Fehmi Koru*
Başkan ile lider yardımcısının başına rastgele bir olumsuz gelişme gelir ve ikisi birebir gün hayatlarını kaybederlerse, devleti yönetme nazaranvini süreksiz olarak o sırada kim Temsilciler Meclisi lideri ise onun üstlenmesini öngörüyor ABD anayasası…
O pozisyonun şimdiki sahibi Nancy Pelosi.
Nancy Hanım yaşını başını almış birisi. 82 yaşında. 1987 yılından beri Kongre’de üye. 2007-2011 içinde da liderdi, partisi muhalefete fikir sade üye olarak biraz dinlenmek zorunda kaldı, 2019’da bir daha birebir misyona seçildi.
Yaşına karşın etkin. En son Ukrayna’da ve Tayvan’da görüldü.
Haberlere bakarken “Nancy Pelosi’nin eşine konutunda saldırıldı” başlığını görür görmez şöyleki bir doğruldum. Saldırgan David DePape isimli anti-Semitik (Yahudi karşıtı) görüşleri olan, Ukrayna’daki savaşı Musevilerin çıkardığına dair tezleriyle tanınan biriymiş. Adamın başına çekiçle vururken “Nancy nerede?” diye bağırıyormuş saldırgan. Nancy Hanım o sırada halkını Kongre’de temsil ettiği Kaliforniya’da değil, Washington’daymış.
niçin bu haber dikkatimi ziyadesiyle çekti, anlatayım.
ABD’de yaşadığım periyotta eski kitaplar satan bir dükkandan tesadüfen aldığım bir kitap benim ufkumu harikulade açmıştı. Kitabın muharriri Harvard Üniversitesi’nden birincilikle mezun olmuş, yüksek lisansı ile doktorasını orada yaptıktan daha sonra bir daha Harvard’ta başlatmış olduğu öğretim üyeliği ömrünü tıpkı seviyedeki Princeton ve Georgetown üniversitelerinde sürdürmüş Prof. Carroll Quigley’di.
Prof. Quigley 40 yılı aşan bir süre Georgetown Üniversitesi’nin diplomatlar yetiştiren kısmında hocalık yaptıktan daha sonra emekli olmuş, benim ABD’de bulunduğum vakitten birkaç yıl evvel de (1977 yılında) vefat etmişti.
Gözümü açtığını, ufkumu genişlettiğini söylemiş olduğim kitabının ismi ‘Tragedy and Hope – A History of the World in Our Time’ (Trajedi ve Umut – Dünyanın Çağdaş Tarihi) ismini taşıyor. Onu okuyup etkilenince, Quigley’in bir öbür kitabının peşine düştüm. ‘The Anglo-American Establishment: From Rhodes to Cliveden’ (İngiliz-amerikan Nizamı: Rhodes’tan Cliveden’e) isimli o kitabı da edinip hatmedercesine okumuştum.
Öğrencileri, hocalarının vefatından evvel yazmaya koyulduğunu bildikleri, dünyada savaşları çıkarmaya yarayan ihtilafların kaynağına dair çalışmasını bulup, yapıtı o ham haliyle de olsa bastırma eforuna girmiş, fakat kitabı basmaya yanaşacak yayıncı bulamamışlardı. Onlar da, hacmi A4 kağıtla binden çok sayfa tutan yapıtı bir daha de o haliyle yayımladılar.
‘Weapons System and Political Stability’ (Silah Sistemi ve Politik İstikrar) adıyla…
Üç kitabı birbiri arkasına okumuştum.
İlgimi çeken şuydu: Emekli olmadan evvelki dört yılda üniversitenin öğrencileri tarafınca üst üste ‘yılın hocası’ seçilmiş, not verme konusundaki cimriliğiyle tanındığı biçimde en kalabalık sınıflara dersler vermiş bir tanesiydi Prof. Quigley. Sınıflarından yalnız diplomatları değil, ülkeye taraf verecek her alandan insanı mezun etmesi yanında, savunma bakanlığına, deniz kuvvetlerine, Kongre’nin çeşitli kurullarına danışmanlık da yapmaktaydı.
