıymetlerle -hiç değilse bazılarıyla- sorunu olan yahut o bedelleri toplumun kabullerinden farklı anlayan partileri de değişmeye zorladı.
Bugün genel seçmen kitlesi içerisinden kıymetli sayıda bir kesim eskisi kadar rahatlıkla ‘‘AK Partiliyim’’ diyemiyorsa, bu, sırf AK Parti’nin farklılaşması yüzünden değil, DEVA ve Gelecek partilerinin siyasi hayattaki varlıklarından da kaynaklanıyor.
MHP’den kopanların çekirdeğinde yer aldığı GÜZEL Parti’nin kendisini konuşlandırdığı yer ile CHP’nin Kemal Kılıçdaroğlu versiyonu da, DEVA ve Gelecek partilerinin ‘merkeze ait’ sayılan bedellerle siyasi hayattaki varlıklarının sağladığı kolaylığın kararıdur.
Bir noktaya kadar da Temel Karamollaoğlu liderliğindeki Saadet Partisi’nin…
Zaman içerisinde eski AK Parti seçmenlerinden birtakımı DÜZGÜN Parti’yle buluşabildi, İstanbul belediye başkanlığı seçiminde CHP’nin adayına oy verebildi.
Deva ve Gelecek partilerine de giden oldu.
Ancak bir daha de hala ‘kararsız’ imajda hiç de azımsanmayacak sayıda eski AK Parti seçmeni var ve bunların oylarının sandığa nasıl yansıyacağı ülkenin bundan daha sonra nasıl yönetileceğini de belirleyecek.
bir daha AK Parti’ye oy vermeye ikna edilebilirlerse öteki, AK Parti haricindeki muhalefet yanında oylarıyla yer alırlarsa daha öbür bir ülke olacak Türkiye.
Onun içindir ki, bu yazının girişine, ‘‘Türkiye’nin bundan daha sonraki yıllarını insanlarının yaklaşık dörtte birinin siyasi tutumu belirleyecek’’ karar cümlesini yerleştirdim.
Ali Babacan’ın önderi olduğu Deva Partisi’nin, cumhurbaşkanlığı seçiminde, öbür beş muhalefet partisiyle birlikte hareket etmekle bir arada, milletvekili seçimine kendi başına gireceğini açıklaması bu gerçeğin bir dereceye kadar farkında olduğunu gösteriyor.
Milletvekili seçiminde ittifak içerisinde bulunmanın bir manası yeni seçim yasası daha sonrası kalmadı aslına bakarsan.
CHP yahut YETERLİ Parti listelerinden gösterilecek adaylarla seçime gidilmesi, yalnız iki yeni partinin varlık niçinini ortadan kaldırmayla sonuçlanmaz, Millet İttifakı’nın iktidar beklentisini de boşa çıkartabilir.
[Bu iki parti içerisinden -özellikle YETERLİ Parti’den- kimileri, İttifak’ta Deva ve Gelecek yer almasa kararsızların kendi partileri içinde oylarını bölüştüreceklerini düşünüyor; hiç değilse o denli düşündüklerini belirli ediyorlar. halbuki hala ‘kararsız’ olan seçmen çeşitli sebeplerle CHP ve UYGUN Parti’ye oy vermektense AK Parti tarafınca bir daha ikna edilmeyi daha kolay kabullenebilecek bir kitle. O denli olmasaydı, anketlere ‘kararsız’ olduklarını söyleyecek yerde CHP yahut GÜZEL Parti’ye oy vereceklerini şimdiden söyleyebilirlerdi. Onlar Deva ve Gelecek partilerinin kendilerini daha cazip hale getirmesini bekledikleri için bulundukları yerdeler. Kararsızlıkları ondan.]
Seçime fazla vakit kalmadı. Tarafların ellerini çabuk tutmaları gerekiyor.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.