Fehmi Koru*
Eskiler “Yiğidi öldür, hakkını yeme” diye boşuna dememişler.
Hakkı teslim etmek kıymetli.
AK Parti heyetinin HDP’ye gerçekleştirdiği ziyareti ‘doğal ve doğru’ bulmak her yiğidin yapabileceği bir yorum değildi. Siyasetçiler çoklukla zihniyetlerini kendi kelamlarıyla yoğurdukları seçmen kitleleriyle aksi düşmek istemezler zira. HDP konusundaki görüşleri her vakit sert olmuş MHP’nin başkanı, yalnızca ittifak ortağını üzmemek için, en zoru kabullendi.
Ziyaret için ‘doğal ve doğru’ tespitini yapan politik figür, MHP başkanı Devlet Bahçeli.
bu biçimdece hakkı teslim etme borcumu ödemiş olduğumu sanıyorum.
Yalnız ziyareti onaylamakla da kalmadı MHP önderi, HDP’ye yönelik kaç kelamlar, kapatma niyeti ve bu yolda tereddüdü olanları teşvik, yasal bir parti bulunmasına karşın HDP’yi terör örgütüyle eş-değerde görme üzere bir geçmişi bulunan AK Parti’nin, bir heyetle kapısına kadar giderek verdiği yeni manzarada aksilik ve tutarsızlık aradığı için, muhalifleri ve bu ortada CHP’yi ve önderi Kemal Kılıçdaroğlu’nu da, hayli sert sözlerle eleştiren bir daha o…
MHP önderi Devlet Bahçeli…
En dikkat alımlı cümlesi şu MHP önderinin:
“Kılıçdaroğlu’nun hiç bir kelam ve hareketi CHP’nin geçmiş genel liderleriyle bağdaşmamaktadır.”
Bir günde iki dikkat cazip değerlendirmenin siyasetçilerden gelmesine pek hazırlıklı değiliz; bunu da başardığı için ayrıyeten övülmeyi hak ediyor MHP önderi.
Gerçekten de dediği gerçek: Kemal Kılıçdaroğlu CHP’nin epeyce partili periyotta başında görmeye milleti alıştırdığı genel liderlere hiç benzemiyor.
İsmet İnönü’den Deniz Baykal’a uzanan doğrusal çizgiyle bir ilgisi yok Kılıçdaroğlu’nun…
1980 askeri darbesi daha sonrasında CHP kapatılmıştı, bir daha açılması mümkün hale geldiğinde, o yola başvurmak yerine yeni bir partiyle -DSP ile- yoluna devamı daha gerçek bulan Bülent Ecevit bir ölçü istisna sayılabilir.
Belli bir anlayışı ‘gardrop Atatürkçülüğü’ ile yaftalayan, Necmettin Erbakan’ın MSP’si ile ‘tarihsel yanılgı’ değerlendirmesi eşliğinde koalisyon iştiraki yapan da Ecevit’ti.
Kabul edelim ki, CHP’nin şimdiki önderi, Kemal Kılıçdaroğlu, kendisindilk evvelki genel liderlerin izledikleri çizgiyle bağdaşmayan özelliklere ve icraatlara sahip.
Parti kapatılmasına karşı çıkıyor.
Kendisindilk evvelki liderlerin seçilmesin diye 367 mazereti icadını Anayasa Mahkemesi önüne götürdükleri -bu ortada kendisinin de müracaat heyetinde yer aldığı- Abdullah Gül’ü bundan evvelki seçimde cumhurbaşkanı seçtirmeyi bile düşünmüştü.
‘Post-modern müdahale’ ile hükümet devirmiş askerlerin vesayet altında tuttukları Türkiye’nin en değerli -hatta simgesel- imajı olan başörtüsü yasağının fiilen sona ermesinde belirleyici rol oynadığını kendisi deklare ettiğı üzere, yasağın bütünüyle kaldırılması gayesiyle yasa değişikliği teklifini de bir daha o yaptı.