Devleti yalnız haricinden değil ortasından de tanımaktaydı. Sistemle hiç bir sorunu bulunmayan, sistemin de kendisini sıkıntılı saymadığı bir tanesiydi Prof. Quigley.
daha sonradan ABD’ye lider olmuş Bill Clinton adaylık günlerinden başlayarak seçildikten daha sonra da, her fırsatta, fikirleri üzerinde en büyük etkiyi yapan hocası olarak ondan tekraren ve sitayişle bahsetmişti.
Nancy Hanım da Prof. Quigley’in öğrencisiydi ve kendisine çekiçle saldırılan eşi Paul Pelosi ile onun derslerine devam ederken tanışıp evlenmişti.
Bill Clinton ve eşi Hillary..
Nancy Pelosi ve eşi Paul..
Carroll Hoca bin sayfayı bulan kitabında, dünya siyasetlerini etkilemede en değerli öge olarak, ortalıkta fazla görünmeyen bir güç bulunduğunu, kendi şahit olduğu hadiselerden hareketle öne sürer.
Şaşırdınız herbiçimde.
Kimilerinin emsal tezlere “Komplocu yaklaşım” diye küçümseyerek karşı çıktığı bu tezi, bütün samimiyeti ve derin bilgisiyle, derslerinde öğrencileriyle paylaştığı üzere, iki kitabında da öteki hiç bir yerde bulunamayacak detaylarıyla anlatıyor Prof. Quigley.
Eleştirerek değil, anlamaya ve anlatmaya çalışarak.
‘Round Table’ isimli bir kümeden kelam ediyor. İngiltere’deki Royal Institute of International Affairs ile ABD’deki Council on Foreign Relations ve iki ülkede de varlığını sürdüren Institute of Pacific Relations isimli kurumların o kümenin uzantıları olduğu bilgisini veriyor.
Ona bakılırsa, dünyadaki bütün merkez bankalarının bağlı olduğu ve liderlerinin her yıl toplantılarına katıldığı İsviçre’deki Bank of International Settlements da tıpkı kümeyle alakalı.
Onun anlatımından, o küme içerisinde kimler yer alıyorsa o şahısların, yalnız kendi ülkelerinin değil öbür ülkelerin siyasetlerini da etkileyici bir güce sahip oldukları kararı doğal olarak çıkartılıyor.
[Harvard Üniversitesi’ne yüksek lisans için başvurmadan evvel, niyetimle ilgili görüşünü almak üzere, başvuracağım kısma bir devir başkanlık da etmiş bir Türk hocaya uğramıştım. Beni kabul etti. Sohbet ettik. Konuşurken kitaplarını yeni okuduğum Prof. Quigley ve tezlerini de paylaştığımda, hocanın kendisini ismen tanıdığını, lakin tezlerinden haberdar olmadığını anlamıştım. Meczup saçması muamelesi yapmıştı o tezlere. Ben bir daha de müracaat dokümanına beni tanıyanlar ortasına o hocayı da yazmayı ihmal etmedim.]
Quigley’in kitapları ülkeye bir koli içerisinde gönderdiğim öteki kitaplarla bir arada yolda kayboldu.
Düne kadar.
İnternette yaptığım bir araştırma kararı vaktiyle kaybolan her üç kitabı buldum ve hiç tereddütsüz bedellerini ödeyerek üçünü de indirdim.
Clinton siyasete Quigley’den etkilenerek ilgi duymuş olmalı; siyasete girdi ve hocasının tezlerinin doğruluğunu sınadı.
Pelosi’ler de, karı-koca, onun derslerinde öğrendiklerinden kesinlikle yararlanmışlardır. Nancy Hanım uzun siyaset ömründe -belki de- ‘Round Table’ ile ünsiyet peyda etmiş bile olabilir.
Saldıran bütün bunlardan haberdar mıydı sanki?
Cahillik kadar acınası bir şey yok.
[Prof. Carroll Quigley hakkında İngilizce Wikipedia’da sıradan detaylı bilgi var. Meraklısı oraya bakabilsin diye linkini burada sunuyorum.]
