Yeniden açılan bir ekonomi yetenek savaşını ateşlediği için, geçen yıl neredeyse her sektör için yoğun geçti. Tabii işiniz işten çıkarılan işçiler için iş bulmak değilse.
Kariyer geçiş firması Challenger, Gray & Christmas’ın kıdemli başkan yardımcısı Andy Challenger, “İşe yerleştirme için çok yavaş bir zaman oldu” dedi. Ancak son zamanlarda, piyasanın bir dönüş yapmak üzere olabileceğinin bir işareti olarak daha fazla sorgulama alıyor. “Şirketlerin insanların tekrar gitmesine izin vermeye başladığı bir normalleşme olmasını beklediğimiz şeye hazırlanmaya başlıyoruz.”
Kısmen kıt emek için rekabetin körüklediği sıcak enflasyonun teşvik ettiği Federal Rezerv, ekonomiyi kaynamadan önce soğutmak amacıyla faiz oranlarını yükseltmeye başladı. Tasarım gereği, bu daha yavaş iş büyümesi anlamına gelir – ideal olarak açıklıkların sayısında sabit bir ılımlılık şeklinde, ancak muhtemelen pembe fişlerde de.
Bu ayarın nasıl görüneceği henüz belli değil. Ancak bir şey kesin görünüyor: Birikmiş talep göz önüne alındığında, işçiler yeni pozisyonlar bulmakta zorlanmadan önce iş kayıplarının önemli ölçüde artması gerekecek.
Şimdiye kadar, işgücü piyasası ileride ne olabileceğine dair bazı ipuçları ortaya koydu.
Örneğin Challenger’ın verileri, açıklanan işten çıkarmaların Nisan ayında 2021’in aynı ayına göre yüzde 6 arttığını gösteriyor. 2020’de daha önce görülen seviyelerin hala çok altında olsa da, 2022’de yıldan yıla artış gösteren ilk ay oldu. ve Mart ayında bir önceki aya göre yüzde 40’lık bir sıçrama izledi. Bu işten çıkarmaların bazıları kendine özgüydü: Bu yılın ilk üçte birinde sağlık alanındaki işten çıkarmaların yarısından fazlası, işçilerin aşı talimatlarına uymayı reddetmesinden, geri kalanının bir kısmı da Kovid-19 ile ilgili programların sona ermesinden kaynaklandı.
Ancak diğer işten çıkarmalar doğrudan Fed’in yeni yönü ile ilgili görünüyor. Challenger, finansal hizmetler sektöründeki yaklaşık 8.700 kişinin Ocak-Nisan ayları arasında, çoğunlukla ipotek bankacılığında işini kaybettiğini tespit etti. Ev kredileri için yükselen oranlar, yeniden finansman talebini torpido ederken, olası alıcılar giderek daha fazla fiyatlandırılıyor.
Teorik olarak, Fed kaynaklı bir konut yavaşlaması, inşaat işçilerine olan talebi azaltabilir. Ancak inşaatçılar, 2020’de bir tabandan sonra güçlü bir şekilde geri döndü ve o zamandan beri sadece hızlandı. Ulusal Ev Üreticileri Birliği, endüstrinin emeklilik ve büyümeye ayak uydurmak için her yıl 740.000 kişiyi işe alması gerektiğini tahmin ediyor. Konut başlangıçları düşse bile, öz sermayeleri arttıkça ev sahipleri kendilerini rahat hisseden ev sahipleri, üçüncü yatak odaları veya yeni dolaplar eklemek için mevcut işçileri yakalayacaktır.
Derneğin baş ekonomisti Robert Dietz, “Yüksek maliyetli bir pazarda yoğunlaşan büyük bir ulusal inşaatçı ve tek yaptıkları tek aileli şehir dışı inşaat, evet, işten çıkarmalar olabilir” dedi. “Ama sonra tadilatçılar gelir ve ‘Ah, işte bazı eğitimli elektrikçiler ve çerçeveciler, hadi onları getirelim’ derdi.”
