Fehmi Koru*
Önce şu gerçeği aklımızda tutalım: Bugün ülkemizde, siyaset, dış siyaset, iktisat dahil her alanda ne oluyorsa -ve hatta ne olmuyorsa-, bunun tek bir niçini var: Seçim ufukta görünüyor…
İktidar cephesi gücünü önümüzdeki seçimde bir sefer daha korumak istiyor; bunun için de hem genel seçimi birebir vakitte cumhurbaşkanlığı seçimini kazanması kural. Birkaç vakittir siyasi alanda karşımıza çıkan her yeni durum, sandıkta bu kararı alma gayesiyle ilgili.
AK Parti, iktidarın büyük ortağı olarak, siyasi geleceğini bu seçime bağlamış durumda; Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan da, seçimde aday olabilmeyi, aday olarak girdiğinde de birinci tıpta olmasa bile ikinci tıpta kazanmayı maksat olarak belirlemiş, bunu sağlayacak halde davranıyor.
[MHP için durum biraz daha farklı. Birinci tercihi %7’ye indirilmiş barajı aşarak TBMM’deki varlığını devam ettirmesi olsa ve seçime kadar Millet İttifakı’na karşı propagandasını sürdürse de, rakip cephenin sandıktan galip çıkması halinde, MHP’nin AK Parti kadar üzülmesi gerekmeyecek. YETERLİ Parti’nin ortasında yer alacağı yeni iktidar ‘MHP davası’nın diğer bir isimle devamı olacak da ondan… Hele Mansur Yavaş cumhurbaşkanı adayı gösterilse ve kazansa, MHP takımı, kendileri zafer kazanmış kadar sevinç bile duyabilir.]
Seçimi hangi cephe kazanabilir?
Kamuoyu yoklamaları çabucak hemen bu soruya kesin karşılık vermeye müsait değil.
Yapılacak seçimde kararı, anketlerde ‘kararsızlar’ yahut ‘protesto oyu kullanacaklar’ olarak geçen %20 oranını koruyan kalabalık kümenin sonucu belirleyecek.
[Ve bir dereceye kadar da HDP seçmeninin tavrı…]
O kümesi oluşturan kitlenin geçmişte büyük çapta AK Parti’ye oy vermiş insanlardan oluştuğu biliniyor.
Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın, genel lideri olduğu AK Parti ismine, çabucak her gün bir yerlerde yaptığı konuşmalara ve hele hükümetin son vakit içinderda siyasi gözlemcileri de şaşırtan politik yaklaşımlarına bu gözle bakıldığında, çabucak bütününün, kararsız kitleyi bir daha AK Parti’ye oy verecek hale getirmeyi amaçladığı anlaşılacaktır.
Bu mümkün müdür?
Siyasette her şey mümkündür.
Dünyanın öteki ülkelerinden de örnek verilebilir lakin kendi yakın tarihimiz de gereğince açıklayıcı.
AK Parti 7 Haziran 2015 tarihinde yapılan seçimde beklenden daha az -%41- oy alarak 550 milletvekilinden sadece 258’ini kazanarak TBMM’deki çoğunluğunu kaybetti; fakat beş ay daha sonra -1 Kasım 2015 tarihinde- yapılan seçimde -%49.5 oy ve 317 milletvekili ile- tarihinin en başarılı kararınu alabildi.
Bir diğer örnek…
MHP, kurulduğu günden başlayarak, hükümet olduğu uzun yıllar boyunca, AK Parti’nin en şiddetli muhalifiydi; genel lideri Devlet Bahçeli de hem AK Parti’ye tıpkı vakitte önderi Tayyip Erdoğan’a en ağır akınları yapan siyasi başkandı. Ne olduysa oldu ve MHP bugün AK Parti’ye toz kondurmuyor, çabucak hemen kendi partisi ismini aday olarak söylem etmemişken “Bizim cumhurbaşkanı adayımız Tayyip Erdoğan’dır” açıklamasını birinci gündeme taşıyan da MHP önderi Bahçeli.
Ne demiştim, siyasette her şey mümkündür, değil mi?
Öyleyse, şimdilerde kesin alabileceği oy oranı %30 civarında görünse de AK Parti bir daha iktidarda tutabilecek bir duruma kendisini getirebilir, misyon takviyesi periyodunun en tabanında görünen Tayyip Erdoğan da, aday olabilirse, sandıktan bir daha cumhurbaşkanı olarak çıkabilir.
Muhalefet cephesi bunun epeyce farkında görünmese bile gerçek bu.