Gerçekten de, sadece bu birkaç başlık bile, Kemal Kılıçdaroğlu’nu ve onun önderi bulunduğu CHP’yi, eski genel liderlerden ve eski CHP’den farklı hale getirmeye yetiyor.
CHP’nin bu yeni hali, tarihi olarak temsil ettiği, siyasi hayatımızda varlığına alışılmış alandan CHP’nin ayrıldığının ilanı manasına geliyor.
Siyaset boşluk kabul etmez. Var olan bir alan boşalmış yahut boşaltılmışsa o alan öbürleri tarafınca doldurulmaya açık hale gelmiş demektir.
Günümüzde sanki hangi politik görüş ve o görüşün kurumsal kimliği, eski CHP’nin vaktiyle karşıladığı fonksiyonu yerine getiriyor olabilir?
Eskiden CHP’nin politik alanı etkileyebildiği devirlerde, insanların özgürlüklerinin sıradan münasebetlerle kısıtlanabildiğini, basının baskı altında tutulduğunu, partilerin kapatılmasında rol oynandığını, millete haksızlıklar yapıldığını, yaşatılan ekonomik külfetlerin ekmeğin karneye bağlanmasına yol açtığını, ülkenin geri bıraktırıldığını ve bunlara benzeyen daha birçok tenkitleri, AK Parti sözcülerinin -özellikle de genel lideri Tayyip Erdoğan’ın- ağzından her fırsatta işitmişizdir.
Kılıçdaroğlu CHP’si ise, Selahattin Demirtaş ve Osman Kavala başta olmak üzere cezaevlerinde tutulan, müzikçi Gülşen üzere bir latife yüzünden gözaltına alınıp daha sonradan hareketleri kısıtlanan şahıslara yapılanın yanlışlığını söylüyor.
Dün bir fırıncı kimi kelamları yüzünden gözaltına alınmıştı; muhtemelen buna da karşı çıkmış olabilir yeni CHP…
Hak ve özgürlükler taraftarı bir yerde duruyor Kılıçdaroğlu ve başında bulunduğu parti.
Ülkeyi geri bıraktığı ithamına muhatap partinin başkanı, ABD’de bilim yuvalarını ziyaret edip oradan ülkeye iletiler iletilmesini sağlıyor, İngiltere’ye gidip memleketler arası sermayenin bir daha Türkiye’ye yatırım yapmasının ön kaidelerini oluşturmaya çalışıyor, yaşanan ekonomik meşakkatler için tahliller üretme uğraşı içerisinde…
Bunlar nitekim de CHP’den ve önderlerinden şimdiye kadar görülmeyen telaffuz ve girişimler…
Liderinin farklı bir kulvara yöneltmesiyle CHP tarafınca terk edilmiş alan da boş değil. Geçmişte CHP’nin yaptığı ileri sürülen ve bu yüzden tenkitlere muhatap edilmesini getiren ne var ise, onları savunan, o yoldaki uygulamalardan yana tutum alan siyasetçiler günümüzde bir daha var.
Sözleri ve aksiyonları CHP’nin eski genel liderlerine benzeyen siyasetçiler günümüzde de eksik değil.
Eski CHP’nin yeri bir daha dolu.
Aynı fonksiyonu günümüzde üstüne alanler bir daha var.
Bazıları CHP’nin fazla uzağında değil o tiplerin, muhtemelen eskiye bakıp dövünenler CHP içerisinde de bulunuyor; lakin eski CHP zihniyetini benimsemiş diğerleri da politik alanda varlıklarını hissettiriyorlar.
CHP’ye ve şimdiki başkanına bakıp geçmişle mukayesede bulunan ve gördükleri fark yüzünden hayıflananlar aslında boşuna üzülüyorlar.
Sözü buraya kadar getirmişken, “Eski CHP’nin yerini günümüzde hangi politik çizgi dolduruyor?” sorusuna da karşılık vermek isterdim, lakin kendimde o yüreği bulamıyorum.
Cesaretsizliğimi bağışlayın.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.