Ulusal Ev Üreticileri Birliği, endüstrinin emeklilik ve büyümeye ayak uydurmak için her yıl 740.000 kişiyi işe alması gerektiğini tahmin ediyor. Kredi… Matt Rourke/Associated Press
Tipik olarak kredi maliyetine duyarlı olan bir diğer sektör, pandemi sırasında ofis geliştirmenin durma noktasına gelmesiyle derin kayıplar yaşayan ticari inşaat sektörüdür. Bununla birlikte, nakit zengini müşteriler, enerji santralleri ve fabrikalar gibi endüstriyel projelerle ilerlemeye devam ederken, altyapıya yapılan federal yatırımlar, tedarik süreçlerine daha yeni girmeye başladı.
Amerika Associated General Contractors’ın baş ekonomisti Kenneth D. Simonson, “Borç oranlarının şu anda daha az önemli olabileceğini düşünüyorum” dedi. “Kredi piyasasında veya banka oranlarında bir artış, birçok proje türüne olan talebi kısmak için yeterli değil.”
Düşük faizli ortamlarda daha bol bulunan risk sermayesinden beslenen teknoloji sektörü, son aylarda düşüş yaşadı. Daha az nakit yakma baskısı altında olan bazı şirketler, pandemiden önce sahada veya en azından ülkede yapılması gerektiğini düşündükleri denizaşırı işler arıyorlar.
Taşeron şirket TaskUs’un CEO’su Bryce Maddock, geçen hafta bir kazanç çağrısı üzerine ABD’de işten çıkarmaları tartışırken, “Yüksek büyüme gösteren teknoloji alanındaki birkaç müşterimizin odaklarını hızla maliyetleri düşürmeye kaydırdıklarını gördük” dedi. “Tüm dikeylerde, çalışma ortamı, müşterilerimizin denizaşırı işlerde büyüme talebinde bir hızlanmaya ve karada iş talebinde düşüşe yol açtı.”
Bununla birlikte, daha geniş ekonomide, Fed’in kontrolü dışındaki güçler nedeniyle kısa vadeli işten çıkarmalar meydana gelebilir: yani, federal pandemi yardım harcamalarının tükenmesi ve iki yıllık ulusal bir alışveriş çılgınlığının ardından mal talebindeki doğal düşüş. . Tüketiciler aşırı doldurulmuş dolaplarını düşünürken, bu imalat ve perakende satışını etkileyebilir. Uzun ömürlü ürünlere yapılan harcamalar, enflasyona göre ayarlama yapılmadan önce bile arka arkaya birkaç ay düştü.
Dayanıklı tüketim mallarına yapılan harcamalar keskin bir şekilde düşerse, “Bir durgunluk yarattığını kolayca görebilirdim, çünkü tedarikçiler sahip olmamalarını istedikleri büyük miktarda envanterle sıkışıp kalacaklar ve insanlar da keşke olmasaydı diye istihdam edeceklerdi.” Brookings Enstitüsü’nün bir ekonomi politikası kolu olan Hamilton Projesi’nin direktörü Wendy Edelberg, şunları söyledi: “Orada bile, Fed’in faiz oranlarını ne kadar artırdığını ve mal talebindeki olağanüstü artışın ne kadar gevşediğini bilmek zor olacak.”
Genel olarak, Fed’in sıkılaştırma yolu firmaları küçülmeye sevk ederse, bu siyahi, Hispanik ve daha az eğitimli kadın işçiler için kötü haber olabilir. Araştırmalar, sıcak bir işgücü piyasasının daha az deneyime veya istihdam engeli olan insanları getirme eğiliminde olmasına rağmen, koşullar kötüleştikçe bu işçilerin aynı zamanda ilk serbest bırakılanlar olduğunu gösteriyor – sadece krizden daha fazla etkilenebilecek sektörlerde değil, tüm endüstrilerde bir durgunluk.
Şimdiye kadar, işsizlik ödeneği için ilk talepler, haftada yaklaşık 200.000 ile salgın öncesi düşük seviyelerin yakınında kaldı. Ancak bazı ekonomistler, bunların eskisi kadar iyi bir iş gücü piyasası sorunu sinyali olmayabileceğinden endişe ediyor.
