Önce Buffalo’da kazandılar. Şimdi ülkenin diğer tarafında bir zafer kazandılar.
Cuma günü, Ulusal Çalışma İlişkileri Kurulu, Arizona, Mesa’daki bir Starbucks’taki işçilerin, 3’e karşı 25 oyla sendikalaşmaya 3’e karşı oy verdiğini duyurdu. Sonuç, bir sendikaya sahip şirkete ait mağaza sayısını ülke çapında kabaca 9.000’den üçe çıkardı.
Aralık ayında Buffalo’da iki mağaza sendikalaşmaya oy verdiğinden bu zafer sendika için ilk oldu, ancak bu daha büyük bir eğilimin başlangıcını işaret edebilirdi. 25’ten fazla eyalette 100’den fazla Starbucks mağazası, çoğu ilk zaferden bu yana sendika seçimleri için dilekçe verdi. Bir sonraki çetele, muhtemelen oyların çoktan kullanıldığı Buffalo bölgesindeki üç mağazadan gelecek. Boston, Chicago ve Seattle gibi şehirlerdeki Starbucks işçilerinin önümüzdeki aylarda oy kullanmaları planlanıyor veya muhtemelen oy kullanacaklar.
Şirketlere çalışma ilişkileri konusunda tavsiyelerde bulunan avukatlar, Uluslararası Hizmet Çalışanları Sendikası’na bağlı Workers United’ın Starbucks işçilerini örgütlemede önemli bir ivmeye sahip olduğunu söyledi.
Jones Day’in yönetim tarafında avukat olan Brian West Easley, “İş gücü, sendikanın sattıklarına çok sempati duyuyor” dedi. “Şu anda, her hafta verilen dilekçelerin sayısı göz önüne alındığında, muhtemelen haklı olarak üstünlüğe sahip olduklarına inanıyorlar.”
Şirket, genel olarak sendika mağazasına mağaza yoluyla meydan okumaya çalıştı, her seçim için oy havuzuna çalışma kurulu önünde itiraz etti ve şirket yetkililerini işçilerin çalıştığı şehirlere gönderdi. Sendikalaşma konusundaki endişelerini kısmen paylaşmak için seçimlere başvurdu. Meydan okumalar, Mesa’daki oyların sayımını ve Buffalo mağazalarının ikinci turunu geciktirdi.
Ancak Bay Easley, şirket yenilgiler almaya devam ederse, özellikle seçim için başvuran mağaza sayısı arttıkça Starbucks’ın bu yaklaşımı sürdürmesinin daha zor olacağını savundu.
“Bu büyüdükçe, kaynaklar daha fazla gerilir ve daha etkisiz hale gelir” dedi. “Rakamlar arttıkça geri itme yeteneği aşınıyor.”
En az bir tanınmış Starbucks yatırımcısı, şirketin sendikaya direnme çabalarında parayı boşa harcadığını öne sürerek bu endişeyi dile getirdi. Daha fazla çevresel, sosyal ve yönetişim hedeflerine yatırım yapan Trillium Asset Management baş savunuculuk yetkilisi Jonas Kron, “Şirket bu argümanları NLRB’nin önünde öne sürmek için oldukça fazla zaman ve para harcıyor” dedi. Geçen yılın sonunda Starbucks’ta yaklaşık 43 milyon dolarlık bir hisse. “Yatırımcı kaynaklarını – paydaş kaynaklarını – o kadar iyi kullanıyorlarmış gibi gelmiyor.”
Bay Kron ve Trillium, şirketi sendikaya karşı tarafsız bir tavır almaya çağırdı. Diğer emek uzmanları, istese de istemese de sonunda bunu yapmaya zorlanabileceğini öne sürdü.
Barnes & Thornburg’da yönetim tarafında bir avukat olan Amy Zdravecky, “Bir noktada bir devrilme noktası olacağına eminim” dedi. “Stratejinizi değiştirmeden önce kaç kaybınız var?”
Bayan Zdravecky, sendikanın normalde örgütlü emeğe sempati duymayan bir eyalette seçim kazanma yeteneğinin, kampanyanın kalıcı olduğunu gösterdiğini ve Starbucks’ın sendikaya karşı çıkma yaklaşımı için bir riskin, sendikanın birliğe karşı çıkma olasılığı olduğunu da sözlerine ekledi. şirketin liberal eğilimli müşteri tabanını yabancılaştırmaya başlar.
“Savaşan sendikalar, başka bir yerde olmak istedikleri yerle uyumlu olmayabilir” dedi.
Mesa’daki işçilerin sendikayı destekleme kararlarında değindikleri konuların çoğu, personel ve Covid-19 güvenliği gibi Buffalo’daki işçiler tarafından belirlenenlere benziyordu. Mağazada bir vardiya amiri olan Liz Alanna, müşterilerin mobil sipariş verdikten sonra bazen 45 dakika beklediklerini çünkü hacmi idare edecek yeterli barista bulunmadığını söyledi. Bayan Alanna, “Lobi bekleyen insanlarla dolu olurdu,” dedi.