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.
Başkan ile lider yardımcısının başına rastgele bir olumsuz gelişme gelir ve ikisi birebir gün hayatlarını kaybederlerse, devleti yönetme nazaranvini süreksiz olarak o sırada kim Temsilciler Meclisi lideri ise onun üstlenmesini öngörüyor ABD anayasası…
O pozisyonun şimdiki sahibi Nancy Pelosi.
Nancy Hanım yaşını başını almış birisi. 82 yaşında. 1987 yılından beri Kongre’de üye. 2007-2011 içinde da liderdi, partisi muhalefete fikir sade üye olarak biraz dinlenmek zorunda kaldı, 2019’da bir daha birebir misyona seçildi.
Yaşına karşın etkin. En son Ukrayna’da ve Tayvan’da görüldü.
Haberlere bakarken “Nancy Pelosi’nin eşine konutunda saldırıldı” başlığını görür görmez şöyleki bir doğruldum. Saldırgan David DePape isimli anti-Semitik (Yahudi karşıtı) görüşleri olan, Ukrayna’daki savaşı Musevilerin çıkardığına dair tezleriyle tanınan biriymiş. Adamın başına çekiçle vururken “Nancy nerede?” diye bağırıyormuş saldırgan. Nancy Hanım o sırada halkını Kongre’de temsil ettiği Kaliforniya’da değil, Washington’daymış.
niçin bu haber dikkatimi ziyadesiyle çekti, anlatayım.
ABD’de yaşadığım periyotta eski kitaplar satan bir dükkandan tesadüfen aldığım bir kitap benim ufkumu harikulade açmıştı. Kitabın muharriri Harvard Üniversitesi’nden birincilikle mezun olmuş, yüksek lisansı ile doktorasını orada yaptıktan daha sonra bir daha Harvard’ta başlatmış olduğu öğretim üyeliği ömrünü tıpkı seviyedeki Princeton ve Georgetown üniversitelerinde sürdürmüş Prof. Carroll Quigley’di.
Prof. Quigley 40 yılı aşan bir süre Georgetown Üniversitesi’nin diplomatlar yetiştiren kısmında hocalık yaptıktan daha sonra emekli olmuş, benim ABD’de bulunduğum vakitten birkaç yıl evvel de (1977 yılında) vefat etmişti.
Gözümü açtığını, ufkumu genişlettiğini söylemiş olduğim kitabının ismi ‘Tragedy and Hope – A History of the World in Our Time’ (Trajedi ve Umut – Dünyanın Çağdaş Tarihi) ismini taşıyor. Onu okuyup etkilenince, Quigley’in bir öbür kitabının peşine düştüm. ‘The Anglo-American Establishment: From Rhodes to Cliveden’ (İngiliz-amerikan Nizamı: Rhodes’tan Cliveden’e) isimli o kitabı da edinip hatmedercesine okumuştum.
Öğrencileri, hocalarının vefatından evvel yazmaya koyulduğunu bildikleri, dünyada savaşları çıkarmaya yarayan ihtilafların kaynağına dair çalışmasını bulup, yapıtı o ham haliyle de olsa bastırma eforuna girmiş, fakat kitabı basmaya yanaşacak yayıncı bulamamışlardı. Onlar da, hacmi A4 kağıtla binden çok sayfa tutan yapıtı bir daha de o haliyle yayımladılar.
‘Weapons System and Political Stability’ (Silah Sistemi ve Politik İstikrar) adıyla…
Üç kitabı birbiri arkasına okumuştum.
İlgimi çeken şuydu: Emekli olmadan evvelki dört yılda üniversitenin öğrencileri tarafınca üst üste ‘yılın hocası’ seçilmiş, not verme konusundaki cimriliğiyle tanındığı biçimde en kalabalık sınıflara dersler vermiş bir tanesiydi Prof. Quigley. Sınıflarından yalnız diplomatları değil, ülkeye taraf verecek her alandan insanı mezun etmesi yanında, savunma bakanlığına, deniz kuvvetlerine, Kongre’nin çeşitli kurullarına danışmanlık da yapmaktaydı.
