Fehmi Koru*
Her baştan farklı bir sesin çıktığı bir ülke burası. sıradan konularda ve aile içinde çıkan bir ihtilaf bile kanlı çatışmalara yol açabiliyor bu ülkede. Üç kişinin birbiriyle çelişen beş farklı görüşü savunduğu basitçe hengameye dönüşüveren ortamlarla karşılaşılabiliniyor.
bu biçimde bir ülkede, altı farklı partinin başkanına, cumhurbaşkanı adaylığı üzere bir hususta, son kelamı söyleme hakkı tanındı.
Seyreyleyin gümbürtüyü…
Gümbürtü tam manasıyla çabucak hemen başlamadı, yalnızca birinci salvolar işitiliyor.
Tavırlar aslında aşikâr.
CHP kendi önderini cumhurbaşkanı seçtirmek istiyor, başkanları Kemal Kılıçdaroğlu da bir müddetden beri benimsediği hal ve kullandığı telaffuzla, onların bu dileğine ısındığı izlenimini veriyor.
Masada oturan bir öbür başkan, ÂLÂ Parti genel lideri Meral Akşener, CHP’li masa arkadaşının adaylığına direkt karşı çıkmıyor, lakin ‘seçilebilir aday’ kaidesini ileri sürerek, adayı belirleme sürecinde kendilerinin de kelam hakkı bulunduğunu hatırlatıyor.
İYİ Partili ağızlar hayli evvelde başlayarak, gönüllerinde, ’seçilebilir aday’ olarak gördükleri Ankara belediye lideri Mansur Yavaş’ın yattığını muhakkak etmekteler.
Mansur Yavaş nasıl ‘seçilebilir aday’ oldu?
Kamuoyunun nabzını tutma emeliyle yapılan araştırmalarda “Kimi cumhurbaşkanı olarak görmek istersiniz?” diye özetlenebilecek sorulara yanıt olarak ağır halde onun ismi verildiği için olmalı.
Peki o soruya muhatap olanlar muhalif bilinen isimler içinden niye en çok onun ismini veriyorlar?
Emin olun, bu sorumun aklı başında bir karşılığıyla bugüne kadar karşılaşmadım.
Mansur Yavaş’ı ‘seçilebilir aday’ haline getirmeyi sağlayan bilinen tek bir özelliği var: Kritik konularda rastgele bir görüş açıklamaması…
Siyasi hayatın içerisinde yer alan çabucak her insanın kamuoyunu ilgilendiren belirli başlı konularda ne düşündüğüne dair bir kanaatimiz var; fakat en son bakılırsavi ülkenin başşehrine başkanlık yapmak olan Mansur Yavaş bir istisna.
Onu araştırmalarda ‘seçilebilir aday’ haline getiren de onun bu istisnai hali…
Kendisini tanıyanlar içinden “Bir sefer aday olsun konuşmaya başlayacaktır” diyenler ve bu biçimde sihrin bozulacağına inananlarla karşılaştım.
Ya kritik konularda seçime kadar hiç konuşmazsa?
Bugün köşesinde adaylık konusuna giren müelliflerden İsmet Berkan’ın (Karar) yazısında şu biçimde bir farklı kısım var:
“Adaylığı için partisinden farklı bir bağımsız ofis kurduğu ve partiden başka bir strateji ve irtibat takımıyla çalıştığı anlaşılan Kemal Kılıçdaroğlu, hakkındaki ‘seçilemez’ imajını kırmadan aday olamaz. En azından masadaki öteki 5 önderi ikna etmeli.”
Yazıdan benim ilgimi Kılıçdaroğlu’nun adaylık için ofis kurduğuna dair kısım çekti.
Her geçen gün kendisini aday olarak biraz daha belirli eden bir üslubu var CHP önderinin; Berkan’ın haber verdiği o ofiste belirlenmiş stratejinin bir kararı olabilir bu.
