“Papa Francis'in ortadan kaybolma haberi, tam olarak bu kutsal yılda, bizi derinden sarsılıyor. Sınırları, inançları, nesilleri geçen ve aynı zamanda derinden etkileyen bir boşluk, insan sanallığının, her zaman insanlık ve sosyal adaletin evrensel değerlerinden ilham alan bir boşluktur. Böylece Meritokrasi İtalya bir not.
“İlk Cizvit Pontiff ve Güney Amerika kıtasından ilk Papa olan Jorge Mario Bergoglio, kilisenin ve dünyanın tarihini değiştirdi. 2013'teki seçimlerinden, İncil'i günlük yaşamın merkezine geri getirebildi, herkesle, inanan ve değil, merhametle dolu bir şeyle dolu bir şeyle, herkes ile dolu bir şeyle. İnanç sevincini yeniden keşfetmek, ilgisizlikte kapatmak, barış taahhüdünü dinleyebilen 'giden' bir kilise yaşamak.
Papa Francis, son göçmenlerin, mahkumların, fakir, hasta insanların Papa'sıydı. Affetmeyi istemek için diz çökmüş, ayaklarını hariç tutulan, güçlü ile basit ama devrimci kelimelerle konuşan, asla uzlaşmaya eğilmeyen Papa. Hassasiyeti siyasi bir eylem ve alçakgönüllülük haline getiren Papa bir tür güç. Bölümler, savaşlar ve bireycilikle işaretlenen bir dönemde, varlığı bir deniz feneri idi. Bilinç, şefkat ve kolektif sorumluluğu insan eyleminin merkezine geri koyabilen bir rehber. – Not hala devam ediyor – Kutsal yıl olan bu özel lütuf zamanında, dünyevi pasajı bize daha da dolu görünüyor: sanki son mesajı, başladığı kalbin devrimini sürdürmek için bir davetiymiş gibi. Meritokrasi İtalya saygı ve minnettarlıkla eğilir. Sesini, jestlerini, daha adil, daha kapsayıcı, daha gerçek bir insanlık vizyonunu getireceğiz. Magisterium bize ilham vermeye, bize rehberlik etmeye, bizi sorgulamaya devam edecek. Barışta Requiescat, Kutsal Baba “.
“İlk Cizvit Pontiff ve Güney Amerika kıtasından ilk Papa olan Jorge Mario Bergoglio, kilisenin ve dünyanın tarihini değiştirdi. 2013'teki seçimlerinden, İncil'i günlük yaşamın merkezine geri getirebildi, herkesle, inanan ve değil, merhametle dolu bir şeyle dolu bir şeyle, herkes ile dolu bir şeyle. İnanç sevincini yeniden keşfetmek, ilgisizlikte kapatmak, barış taahhüdünü dinleyebilen 'giden' bir kilise yaşamak.
Papa Francis, son göçmenlerin, mahkumların, fakir, hasta insanların Papa'sıydı. Affetmeyi istemek için diz çökmüş, ayaklarını hariç tutulan, güçlü ile basit ama devrimci kelimelerle konuşan, asla uzlaşmaya eğilmeyen Papa. Hassasiyeti siyasi bir eylem ve alçakgönüllülük haline getiren Papa bir tür güç. Bölümler, savaşlar ve bireycilikle işaretlenen bir dönemde, varlığı bir deniz feneri idi. Bilinç, şefkat ve kolektif sorumluluğu insan eyleminin merkezine geri koyabilen bir rehber. – Not hala devam ediyor – Kutsal yıl olan bu özel lütuf zamanında, dünyevi pasajı bize daha da dolu görünüyor: sanki son mesajı, başladığı kalbin devrimini sürdürmek için bir davetiymiş gibi. Meritokrasi İtalya saygı ve minnettarlıkla eğilir. Sesini, jestlerini, daha adil, daha kapsayıcı, daha gerçek bir insanlık vizyonunu getireceğiz. Magisterium bize ilham vermeye, bize rehberlik etmeye, bizi sorgulamaya devam edecek. Barışta Requiescat, Kutsal Baba “.