“Alım oranı” olarak bilinen, işsizlik talebinde bulunan işçilerin payı, son yıllarda işini kaybedenlerin yalnızca üçte birine düştü. Bu günlerde, işten çıkarılan işçiler, dosyalamaya zahmet etmeyecek kadar hızlı yeni işler buluyor olabilir. Ve pandemi, insanların uygun olup olmadıklarına dair anlayışlarını daha da karıştırmış olabilir.
“Bir olasılık, insanların yeterince uzun süre çalışmadıkları, işverenlerini değiştirdikleri veya bir süreliğine çalışmayı bıraktıkları için bunun onları uygunsuz kılacağını düşünecek ve yapabileceklerini varsayacaklar. RAND Corporation’da bir emek ekonomisti olan Kathryn Anne Edwards, “Bir daha almayın” dedi. (Diğer olasılık, pandemi sırasında işsizlik sigortasına yapılan geçici eklerin sisteme daha fazla insanı dahil ederek daha az talepten ziyade daha fazla hak talebine yol açmış olabileceğidir.)
İyi bir işaret: İşverenler, daha önceki durgunluklardan, bir gerilemenin ilk işaretinde insanları işten çıkarmanın yeniden personele ihtiyaç duyduklarında bir maliyetle sonuçlanabileceğini öğrenmiş olabilirler. Bu nedenle yöneticiler, bunun yerine insanları şirket içinde yeniden görevlendirmek için daha çok çabalıyorlar.
Yer değiştirme firması LHH’nin başkanı John Morgan, küçülmeye hazırlanan şirketlerden daha fazla talep alırken, geçmiş döngülerdeki kadar büyük bir artış beklemediğini söyledi.
Bay Morgan, “Karlarını azaltsalar bile, birçok müşterimiz geçmişin ‘ateşle ve yeniden işe al’ oyun kitabından kaçınmaya çalışıyor, dedi. “Yetenek yükseltmeye ve yeniden beceri kazandırmaya nasıl yatırım yapabilirler ve sahip oldukları yetenekleri organizasyon içinde nasıl hareket ettirebilirler? Çünkü şu anda yeni yetenekler edinmek gerçekten çok zor ve inanılmaz pahalı.”
Kariyer geçiş firması Challenger, Gray & Christmas’ın kıdemli başkan yardımcısı Andy Challenger, “İşe yerleştirme için çok yavaş bir zaman oldu” dedi. Ancak son zamanlarda, piyasanın bir dönüş yapmak üzere olabileceğinin bir işareti olarak daha fazla sorgulama alıyor. “Şirketlerin insanların tekrar gitmesine izin vermeye başladığı bir normalleşme olmasını beklediğimiz şeye hazırlanmaya başlıyoruz.”
Kısmen kıt emek için rekabetin körüklediği sıcak enflasyonun teşvik ettiği Federal Rezerv, ekonomiyi kaynamadan önce soğutmak amacıyla faiz oranlarını yükseltmeye başladı. Tasarım gereği, bu daha yavaş iş büyümesi anlamına gelir – ideal olarak açıklıkların sayısında sabit bir ılımlılık şeklinde, ancak muhtemelen pembe fişlerde de.
Bu ayarın nasıl görüneceği henüz belli değil. Ancak bir şey kesin görünüyor: Birikmiş talep göz önüne alındığında, işçiler yeni pozisyonlar bulmakta zorlanmadan önce iş kayıplarının önemli ölçüde artması gerekecek.
Şimdiye kadar, işgücü piyasası ileride ne olabileceğine dair bazı ipuçları ortaya koydu.
Örneğin Challenger’ın verileri, açıklanan işten çıkarmaların Nisan ayında 2021’in aynı ayına göre yüzde 6 arttığını gösteriyor. 2020’de daha önce görülen seviyelerin hala çok altında olsa da, 2022’de yıldan yıla artış gösteren ilk ay oldu. ve Mart ayında bir önceki aya göre yüzde 40’lık bir sıçrama izledi. Bu işten çıkarmaların bazıları kendine özgüydü: Bu yılın ilk üçte birinde sağlık alanındaki işten çıkarmaların yarısından fazlası, işçilerin aşı talimatlarına uymayı reddetmesinden, geri kalanının bir kısmı da Kovid-19 ile ilgili programların sona ermesinden kaynaklandı.