Acaba UYGUN Parti’nin masaya aday olarak ismini getireceği anlaşılan Mansur Yavaş’ın da bu biçimde bir ofisi var da sessiz kalarak adaylık yolunda uzaklık katetme stratejisi orada üretilmiş olabilir mi?
Stratejistler suskunluğunu seçime kadar sürdürmesi aklını pekala verebilirler.
O aklı verirlerse seçilme ihtimali ne olur, görüş açıklamaya başladığı takdirde bahtı azalır mı artar mı?
İYİ Parti, daha doğrusu Meral Akşener, masadaki öbür önderlere Mansur Yavaş ismini aday olarak benimsetmek isterse, bunun niçinini iddia etmek sıkıntı olmasa gerek.
Kaldı ki, YETERLİ Partililerdilk evvel tıpkı ismi Zafer Partisi başkanı Ümit Özdağ gündeme getirmiş, hatta masadan farklı bir ismin çıkması durumunda kendilerinin imza toplayarak bunu gerçekleştirme yoluna gideceklerini de açıklamıştı.
Meral Akşener, Ümit Özdağ ve Mansur Yavaş siyasi hayatlarını şimdilerde farklı partilerde sürdürseler bile, geçmişte hepsi Milliyetçi Hareket Partisi (MHP) içerisinde bulunmuş birer yol arkadaşı…
Sebep bu.
Gerçi liderliğini sorguladıkları için o isimlerle yollarını ayırmış oldu Devlet Bahçeli, fakat bir tarafıyla de, o davranışıyla, şahsında temsil edilen ideolojik yapının halk dayanağını tarihinin en yüksek beklenen oy oranına ulaştırmış oldu MHP başkanı.
Tabelaya bu gözle baktığımızda goreceğimiz şu: MHP % 7, ÂLÂ Parti % 15, Zafer Partisi % 3 ve hepsinin toplamı % 25…
Aynı siyasi hareketten Mansur Yavaş aday olur ve seçilirse, o çizgi cumhurbaşkanlığı makamına da kendilerinden birini getirme muvaffakiyetini elde etmiş olacak. Hayal bu, lakin kendilerine gerçekleşebilir geldiğine kuşkum yok.
Seçilebilir mi?
CHP önderinin aday olursa seçilemeyeceğini düşünenler -ben de o denli düşünüyorum- bunu CHP’nin % 25’e çakılı kalmış oyuna bağlıyorlar. YETERLİ Parti’ye öteki çizgi partilerini de eklediğimizde Mansur Yavaş’ın çekirdek oy oranı bir daha % 25. O çizgiden çıkacak adayın ‘%50+1’ kuralını sağlayabilmesi çok güç.
‘6’lı masa’ birkaç gün daha sonra bir daha bir ortaya gelecek ve başkanlar büyük ihtimalle bu kere adaylık konusunu da görüşecek. Hatta o büyük buluşma öncesi ikili görüşmeler yürütüldüğüne göre, o husus şimdiden gündemlerine yerleşti sayılabilir.
Kendi görüşümü bir defa daha açıklayayım: Toplumun aşikâr kesitlerinden, bilhassa de AK Parti tabanı ile AK Parti’ye oy vermemeyi ve oyunu bir öteki adaya yönlendirmeyi düşünen evvelce AK Parti’ye oy vermiş şimdinin ‘kararsız’ seçmenlerinden oy alamayacak bir adayın Cumhur İttifakı adayı karşısında başarılı olabilme bahtı az.
Meral Akşener 2018 cumhurbaşkanlığı seçimi öncesinde sergilediği tavırla o seçimin mukadderatını belirlemişti, bu kez da bir daha onun müdahalesiyle misal bir sonuçla karşılaşılabilir.
İki aday adayının strateji belirleyen ofisleri olabilir fakat AK Parti’nin de başarısı tekraren kanıtlanmış epey kuvvetli bir seçim makinası olduğunu akılda daima tutmak gerek.
Tabii akıllar yerini heveslere terk etmediyse…
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.