Eskiler “Yiğidi öldür, hakkını yeme” diye boşuna dememişler.
Hakkı teslim etmek kıymetli.
AK Parti heyetinin HDP’ye gerçekleştirdiği ziyareti ‘doğal ve doğru’ bulmak her yiğidin yapabileceği bir yorum değildi. Siyasetçiler çoklukla zihniyetlerini kendi kelamlarıyla yoğurdukları seçmen kitleleriyle aksi düşmek istemezler zira. HDP konusundaki görüşleri her vakit sert olmuş MHP’nin başkanı, yalnızca ittifak ortağını üzmemek için, en zoru kabullendi.
Ziyaret için ‘doğal ve doğru’ tespitini yapan politik figür, MHP başkanı Devlet Bahçeli.
bu biçimdece hakkı teslim etme borcumu ödemiş olduğumu sanıyorum.
Yalnız ziyareti onaylamakla da kalmadı MHP önderi, HDP’ye yönelik kaç kelamlar, kapatma niyeti ve bu yolda tereddüdü olanları teşvik, yasal bir parti bulunmasına karşın HDP’yi terör örgütüyle eş-değerde görme üzere bir geçmişi bulunan AK Parti’nin, bir heyetle kapısına kadar giderek verdiği yeni manzarada aksilik ve tutarsızlık aradığı için, muhalifleri ve bu ortada CHP’yi ve önderi Kemal Kılıçdaroğlu’nu da, hayli sert sözlerle eleştiren bir daha o…
MHP önderi Devlet Bahçeli…
En dikkat alımlı cümlesi şu MHP önderinin:
“Kılıçdaroğlu’nun hiç bir kelam ve hareketi CHP’nin geçmiş genel liderleriyle bağdaşmamaktadır.”
Bir günde iki dikkat cazip değerlendirmenin siyasetçilerden gelmesine pek hazırlıklı değiliz; bunu da başardığı için ayrıyeten övülmeyi hak ediyor MHP önderi.
Gerçekten de dediği gerçek: Kemal Kılıçdaroğlu CHP’nin epeyce partili periyotta başında görmeye milleti alıştırdığı genel liderlere hiç benzemiyor.
İsmet İnönü’den Deniz Baykal’a uzanan doğrusal çizgiyle bir ilgisi yok Kılıçdaroğlu’nun…
1980 askeri darbesi daha sonrasında CHP kapatılmıştı, bir daha açılması mümkün hale geldiğinde, o yola başvurmak yerine yeni bir partiyle -DSP ile- yoluna devamı daha gerçek bulan Bülent Ecevit bir ölçü istisna sayılabilir.
Belli bir anlayışı ‘gardrop Atatürkçülüğü’ ile yaftalayan, Necmettin Erbakan’ın MSP’si ile ‘tarihsel yanılgı’ değerlendirmesi eşliğinde koalisyon iştiraki yapan da Ecevit’ti.
Kabul edelim ki, CHP’nin şimdiki önderi, Kemal Kılıçdaroğlu, kendisindilk evvelki genel liderlerin izledikleri çizgiyle bağdaşmayan özelliklere ve icraatlara sahip.
Parti kapatılmasına karşı çıkıyor.
Kendisindilk evvelki liderlerin seçilmesin diye 367 mazereti icadını Anayasa Mahkemesi önüne götürdükleri -bu ortada kendisinin de müracaat heyetinde yer aldığı- Abdullah Gül’ü bundan evvelki seçimde cumhurbaşkanı seçtirmeyi bile düşünmüştü.
‘Post-modern müdahale’ ile hükümet devirmiş askerlerin vesayet altında tuttukları Türkiye’nin en değerli -hatta simgesel- imajı olan başörtüsü yasağının fiilen sona ermesinde belirleyici rol oynadığını kendisi deklare ettiğı üzere, yasağın bütünüyle kaldırılması gayesiyle yasa değişikliği teklifini de bir daha o yaptı.