Ancak diğer işten çıkarmalar doğrudan Fed’in yeni yönü ile ilgili görünüyor. Challenger, finansal hizmetler sektöründeki yaklaşık 8.700 kişinin Ocak-Nisan ayları arasında, çoğunlukla ipotek bankacılığında işini kaybettiğini tespit etti. Ev kredileri için yükselen oranlar, yeniden finansman talebini torpido ederken, olası alıcılar giderek daha fazla fiyatlandırılıyor.
Teorik olarak, Fed kaynaklı bir konut yavaşlaması, inşaat işçilerine olan talebi azaltabilir. Ancak inşaatçılar, 2020’de bir tabandan sonra güçlü bir şekilde geri döndü ve o zamandan beri sadece hızlandı. Ulusal Ev Üreticileri Birliği, endüstrinin emeklilik ve büyümeye ayak uydurmak için her yıl 740.000 kişiyi işe alması gerektiğini tahmin ediyor. Konut başlangıçları düşse bile, öz sermayeleri arttıkça ev sahipleri kendilerini rahat hisseden ev sahipleri, üçüncü yatak odaları veya yeni dolaplar eklemek için mevcut işçileri yakalayacaktır.
Derneğin baş ekonomisti Robert Dietz, “Yüksek maliyetli bir pazarda yoğunlaşan büyük bir ulusal inşaatçı ve tek yaptıkları tek aileli şehir dışı inşaat, evet, işten çıkarmalar olabilir” dedi. “Ama sonra tadilatçılar gelir ve ‘Ah, işte bazı eğitimli elektrikçiler ve çerçeveciler, hadi onları getirelim’ derdi.”
Ulusal Ev Üreticileri Birliği, endüstrinin emeklilik ve büyümeye ayak uydurmak için her yıl 740.000 kişiyi işe alması gerektiğini tahmin ediyor. Kredi… Matt Rourke/Associated Press
Tipik olarak kredi maliyetine duyarlı olan bir diğer sektör, pandemi sırasında ofis geliştirmenin durma noktasına gelmesiyle derin kayıplar yaşayan ticari inşaat sektörüdür. Bununla birlikte, nakit zengini müşteriler, enerji santralleri ve fabrikalar gibi endüstriyel projelerle ilerlemeye devam ederken, altyapıya yapılan federal yatırımlar, tedarik süreçlerine daha yeni girmeye başladı.
Amerika Associated General Contractors’ın baş ekonomisti Kenneth D. Simonson, “Borç oranlarının şu anda daha az önemli olabileceğini düşünüyorum” dedi. “Kredi piyasasında veya banka oranlarında bir artış, birçok proje türüne olan talebi kısmak için yeterli değil.”
Düşük faizli ortamlarda daha bol bulunan risk sermayesinden beslenen teknoloji sektörü, son aylarda düşüş yaşadı. Daha az nakit yakma baskısı altında olan bazı şirketler, pandemiden önce sahada veya en azından ülkede yapılması gerektiğini düşündükleri denizaşırı işler arıyorlar.
Taşeron şirket TaskUs’un CEO’su Bryce Maddock, geçen hafta bir kazanç çağrısı üzerine ABD’de işten çıkarmaları tartışırken, “Yüksek büyüme gösteren teknoloji alanındaki birkaç müşterimizin odaklarını hızla maliyetleri düşürmeye kaydırdıklarını gördük” dedi. “Tüm dikeylerde, çalışma ortamı, müşterilerimizin denizaşırı işlerde büyüme talebinde bir hızlanmaya ve karada iş talebinde düşüşe yol açtı.”
Bununla birlikte, daha geniş ekonomide, Fed’in kontrolü dışındaki güçler nedeniyle kısa vadeli işten çıkarmalar meydana gelebilir: yani, federal pandemi yardım harcamalarının tükenmesi ve iki yıllık ulusal bir alışveriş çılgınlığının ardından mal talebindeki doğal düşüş. . Tüketiciler aşırı doldurulmuş dolaplarını düşünürken, bu imalat ve perakende satışını etkileyebilir. Uzun ömürlü ürünlere yapılan harcamalar, enflasyona göre ayarlama yapılmadan önce bile arka arkaya birkaç ay düştü.