Devleti yalnız haricinden değil ortasından de tanımaktaydı. Sistemle hiç bir sorunu bulunmayan, sistemin de kendisini sıkıntılı saymadığı bir tanesiydi Prof. Quigley.
daha sonradan ABD’ye lider olmuş Bill Clinton adaylık günlerinden başlayarak seçildikten daha sonra da, her fırsatta, fikirleri üzerinde en büyük etkiyi yapan hocası olarak ondan tekraren ve sitayişle bahsetmişti.
Nancy Hanım da Prof. Quigley’in öğrencisiydi ve kendisine çekiçle saldırılan eşi Paul Pelosi ile onun derslerine devam ederken tanışıp evlenmişti.
Bill Clinton ve eşi Hillary..
Nancy Pelosi ve eşi Paul..
Carroll Hoca bin sayfayı bulan kitabında, dünya siyasetlerini etkilemede en değerli öge olarak, ortalıkta fazla görünmeyen bir güç bulunduğunu, kendi şahit olduğu hadiselerden hareketle öne sürer.
Şaşırdınız herbiçimde.
Kimilerinin emsal tezlere “Komplocu yaklaşım” diye küçümseyerek karşı çıktığı bu tezi, bütün samimiyeti ve derin bilgisiyle, derslerinde öğrencileriyle paylaştığı üzere, iki kitabında da öteki hiç bir yerde bulunamayacak detaylarıyla anlatıyor Prof. Quigley.
Eleştirerek değil, anlamaya ve anlatmaya çalışarak.
‘Round Table’ isimli bir kümeden kelam ediyor. İngiltere’deki Royal Institute of International Affairs ile ABD’deki Council on Foreign Relations ve iki ülkede de varlığını sürdüren Institute of Pacific Relations isimli kurumların o kümenin uzantıları olduğu bilgisini veriyor.
Ona bakılırsa, dünyadaki bütün merkez bankalarının bağlı olduğu ve liderlerinin her yıl toplantılarına katıldığı İsviçre’deki Bank of International Settlements da tıpkı kümeyle alakalı.
Onun anlatımından, o küme içerisinde kimler yer alıyorsa o şahısların, yalnız kendi ülkelerinin değil öbür ülkelerin siyasetlerini da etkileyici bir güce sahip oldukları kararı doğal olarak çıkartılıyor.
[Harvard Üniversitesi’ne yüksek lisans için başvurmadan evvel, niyetimle ilgili görüşünü almak üzere, başvuracağım kısma bir devir başkanlık da etmiş bir Türk hocaya uğramıştım. Beni kabul etti. Sohbet ettik. Konuşurken kitaplarını yeni okuduğum Prof. Quigley ve tezlerini de paylaştığımda, hocanın kendisini ismen tanıdığını, lakin tezlerinden haberdar olmadığını anlamıştım. Meczup saçması muamelesi yapmıştı o tezlere. Ben bir daha de müracaat dokümanına beni tanıyanlar ortasına o hocayı da yazmayı ihmal etmedim.]
Quigley’in kitapları ülkeye bir koli içerisinde gönderdiğim öteki kitaplarla bir arada yolda kayboldu.
Düne kadar.
İnternette yaptığım bir araştırma kararı vaktiyle kaybolan her üç kitabı buldum ve hiç tereddütsüz bedellerini ödeyerek üçünü de indirdim.
Clinton siyasete Quigley’den etkilenerek ilgi duymuş olmalı; siyasete girdi ve hocasının tezlerinin doğruluğunu sınadı.
Pelosi’ler de, karı-koca, onun derslerinde öğrendiklerinden kesinlikle yararlanmışlardır. Nancy Hanım uzun siyaset ömründe -belki de- ‘Round Table’ ile ünsiyet peyda etmiş bile olabilir.
Saldıran bütün bunlardan haberdar mıydı sanki?
Cahillik kadar acınası bir şey yok.
[Prof. Carroll Quigley hakkında İngilizce Wikipedia’da sıradan detaylı bilgi var. Meraklısı oraya bakabilsin diye linkini burada sunuyorum.]
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.