İktidar şaşırtıyor, muhalefet çabucak hemen kimseyi şaşırtmayı başaramadı.
Kalemim müsaade verse, “Muhalefet şimdiye kadar verdiği izlenimin aksine güya karşı cepheyi kazandırmak ister gibi” yazacağım ancak, dedim ya, kalemim çabucak hemen buna müsaade vermiyor.
bundan evvelki seçimde (2018) iktidarı değiştirmek yahut hiç değilse zayıflatmak ve cumhurbaşkanı seçimini kazanmak mümkündü; öncesinde muhalefet cephesinde çıkan ihtilaf yüzünden sandıktan tam karşıtı bir sonuç çıkabildi.
Tarihin daima tekerrür ettiği ülkemizde gelecek seçimin öncesinde benzeri bir gelişimin yaşanmayacağını kim sav edebilir?
Daha HDP seçmeninin kendi belirleyecekleri adaya oy vermelerini sağlamak için nasıl bir yol izleyecekleri belirli değil Millet İttifakı’nın; ne vakit bu mevzu açılsa o cepheyi oluşturan partilerden çelişkili açıklamalar geliyor.
HDP’nin oranı %10’un altına düşmeyen seçmen kitlesi oy vermez ve HDP’nin kendisi de aday çıkarırsa Millet İttifakı’nın adayı cumhurbaşkanlığı seçimini birinci tıpta kazanamaz; o denli bir durumda ve hele Millet İttifakı yanlış bir adayla seçmen önüne çıkmışsa, artık ‘kararsız’ olduğunu beyan eden kitle, ikinci çeşitte sonucunı eski tercihine gerçek değiştirebilir.
Durumu özetleyeyim:
İktidar cephesi -AK Parti ve MHP-, milleti ve hatta dünyayı şaşırtmak da dahil, seçim öncesi kendi gayelerine ulaşmak için ellerinden geleni yapıyor; buna karşılık muhalefet cephesi –‘6’lı masa’da buluşan liderler- laftan öteki bir şey üretmeden seçim günü geldiğinde sandığın kendilerine güleceği beklentisi içerisinde.
Bana ikisinden biri kötü biçimde yanılıyor üzere geliyor…
Hangisi sanki?
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.
Önce şu gerçeği aklımızda tutalım: Bugün ülkemizde, siyaset, dış siyaset, iktisat dahil her alanda ne oluyorsa -ve hatta ne olmuyorsa-, bunun tek bir niçini var: Seçim ufukta görünüyor…
İktidar cephesi gücünü önümüzdeki seçimde bir sefer daha korumak istiyor; bunun için de hem genel seçimi birebir vakitte cumhurbaşkanlığı seçimini kazanması kural. Birkaç vakittir siyasi alanda karşımıza çıkan her yeni durum, sandıkta bu kararı alma gayesiyle ilgili.
AK Parti, iktidarın büyük ortağı olarak, siyasi geleceğini bu seçime bağlamış durumda; Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan da, seçimde aday olabilmeyi, aday olarak girdiğinde de birinci tıpta olmasa bile ikinci tıpta kazanmayı maksat olarak belirlemiş, bunu sağlayacak halde davranıyor.
[MHP için durum biraz daha farklı. Birinci tercihi %7’ye indirilmiş barajı aşarak TBMM’deki varlığını devam ettirmesi olsa ve seçime kadar Millet İttifakı’na karşı propagandasını sürdürse de, rakip cephenin sandıktan galip çıkması halinde, MHP’nin AK Parti kadar üzülmesi gerekmeyecek. YETERLİ Parti’nin ortasında yer alacağı yeni iktidar ‘MHP davası’nın diğer bir isimle devamı olacak da ondan… Hele Mansur Yavaş cumhurbaşkanı adayı gösterilse ve kazansa, MHP takımı, kendileri zafer kazanmış kadar sevinç bile duyabilir.]
Seçimi hangi cephe kazanabilir?
Kamuoyu yoklamaları çabucak hemen bu soruya kesin karşılık vermeye müsait değil.
Yapılacak seçimde kararı, anketlerde ‘kararsızlar’ yahut ‘protesto oyu kullanacaklar’ olarak geçen %20 oranını koruyan kalabalık kümenin sonucu belirleyecek.
[Ve bir dereceye kadar da HDP seçmeninin tavrı…]
O kümesi oluşturan kitlenin geçmişte büyük çapta AK Parti’ye oy vermiş insanlardan oluştuğu biliniyor.
Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın, genel lideri olduğu AK Parti ismine, çabucak her gün bir yerlerde yaptığı konuşmalara ve hele hükümetin son vakit içinderda siyasi gözlemcileri de şaşırtan politik yaklaşımlarına bu gözle bakıldığında, çabucak bütününün, kararsız kitleyi bir daha AK Parti’ye oy verecek hale getirmeyi amaçladığı anlaşılacaktır.
Bu mümkün müdür?
Siyasette her şey mümkündür.
Dünyanın öteki ülkelerinden de örnek verilebilir lakin kendi yakın tarihimiz de gereğince açıklayıcı.
AK Parti 7 Haziran 2015 tarihinde yapılan seçimde beklenden daha az -%41- oy alarak 550 milletvekilinden sadece 258’ini kazanarak TBMM’deki çoğunluğunu kaybetti; fakat beş ay daha sonra -1 Kasım 2015 tarihinde- yapılan seçimde -%49.5 oy ve 317 milletvekili ile- tarihinin en başarılı kararınu alabildi.
Bir diğer örnek…
MHP, kurulduğu günden başlayarak, hükümet olduğu uzun yıllar boyunca, AK Parti’nin en şiddetli muhalifiydi; genel lideri Devlet Bahçeli de hem AK Parti’ye tıpkı vakitte önderi Tayyip Erdoğan’a en ağır akınları yapan siyasi başkandı. Ne olduysa oldu ve MHP bugün AK Parti’ye toz kondurmuyor, çabucak hemen kendi partisi ismini aday olarak söylem etmemişken “Bizim cumhurbaşkanı adayımız Tayyip Erdoğan’dır” açıklamasını birinci gündeme taşıyan da MHP önderi Bahçeli.
Ne demiştim, siyasette her şey mümkündür, değil mi?
Öyleyse, şimdilerde kesin alabileceği oy oranı %30 civarında görünse de AK Parti bir daha iktidarda tutabilecek bir duruma kendisini getirebilir, misyon takviyesi periyodunun en tabanında görünen Tayyip Erdoğan da, aday olabilirse, sandıktan bir daha cumhurbaşkanı olarak çıkabilir.
Muhalefet cephesi bunun epeyce farkında görünmese bile gerçek bu.
İktidar şaşırtıyor, muhalefet çabucak hemen kimseyi şaşırtmayı başaramadı.
Kalemim müsaade verse, “Muhalefet şimdiye kadar verdiği izlenimin aksine güya karşı cepheyi kazandırmak ister gibi” yazacağım ancak, dedim ya, kalemim çabucak hemen buna müsaade vermiyor.
bundan evvelki seçimde (2018) iktidarı değiştirmek yahut hiç değilse zayıflatmak ve cumhurbaşkanı seçimini kazanmak mümkündü; öncesinde muhalefet cephesinde çıkan ihtilaf yüzünden sandıktan tam karşıtı bir sonuç çıkabildi.
Tarihin daima tekerrür ettiği ülkemizde gelecek seçimin öncesinde benzeri bir gelişimin yaşanmayacağını kim sav edebilir?
Daha HDP seçmeninin kendi belirleyecekleri adaya oy vermelerini sağlamak için nasıl bir yol izleyecekleri belirli değil Millet İttifakı’nın; ne vakit bu mevzu açılsa o cepheyi oluşturan partilerden çelişkili açıklamalar geliyor.
HDP’nin oranı %10’un altına düşmeyen seçmen kitlesi oy vermez ve HDP’nin kendisi de aday çıkarırsa Millet İttifakı’nın adayı cumhurbaşkanlığı seçimini birinci tıpta kazanamaz; o denli bir durumda ve hele Millet İttifakı yanlış bir adayla seçmen önüne çıkmışsa, artık ‘kararsız’ olduğunu beyan eden kitle, ikinci çeşitte sonucunı eski tercihine gerçek değiştirebilir.
Durumu özetleyeyim:
İktidar cephesi -AK Parti ve MHP-, milleti ve hatta dünyayı şaşırtmak da dahil, seçim öncesi kendi gayelerine ulaşmak için ellerinden geleni yapıyor; buna karşılık muhalefet cephesi –‘6’lı masa’da buluşan liderler- laftan öteki bir şey üretmeden seçim günü geldiğinde sandığın kendilerine güleceği beklentisi içerisinde.
Bana ikisinden biri kötü biçimde yanılıyor üzere geliyor…
Hangisi sanki?
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.