Gerçekten de, sadece bu birkaç başlık bile, Kemal Kılıçdaroğlu’nu ve onun önderi bulunduğu CHP’yi, eski genel liderlerden ve eski CHP’den farklı hale getirmeye yetiyor.
CHP’nin bu yeni hali, tarihi olarak temsil ettiği, siyasi hayatımızda varlığına alışılmış alandan CHP’nin ayrıldığının ilanı manasına geliyor.
Siyaset boşluk kabul etmez. Var olan bir alan boşalmış yahut boşaltılmışsa o alan öbürleri tarafınca doldurulmaya açık hale gelmiş demektir.
Günümüzde sanki hangi politik görüş ve o görüşün kurumsal kimliği, eski CHP’nin vaktiyle karşıladığı fonksiyonu yerine getiriyor olabilir?
Eskiden CHP’nin politik alanı etkileyebildiği devirlerde, insanların özgürlüklerinin sıradan münasebetlerle kısıtlanabildiğini, basının baskı altında tutulduğunu, partilerin kapatılmasında rol oynandığını, millete haksızlıklar yapıldığını, yaşatılan ekonomik külfetlerin ekmeğin karneye bağlanmasına yol açtığını, ülkenin geri bıraktırıldığını ve bunlara benzeyen daha birçok tenkitleri, AK Parti sözcülerinin -özellikle de genel lideri Tayyip Erdoğan’ın- ağzından her fırsatta işitmişizdir.
Kılıçdaroğlu CHP’si ise, Selahattin Demirtaş ve Osman Kavala başta olmak üzere cezaevlerinde tutulan, müzikçi Gülşen üzere bir latife yüzünden gözaltına alınıp daha sonradan hareketleri kısıtlanan şahıslara yapılanın yanlışlığını söylüyor.
Dün bir fırıncı kimi kelamları yüzünden gözaltına alınmıştı; muhtemelen buna da karşı çıkmış olabilir yeni CHP…
Hak ve özgürlükler taraftarı bir yerde duruyor Kılıçdaroğlu ve başında bulunduğu parti.
Ülkeyi geri bıraktığı ithamına muhatap partinin başkanı, ABD’de bilim yuvalarını ziyaret edip oradan ülkeye iletiler iletilmesini sağlıyor, İngiltere’ye gidip memleketler arası sermayenin bir daha Türkiye’ye yatırım yapmasının ön kaidelerini oluşturmaya çalışıyor, yaşanan ekonomik meşakkatler için tahliller üretme uğraşı içerisinde…
Bunlar nitekim de CHP’den ve önderlerinden şimdiye kadar görülmeyen telaffuz ve girişimler…
Liderinin farklı bir kulvara yöneltmesiyle CHP tarafınca terk edilmiş alan da boş değil. Geçmişte CHP’nin yaptığı ileri sürülen ve bu yüzden tenkitlere muhatap edilmesini getiren ne var ise, onları savunan, o yoldaki uygulamalardan yana tutum alan siyasetçiler günümüzde bir daha var.
Sözleri ve aksiyonları CHP’nin eski genel liderlerine benzeyen siyasetçiler günümüzde de eksik değil.
Eski CHP’nin yeri bir daha dolu.
Aynı fonksiyonu günümüzde üstüne alanler bir daha var.
Bazıları CHP’nin fazla uzağında değil o tiplerin, muhtemelen eskiye bakıp dövünenler CHP içerisinde de bulunuyor; lakin eski CHP zihniyetini benimsemiş diğerleri da politik alanda varlıklarını hissettiriyorlar.
CHP’ye ve şimdiki başkanına bakıp geçmişle mukayesede bulunan ve gördükleri fark yüzünden hayıflananlar aslında boşuna üzülüyorlar.
Sözü buraya kadar getirmişken, “Eski CHP’nin yerini günümüzde hangi politik çizgi dolduruyor?” sorusuna da karşılık vermek isterdim, lakin kendimde o yüreği bulamıyorum.
Cesaretsizliğimi bağışlayın.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.