1915 Çanakkale Köprüsü’nü inşa eden ortaklardan eski CHP’li Milletvekili Ersin Arıoğlu‘nun oğlu Başar Arıoğlu, muhalefetin köprüye yöneltilen tenkitlerin yersiz olduğunu belirterek, “Evet bizim kalbimiz solda atar. Toplumsal demokrasi diye bir şey var. Bunun ne olduğu aşikâr. Ben solcuyum diyerek solcu olunmuyor” dedi.
Yap -işlet-devret modeliyle Türkiye’den Limak ve Yapı Merkezi, Güney Kore’den de DL E&C ve SK ecoplant şirketlerinin kurduğu ortak teşebbüs kümesi tarafınca yapılan Çanakkale Köprüsü açıldığından bu yana muhalefetin tenkit oklarının maksadında. Yapı Merkezi’nin işvereni CHP’li eski Milletvekili Ersin Arıoğlu’nun oğlu Başar Arıoğlu Akşam’a şunları söylemiş oldu:
“Bizim kalbimiz solda atar”
Arıoğlu, Akşam gazetesine verdiği röportajda muhalefetin tavrını eleştirdi. Her şeye ‘hayır’ diyerek muhalefet yapılamayacağını belirten Arıoğlu, “Evet bizim kalbimiz solda atar. Toplumsal demokrasi diye bir şey var. Bunun ne olduğu aşikâr. Ben solcuyum diyerek solcu olunmuyor. Muhalefet ne yazık ki alakasız her şeye ‘hayır’ diyerek muhalefet yapılıyor. ‘Bu projeleri devletleştireceğiz’ diyorlar, bunlar yatırımcıyı kaçıracak söylemler” sözlerini kullandı. İşte yapılan röportajdan bir kesit:
-Köprü bitti lakin tartışması bitmedi. Bu kadar tenkit, sorgulama bekliyor muydunuz?
Sorgulama olsun alışılmış fakat gönül ister ki bu biraz daha objektif biçimde yapılsın. Burada neyin sorgulandığı da değerli. Diyorlar ki ihaleler kapalı kapılar gerisinde yapılıyor. O denli değil. İlan ediliyor. daha sonra da yeteri kadar müddet veriliyor. İlgilenen firmalar evvelinde gidip ihale dökümanını alır, bu dokümanın bedeli de ihalenin boyutuna göre 50-100 bin lira civarındadır.
-Neler var bu dokümanda?
Bu dokümanda şayet ihaleyi kazanırsanız imzalayacağınız kontrat vardır. Bu mukavele şahsa özel hazırlanmaz, siz ihaleyi almadan evvel neye imza atacağınızı bilirsiniz. İhaleden daha sonra yalnızca o basılı olan nüshanın ortasındaki boşluklar doldurulur. örneğin biz süreyi teklif ettiğimiz için o boşluğa ‘Şu kadar müddette devlete iade edeceğiz’ diye tarih yazıldı.
“Şu anda maliyet hesabı yapanlar büsbütün baştan atıyorlar”
-Köprünün maliyeti de sorgulanıyor. Siz bu teklifi neye nazaran verdiniz?
Bu çapta bir iş için daha ihaleye girmeden 4-5 milyon dolar para harcarsınız. Zira bir ön tasarım yaptırmak zorundasınız. Boyut olarak birinci sefer bu biçimde bir köprü yapılıyor. bu biçimde bir keson dünyada daha evvel batırılmamış. Kimi modüller bu biçimde bir yüksekliğe daha evvel hiç kaldırılmamış. Bunların hepsini, uzmanını tutup çalışmak gerekiyor. Hesaplar da ona göre yapılıyor. bu biçimde bir köprünün maliyeti hakkında rastgele bir fikir söylemek için evvel tüm bu çalışmaları yapmak gerekiyor. Ben bu ihaleye hazırlanmamış olsaydım bu hususta fikir yürütemezdim. Şu anda maliyet hesabı yapanlar büsbütün baştan atıyorlar.
-Dünyadan birtakım örnekler veriyorlar. Hong Kong örneğin…
O denli örnekler veriyorlar ki bizim köprümüzle ortalarında dağlar kadar fark var. Birinin ayağı kırk metre derinde, öbürünün ayağı karada. Hong Kong köprüsü diyorlar fakat bu bir asma köprü, başkası viyadük köprü tünel sistemi.
