“Klasik bir adam, estetik ve zarafet onun DNA’sında vardı. Hiçbir zaman aşırıya kaçmadan, ‘görünmek’ onun için önemliydi; aynı zamanda ilişki kurmak zorunda olduğu insanlara karşı da bir ayrıcalık ve saygı göstergesiydi.” Bu, Altaroma’nın başındayken bile, merhum fahri başkan ve eşi Donna Clio Napolitano’nun ailesini uzun yıllar boyunca sık sık ziyaret eden, Gattinoni evinin başkanı Stefano Dominella’nın anısıdır.
Ve Adnkronos’a şunu ekliyor: “Elbise, karşısındaki erkeğin ya da kadının aynasıydı. Bir gün bana bunu itiraf etti: ‘Sevgili Dominella, elbise keşiş yapıyor… Görünüşe göre zaten başlıyorum. Anlaşma yapmak zorunda kalacağım kişi hakkında fikir edinmek için Meraklı, sıradan bir adamdı, bilgiye hevesli, hatta yüksek moda hakkında bile, büyük bir stilist olan Armani’nin izlediği yol ilgisini çekti ama aynı zamanda bir yönetici ve girişimci”.
“Fahri başkan tavsiye istemekten çekinmedi – Dominella bunu bir kez daha itiraf ediyor – Bir gün benden ceket ve kravattaki resmiyeti yumuşatmamı istedi. ‘Kendimi diğer meslektaşlarımın yanında, altında, altında bulduğumda kendimi kuka gibi hissediyorum. “Üç renkli” diyerek ceketinin altına renkli yelek giymesini önerdiğimi söyledi. Bu meydan okumayı ve değişikliği kabul etti.”
Unindustria-Lazio’nun Moda bölümünün başkanı şöyle devam ediyor: “Alışılmışın dışında bir solcu adam, daha ziyade bir beyefendi, bir aristokrat, gençliğinde oyuncu veya yönetmen olmak isterdi.” diye devam ediyor Unindustria-Lazio’nun olağanüstü geleneğe tutkusu vardı Napoliten ustaların bir örneği ve takım elbisenin bariz sadeliği nedeniyle. Silvio Berlusconi’nin görünüşünü beğenmedi. ‘Çok giyimli, ince çizgili kruvaze takımıyla, çiçekli Marinella kravatlarıyla fazla teşhirci’ diye bana sır verdi özel bir kişiye gülümseyerek. kahvaltı.”
Yalnızca erdem mi, zayıflık yok mu Dominella? “Başkan Napolitano erdemli bir adamdı” diye bitiriyor ama tatlıları, özellikle de Bavyera kremasını severdi. Tanıştığımızda hediyem. Birkaç saatliğine de olsa şımarık olduğum için mutlu olduğumu söylerdi bana her zaman.
Ve Adnkronos’a şunu ekliyor: “Elbise, karşısındaki erkeğin ya da kadının aynasıydı. Bir gün bana bunu itiraf etti: ‘Sevgili Dominella, elbise keşiş yapıyor… Görünüşe göre zaten başlıyorum. Anlaşma yapmak zorunda kalacağım kişi hakkında fikir edinmek için Meraklı, sıradan bir adamdı, bilgiye hevesli, hatta yüksek moda hakkında bile, büyük bir stilist olan Armani’nin izlediği yol ilgisini çekti ama aynı zamanda bir yönetici ve girişimci”.
“Fahri başkan tavsiye istemekten çekinmedi – Dominella bunu bir kez daha itiraf ediyor – Bir gün benden ceket ve kravattaki resmiyeti yumuşatmamı istedi. ‘Kendimi diğer meslektaşlarımın yanında, altında, altında bulduğumda kendimi kuka gibi hissediyorum. “Üç renkli” diyerek ceketinin altına renkli yelek giymesini önerdiğimi söyledi. Bu meydan okumayı ve değişikliği kabul etti.”
Unindustria-Lazio’nun Moda bölümünün başkanı şöyle devam ediyor: “Alışılmışın dışında bir solcu adam, daha ziyade bir beyefendi, bir aristokrat, gençliğinde oyuncu veya yönetmen olmak isterdi.” diye devam ediyor Unindustria-Lazio’nun olağanüstü geleneğe tutkusu vardı Napoliten ustaların bir örneği ve takım elbisenin bariz sadeliği nedeniyle. Silvio Berlusconi’nin görünüşünü beğenmedi. ‘Çok giyimli, ince çizgili kruvaze takımıyla, çiçekli Marinella kravatlarıyla fazla teşhirci’ diye bana sır verdi özel bir kişiye gülümseyerek. kahvaltı.”
Yalnızca erdem mi, zayıflık yok mu Dominella? “Başkan Napolitano erdemli bir adamdı” diye bitiriyor ama tatlıları, özellikle de Bavyera kremasını severdi. Tanıştığımızda hediyem. Birkaç saatliğine de olsa şımarık olduğum için mutlu olduğumu söylerdi bana her zaman.