Dayanıklı tüketim mallarına yapılan harcamalar keskin bir şekilde düşerse, “Bir durgunluk yarattığını kolayca görebilirdim, çünkü tedarikçiler sahip olmamalarını istedikleri büyük miktarda envanterle sıkışıp kalacaklar ve insanlar da keşke olmasaydı diye istihdam edeceklerdi.” Brookings Enstitüsü’nün bir ekonomi politikası kolu olan Hamilton Projesi’nin direktörü Wendy Edelberg, şunları söyledi: “Orada bile, Fed’in faiz oranlarını ne kadar artırdığını ve mal talebindeki olağanüstü artışın ne kadar gevşediğini bilmek zor olacak.”
Genel olarak, Fed’in sıkılaştırma yolu firmaları küçülmeye sevk ederse, bu siyahi, Hispanik ve daha az eğitimli kadın işçiler için kötü haber olabilir. Araştırmalar, sıcak bir işgücü piyasasının daha az deneyime veya istihdam engeli olan insanları getirme eğiliminde olmasına rağmen, koşullar kötüleştikçe bu işçilerin aynı zamanda ilk serbest bırakılanlar olduğunu gösteriyor – sadece krizden daha fazla etkilenebilecek sektörlerde değil, tüm endüstrilerde bir durgunluk.
Şimdiye kadar, işsizlik ödeneği için ilk talepler, haftada yaklaşık 200.000 ile salgın öncesi düşük seviyelerin yakınında kaldı. Ancak bazı ekonomistler, bunların eskisi kadar iyi bir iş gücü piyasası sorunu sinyali olmayabileceğinden endişe ediyor.
“Alım oranı” olarak bilinen, işsizlik talebinde bulunan işçilerin payı, son yıllarda işini kaybedenlerin yalnızca üçte birine düştü. Bu günlerde, işten çıkarılan işçiler, dosyalamaya zahmet etmeyecek kadar hızlı yeni işler buluyor olabilir. Ve pandemi, insanların uygun olup olmadıklarına dair anlayışlarını daha da karıştırmış olabilir.
“Bir olasılık, insanların yeterince uzun süre çalışmadıkları, işverenlerini değiştirdikleri veya bir süreliğine çalışmayı bıraktıkları için bunun onları uygunsuz kılacağını düşünecek ve yapabileceklerini varsayacaklar. RAND Corporation’da bir emek ekonomisti olan Kathryn Anne Edwards, “Bir daha almayın” dedi. (Diğer olasılık, pandemi sırasında işsizlik sigortasına yapılan geçici eklerin sisteme daha fazla insanı dahil ederek daha az talepten ziyade daha fazla hak talebine yol açmış olabileceğidir.)
İyi bir işaret: İşverenler, daha önceki durgunluklardan, bir gerilemenin ilk işaretinde insanları işten çıkarmanın yeniden personele ihtiyaç duyduklarında bir maliyetle sonuçlanabileceğini öğrenmiş olabilirler. Bu nedenle yöneticiler, bunun yerine insanları şirket içinde yeniden görevlendirmek için daha çok çabalıyorlar.
Yer değiştirme firması LHH’nin başkanı John Morgan, küçülmeye hazırlanan şirketlerden daha fazla talep alırken, geçmiş döngülerdeki kadar büyük bir artış beklemediğini söyledi.
Bay Morgan, “Karlarını azaltsalar bile, birçok müşterimiz geçmişin ‘ateşle ve yeniden işe al’ oyun kitabından kaçınmaya çalışıyor, dedi. “Yetenek yükseltmeye ve yeniden beceri kazandırmaya nasıl yatırım yapabilirler ve sahip oldukları yetenekleri organizasyon içinde nasıl hareket ettirebilirler? Çünkü şu anda yeni yetenekler edinmek gerçekten çok zor ve inanılmaz pahalı.”