“TL bedel kazanırsa ben de kazanıyorum”
-İhalede sizden diğer kaç teklif vardı?
Dünya çapında bir ihale yapıldı. Ve 4 tane fazlaca önemli teklif geldi. örneğin Japon firma Çanakkale’yi fazlaca istiyordu ve epeyce da rekabetçi bir teklif verdiler. Bütün bu firmalar fizibilite yaptığı için, köprünün kaça mal olabileceğini aşağı üst iddia ediyordu. 4 tane fazlaca önemli teklif gelmiş. Ve bu tekliflerden en ucuzu seçilmiş. Burada sorun ne? Bizden daha sonraki de seçilebilirdi. İzmir’de o denli oldu örneğin…
-Ne oldu İzmir’de?
3-4 ay evvel yapılan metro ihalesinde biz Yapı Merkezi ve Nurol olarak en düşük fiyatı verdik. Buna karşın ihaleden atıldık, 500 milyon lira farkla iş ikinciye verildi. Asıl bu sorgulanmalı. Nurol Osmangazi’yi, Marmaray’ı yapmış, biz Çanakkale’yi Avrasya’yı yapmışız. Ve diyorlar ki ‘Bunlar işi bilmiyor. Yanlış fiyat vermişler, işi yapamazlar. Ben kendi favorime vereyim’. İhale yapma bu biçimde. Beni niçin uğraştırıyorsun.
-Hazine garantileriyle müteahhitler güçlü oluyor mu?
Biz bu işten ne kadar para kazanacağımızı, köprüyü teslim ettiğimiz gün bileceğiz. O güne kadar her şeyin risk altında, meçhul. Kurdaki hareket bu biçimde devam ederse epey para da kaybedebiliriz. örneğin bu yıl bizim kontratta 15 euro artı KDV yazıyorsa, yaklaşık 250 lira geçiş fiyatım oluyor. Ve bu yıl boyunca sabit kalıyor. Lakin döviz artınca TL sabit kalmıyor. ötürüsıyla benim euro cinsinden 15 euroyla başlayan geçişim, şayet yüzde 20 devalüasyon olduysa sene içerisinde 12’ye düşüyor. Öteki yandan borçlanmamız ise dolar cinsinden. Yani TL paha kazanırsa ben de kazanıyorum. Kaybederse ben de kaybediyorum. Biz 2020 ve 2021’de bunların yaşanacağını bilseydik, 2017’de o teklifi vermezdik. Bu ihaleyle ucu ucuna alınmış bir iş. Bir emniyet hissemiz vardı lakin o da gitmiş durumda.
“Günlük 30 bin civarında geçiş var”
-Çanakkale’den geçişler nasıl şu anda?
Günlük 30 bin civarında geçiş var lakin çabucak hemen konuşmak için erken. Fakat 1-2 sene daha sonra tablo netleşmeye başlar.
-Avrasya Tüneli’nden geçişler nasıl?
Orada garanti edilen sayı 68 bindi. Biz şu anda 55 binlerdeyiz. Avrasya tüneli sabah ve akşam olmak üzere günde 4 saat epey ağır kullanılıyor. O boş olan saatleri dondurmak için farklı yollar denenebilir.
“Yatırımcıyı kaçıracak söylemler”
-Siz de CHP’li bir aileden geliyorsunuz…
Evet bizim kalbimiz solda atar. Toplumsal demokrasi diye bir şey var. Bunun ne olduğu aşikâr. Ben solcuyum diyerek solcu olunmuyor. Muhalefet ne yazık ki alakasız her şeye ‘hayır’ diyerek muhalefet yapıyor. ‘Bu projeleri devletleştireceğiz’ diyorlar, bunlar yatırımcıyı kaçıracak telaffuzlar. Yoksa biz Yapı Merkezi olarak toplumsal demokrasiye sonuna kadar razıyız.
-Geçiş fiyatları için kıymetli itirazlarını nasıl değerlendiriyorsunuz?
Şu anda köprü (15 Temmuz Şehitler Köprüsü) 8 lira. Yani otobüs bileti fiyatına geçiliyor köprüden. ‘Köprünün paraları ödendi, artık ücretsiz olması lazım’ diyorlar ya, geçişlerden alınan parayla devlet o köprünün bakımını bile yapamaz. İstanbul üzere bir yerde yaşa, toplu taşıma kullanma, akaryakıt yak, havayı kirlet, daha sonra da otobüs fiyatına köprüden geçip ‘pahalı’ de, bu nasıl bir adalet? Bence devlet artık akaryakıtı de sübvanse etmemeli lakin bugünkü politik ortamda bu yapılamaz. Zira akaryakıta artırım gelince kıyameti koparan bir muhalefet var.