Her baştan farklı bir sesin çıktığı bir ülke burası. sıradan konularda ve aile içinde çıkan bir ihtilaf bile kanlı çatışmalara yol açabiliyor bu ülkede. Üç kişinin birbiriyle çelişen beş farklı görüşü savunduğu basitçe hengameye dönüşüveren ortamlarla karşılaşılabiliniyor.
bu biçimde bir ülkede, altı farklı partinin başkanına, cumhurbaşkanı adaylığı üzere bir hususta, son kelamı söyleme hakkı tanındı.
Seyreyleyin gümbürtüyü…
Gümbürtü tam manasıyla çabucak hemen başlamadı, yalnızca birinci salvolar işitiliyor.
Tavırlar aslında aşikâr.
CHP kendi önderini cumhurbaşkanı seçtirmek istiyor, başkanları Kemal Kılıçdaroğlu da bir müddetden beri benimsediği hal ve kullandığı telaffuzla, onların bu dileğine ısındığı izlenimini veriyor.
Masada oturan bir öbür başkan, ÂLÂ Parti genel lideri Meral Akşener, CHP’li masa arkadaşının adaylığına direkt karşı çıkmıyor, lakin ‘seçilebilir aday’ kaidesini ileri sürerek, adayı belirleme sürecinde kendilerinin de kelam hakkı bulunduğunu hatırlatıyor.
İYİ Partili ağızlar hayli evvelde başlayarak, gönüllerinde, ’seçilebilir aday’ olarak gördükleri Ankara belediye lideri Mansur Yavaş’ın yattığını muhakkak etmekteler.
Mansur Yavaş nasıl ‘seçilebilir aday’ oldu?
Kamuoyunun nabzını tutma emeliyle yapılan araştırmalarda “Kimi cumhurbaşkanı olarak görmek istersiniz?” diye özetlenebilecek sorulara yanıt olarak ağır halde onun ismi verildiği için olmalı.
Peki o soruya muhatap olanlar muhalif bilinen isimler içinden niye en çok onun ismini veriyorlar?
Emin olun, bu sorumun aklı başında bir karşılığıyla bugüne kadar karşılaşmadım.
Mansur Yavaş’ı ‘seçilebilir aday’ haline getirmeyi sağlayan bilinen tek bir özelliği var: Kritik konularda rastgele bir görüş açıklamaması…
Siyasi hayatın içerisinde yer alan çabucak her insanın kamuoyunu ilgilendiren belirli başlı konularda ne düşündüğüne dair bir kanaatimiz var; fakat en son bakılırsavi ülkenin başşehrine başkanlık yapmak olan Mansur Yavaş bir istisna.
Onu araştırmalarda ‘seçilebilir aday’ haline getiren de onun bu istisnai hali…
Kendisini tanıyanlar içinden “Bir sefer aday olsun konuşmaya başlayacaktır” diyenler ve bu biçimde sihrin bozulacağına inananlarla karşılaştım.
Ya kritik konularda seçime kadar hiç konuşmazsa?
Bugün köşesinde adaylık konusuna giren müelliflerden İsmet Berkan’ın (Karar) yazısında şu biçimde bir farklı kısım var:
“Adaylığı için partisinden farklı bir bağımsız ofis kurduğu ve partiden başka bir strateji ve irtibat takımıyla çalıştığı anlaşılan Kemal Kılıçdaroğlu, hakkındaki ‘seçilemez’ imajını kırmadan aday olamaz. En azından masadaki öteki 5 önderi ikna etmeli.”
Yazıdan benim ilgimi Kılıçdaroğlu’nun adaylık için ofis kurduğuna dair kısım çekti.
Her geçen gün kendisini aday olarak biraz daha belirli eden bir üslubu var CHP önderinin; Berkan’ın haber verdiği o ofiste belirlenmiş stratejinin bir kararı olabilir bu.