Yap -işlet-devret modeliyle Türkiye’den Limak ve Yapı Merkezi, Güney Kore’den de DL E&C ve SK ecoplant şirketlerinin kurduğu ortak teşebbüs kümesi tarafınca yapılan Çanakkale Köprüsü açıldığından bu yana muhalefetin tenkit oklarının maksadında. Yapı Merkezi’nin işvereni CHP’li eski Milletvekili Ersin Arıoğlu’nun oğlu Başar Arıoğlu Akşam’a şunları söylemiş oldu:
“Bizim kalbimiz solda atar”
Arıoğlu, Akşam gazetesine verdiği röportajda muhalefetin tavrını eleştirdi. Her şeye ‘hayır’ diyerek muhalefet yapılamayacağını belirten Arıoğlu, “Evet bizim kalbimiz solda atar. Toplumsal demokrasi diye bir şey var. Bunun ne olduğu aşikâr. Ben solcuyum diyerek solcu olunmuyor. Muhalefet ne yazık ki alakasız her şeye ‘hayır’ diyerek muhalefet yapılıyor. ‘Bu projeleri devletleştireceğiz’ diyorlar, bunlar yatırımcıyı kaçıracak söylemler” sözlerini kullandı. İşte yapılan röportajdan bir kesit:
-Köprü bitti lakin tartışması bitmedi. Bu kadar tenkit, sorgulama bekliyor muydunuz?
Sorgulama olsun alışılmış fakat gönül ister ki bu biraz daha objektif biçimde yapılsın. Burada neyin sorgulandığı da değerli. Diyorlar ki ihaleler kapalı kapılar gerisinde yapılıyor. O denli değil. İlan ediliyor. daha sonra da yeteri kadar müddet veriliyor. İlgilenen firmalar evvelinde gidip ihale dökümanını alır, bu dokümanın bedeli de ihalenin boyutuna göre 50-100 bin lira civarındadır.
-Neler var bu dokümanda?
Bu dokümanda şayet ihaleyi kazanırsanız imzalayacağınız kontrat vardır. Bu mukavele şahsa özel hazırlanmaz, siz ihaleyi almadan evvel neye imza atacağınızı bilirsiniz. İhaleden daha sonra yalnızca o basılı olan nüshanın ortasındaki boşluklar doldurulur. örneğin biz süreyi teklif ettiğimiz için o boşluğa ‘Şu kadar müddette devlete iade edeceğiz’ diye tarih yazıldı.
“Şu anda maliyet hesabı yapanlar büsbütün baştan atıyorlar”
-Köprünün maliyeti de sorgulanıyor. Siz bu teklifi neye nazaran verdiniz?
Bu çapta bir iş için daha ihaleye girmeden 4-5 milyon dolar para harcarsınız. Zira bir ön tasarım yaptırmak zorundasınız. Boyut olarak birinci sefer bu biçimde bir köprü yapılıyor. bu biçimde bir keson dünyada daha evvel batırılmamış. Kimi modüller bu biçimde bir yüksekliğe daha evvel hiç kaldırılmamış. Bunların hepsini, uzmanını tutup çalışmak gerekiyor. Hesaplar da ona göre yapılıyor. bu biçimde bir köprünün maliyeti hakkında rastgele bir fikir söylemek için evvel tüm bu çalışmaları yapmak gerekiyor. Ben bu ihaleye hazırlanmamış olsaydım bu hususta fikir yürütemezdim. Şu anda maliyet hesabı yapanlar büsbütün baştan atıyorlar.
-Dünyadan birtakım örnekler veriyorlar. Hong Kong örneğin…
O denli örnekler veriyorlar ki bizim köprümüzle ortalarında dağlar kadar fark var. Birinin ayağı kırk metre derinde, öbürünün ayağı karada. Hong Kong köprüsü diyorlar fakat bu bir asma köprü, başkası viyadük köprü tünel sistemi.
“TL bedel kazanırsa ben de kazanıyorum”
-İhalede sizden diğer kaç teklif vardı?
Dünya çapında bir ihale yapıldı. Ve 4 tane fazlaca önemli teklif geldi. örneğin Japon firma Çanakkale’yi fazlaca istiyordu ve epeyce da rekabetçi bir teklif verdiler. Bütün bu firmalar fizibilite yaptığı için, köprünün kaça mal olabileceğini aşağı üst iddia ediyordu. 4 tane fazlaca önemli teklif gelmiş. Ve bu tekliflerden en ucuzu seçilmiş. Burada sorun ne? Bizden daha sonraki de seçilebilirdi. İzmir’de o denli oldu örneğin…
-Ne oldu İzmir’de?
3-4 ay evvel yapılan metro ihalesinde biz Yapı Merkezi ve Nurol olarak en düşük fiyatı verdik. Buna karşın ihaleden atıldık, 500 milyon lira farkla iş ikinciye verildi. Asıl bu sorgulanmalı. Nurol Osmangazi’yi, Marmaray’ı yapmış, biz Çanakkale’yi Avrasya’yı yapmışız. Ve diyorlar ki ‘Bunlar işi bilmiyor. Yanlış fiyat vermişler, işi yapamazlar. Ben kendi favorime vereyim’. İhale yapma bu biçimde. Beni niçin uğraştırıyorsun.
-Hazine garantileriyle müteahhitler güçlü oluyor mu?
Biz bu işten ne kadar para kazanacağımızı, köprüyü teslim ettiğimiz gün bileceğiz. O güne kadar her şeyin risk altında, meçhul. Kurdaki hareket bu biçimde devam ederse epey para da kaybedebiliriz. örneğin bu yıl bizim kontratta 15 euro artı KDV yazıyorsa, yaklaşık 250 lira geçiş fiyatım oluyor. Ve bu yıl boyunca sabit kalıyor. Lakin döviz artınca TL sabit kalmıyor. ötürüsıyla benim euro cinsinden 15 euroyla başlayan geçişim, şayet yüzde 20 devalüasyon olduysa sene içerisinde 12’ye düşüyor. Öteki yandan borçlanmamız ise dolar cinsinden. Yani TL paha kazanırsa ben de kazanıyorum. Kaybederse ben de kaybediyorum. Biz 2020 ve 2021’de bunların yaşanacağını bilseydik, 2017’de o teklifi vermezdik. Bu ihaleyle ucu ucuna alınmış bir iş. Bir emniyet hissemiz vardı lakin o da gitmiş durumda.
“Günlük 30 bin civarında geçiş var”
-Çanakkale’den geçişler nasıl şu anda?
Günlük 30 bin civarında geçiş var lakin çabucak hemen konuşmak için erken. Fakat 1-2 sene daha sonra tablo netleşmeye başlar.
-Avrasya Tüneli’nden geçişler nasıl?
Orada garanti edilen sayı 68 bindi. Biz şu anda 55 binlerdeyiz. Avrasya tüneli sabah ve akşam olmak üzere günde 4 saat epey ağır kullanılıyor. O boş olan saatleri dondurmak için farklı yollar denenebilir.
“Yatırımcıyı kaçıracak söylemler”
-Siz de CHP’li bir aileden geliyorsunuz…
Evet bizim kalbimiz solda atar. Toplumsal demokrasi diye bir şey var. Bunun ne olduğu aşikâr. Ben solcuyum diyerek solcu olunmuyor. Muhalefet ne yazık ki alakasız her şeye ‘hayır’ diyerek muhalefet yapıyor. ‘Bu projeleri devletleştireceğiz’ diyorlar, bunlar yatırımcıyı kaçıracak telaffuzlar. Yoksa biz Yapı Merkezi olarak toplumsal demokrasiye sonuna kadar razıyız.
-Geçiş fiyatları için kıymetli itirazlarını nasıl değerlendiriyorsunuz?
Şu anda köprü (15 Temmuz Şehitler Köprüsü) 8 lira. Yani otobüs bileti fiyatına geçiliyor köprüden. ‘Köprünün paraları ödendi, artık ücretsiz olması lazım’ diyorlar ya, geçişlerden alınan parayla devlet o köprünün bakımını bile yapamaz. İstanbul üzere bir yerde yaşa, toplu taşıma kullanma, akaryakıt yak, havayı kirlet, daha sonra da otobüs fiyatına köprüden geçip ‘pahalı’ de, bu nasıl bir adalet? Bence devlet artık akaryakıtı de sübvanse etmemeli lakin bugünkü politik ortamda bu yapılamaz. Zira akaryakıta artırım gelince kıyameti koparan bir muhalefet var.