Acaba UYGUN Parti’nin masaya aday olarak ismini getireceği anlaşılan Mansur Yavaş’ın da bu biçimde bir ofisi var da sessiz kalarak adaylık yolunda uzaklık katetme stratejisi orada üretilmiş olabilir mi?
Stratejistler suskunluğunu seçime kadar sürdürmesi aklını pekala verebilirler.
O aklı verirlerse seçilme ihtimali ne olur, görüş açıklamaya başladığı takdirde bahtı azalır mı artar mı?
İYİ Parti, daha doğrusu Meral Akşener, masadaki öbür önderlere Mansur Yavaş ismini aday olarak benimsetmek isterse, bunun niçinini iddia etmek sıkıntı olmasa gerek.
Kaldı ki, YETERLİ Partililerdilk evvel tıpkı ismi Zafer Partisi başkanı Ümit Özdağ gündeme getirmiş, hatta masadan farklı bir ismin çıkması durumunda kendilerinin imza toplayarak bunu gerçekleştirme yoluna gideceklerini de açıklamıştı.
Meral Akşener, Ümit Özdağ ve Mansur Yavaş siyasi hayatlarını şimdilerde farklı partilerde sürdürseler bile, geçmişte hepsi Milliyetçi Hareket Partisi (MHP) içerisinde bulunmuş birer yol arkadaşı…
Sebep bu.
Gerçi liderliğini sorguladıkları için o isimlerle yollarını ayırmış oldu Devlet Bahçeli, fakat bir tarafıyla de, o davranışıyla, şahsında temsil edilen ideolojik yapının halk dayanağını tarihinin en yüksek beklenen oy oranına ulaştırmış oldu MHP başkanı.
Tabelaya bu gözle baktığımızda goreceğimiz şu: MHP % 7, ÂLÂ Parti % 15, Zafer Partisi % 3 ve hepsinin toplamı % 25…
Aynı siyasi hareketten Mansur Yavaş aday olur ve seçilirse, o çizgi cumhurbaşkanlığı makamına da kendilerinden birini getirme muvaffakiyetini elde etmiş olacak. Hayal bu, lakin kendilerine gerçekleşebilir geldiğine kuşkum yok.
Seçilebilir mi?
CHP önderinin aday olursa seçilemeyeceğini düşünenler -ben de o denli düşünüyorum- bunu CHP’nin % 25’e çakılı kalmış oyuna bağlıyorlar. YETERLİ Parti’ye öteki çizgi partilerini de eklediğimizde Mansur Yavaş’ın çekirdek oy oranı bir daha % 25. O çizgiden çıkacak adayın ‘%50+1’ kuralını sağlayabilmesi çok güç.
‘6’lı masa’ birkaç gün daha sonra bir daha bir ortaya gelecek ve başkanlar büyük ihtimalle bu kere adaylık konusunu da görüşecek. Hatta o büyük buluşma öncesi ikili görüşmeler yürütüldüğüne göre, o husus şimdiden gündemlerine yerleşti sayılabilir.
Kendi görüşümü bir defa daha açıklayayım: Toplumun aşikâr kesitlerinden, bilhassa de AK Parti tabanı ile AK Parti’ye oy vermemeyi ve oyunu bir öteki adaya yönlendirmeyi düşünen evvelce AK Parti’ye oy vermiş şimdinin ‘kararsız’ seçmenlerinden oy alamayacak bir adayın Cumhur İttifakı adayı karşısında başarılı olabilme bahtı az.
Meral Akşener 2018 cumhurbaşkanlığı seçimi öncesinde sergilediği tavırla o seçimin mukadderatını belirlemişti, bu kez da bir daha onun müdahalesiyle misal bir sonuçla karşılaşılabilir.
İki aday adayının strateji belirleyen ofisleri olabilir fakat AK Parti’nin de başarısı tekraren kanıtlanmış epey kuvvetli bir seçim makinası olduğunu akılda daima tutmak gerek.
Tabii akıllar yerini heveslere terk etmediyse…
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.