O ve diğer çalışanlar, tıbbi sınıf maske takma zorunluluğu olmaksızın yakın ortamlarda çalıştıkları için birbirlerine koronavirüs bulaşmaktan endişe duyduklarını da söylediler.
.
Mesa kampanyasının, işçiler için riskleri artıran ek bir alt planı vardı. Ekim ayının başlarında, mağazanın müdürü Brittany Harrison’ın lösemi olduğu tespit edildi. Bayan Harrison bir röportajda, şirketin başlangıçta onun arkasında toplanmış gibi göründüğünü, ancak daha sonra duruşunun değiştiğini söyledi.
“Bölge müdürüne ulaşacaktım ve telefon sesli mesaja gidecekti ya da sonsuza kadar çalacaktı ve geri aramayacaktı” dedi. Bayan Harrison ve Bayan Alanna gibi diğer çalışanlar, mağazada yardım etmesi için defalarca bir müdür yardımcısı aradığını, ancak hiçbirinin gelmediğini söyledi.
Durum, 12 Kasım Cuma günü, Bayan Harrison’ın dükkânda hastalanması ve ardından iki haftalık ihbarını vermesiyle doruk noktasına ulaştı.
Mağazadaki işçiler, ertesi hafta sendika seçimi için dilekçe verdiler. Bayan Alanna, şirketin Bayan Harrison’a nasıl davrandığına ilişkin hayal kırıklığını dile getirerek, “İlerlemek için gerçekten kolay bir zaman geçirdik” dedi.
Starbucks sözcüsü Reggie Borges, şirketin Bayan Harrison’a orada geçirdiği süre boyunca destek teklif ettiğini ve izine gitmesi durumunda bir müdür yardımcısı sağlamayı teklif ettiğini, ancak bunu henüz yapmadığını söyledi. .
Starbucks’ın Mesa’daki sendika seçimlerine yaklaşımı Buffalo’daki yaklaşımına benziyordu. Şirket, mağazaya iki yeni yönetici, en az iki yeni müdür yardımcısı, Colorado merkezli kıdemli bir insan kaynakları yetkilisi, California’da çalışmış bir üst düzey yönetici ve Colorado merkezli bir bölgesel başkan yardımcısı dahil olmak üzere çeşitli görevliler gönderdi.
İşçiler, yöneticilerin ve diğer yetkililerin kısmen onları izlemek için orada olduklarını hissettiklerini söyledi. Mağazadaki başka bir vardiya amiri olan Michelle Hejduk, yeni yöneticilerin kendi tabiriyle “bebek bakıcılığı” için mağazada her zaman en az bir yöneticinin bulunmasını gerektiren bir politika uyguladıklarını söyledi.
Bayan Hejduk, geçtiğimiz hafta içi bir sabah kendisine mağazanın kapandığını ve bir anahtarı olmasına ve sık sık işyerinde çalışmasına rağmen hiçbir yöneticinin gelemediği için vardiyasının iptal edildiğinin kendisine söylendiğini söyledi. sendika seçim başvurusundan önce yöneticisi olmayan mağaza. Sendika oylaması sona erdikten sonra politikanın gevşetildiğini söyledi.
Mesa’da, Buffalo mağazalarından en az birinde olduğu gibi, Starbucks ayrıca seçim başvurusunun ardından, genellikle diğer mağazalarda birkaç hafta eğitim harcayan birkaç yeni işçi getirdi. Sendika, işyeri dışında verilen eğitimin, işçilerin sendika destekçileri ile hiçbir temas kurmadan işe başlamalarını sağlamayı amaçladığını ve işçilerin sendikaya verilen desteği sulandırmak için getirildiğini savundu. Yeni işçilerin bir kısmının mağazada oy kullanmaya hak kazanacak kadar uzun süre çalışmadığını savunan sendika, Buffalo’da da benzer gerekçelerle bir meydan okuma kazandı.
Bay Borges, Starbucks’ın çalışanlarının sendikalaşma haklarına saygı duyduğunu söylemesine rağmen, yetkililerin personel alma ve işçilerden girdi isteme gibi operasyonel konuları ele aldıklarını ve sendikalaşmanın riskleri hakkında onları eğittiklerini söyledi. Yeni çalışanlara talimat vermeye odaklanan ayrı bir lokasyona sahip olmanın şirketin onları daha verimli bir şekilde eğitmesine izin verdiğini ve oy pusulası alan tüm çalışanların NLRB kurallarına göre uygun olduğunu söyledi. Bir mağazada yeni bir liderlik olduğunda her zaman bir yöneticiye sahip olmanın bazen bir politika olduğunu söyledi.
Mesa’daki ve üç ek Buffalo bölgesi mağazasındaki sayım, önemli bir yasal sorun üzerinde yönetimin zorluklarıyla sekteye uğradı: sendika seçimleri
Starbucks’a yapılan bir geri çevirmede, işçi ilişkileri kurulu Çarşamba günü mağazaların bir coğrafi bölgedeki diğer mağazalarla oy kullanmak yerine bireysel olarak oy kullanabileceklerine karar verdi. Kurulun ayrıntılı kararı, Starbucks’ın konuyu başka bir yerde ele almasını zorlaştırıyor.
Sendikalar, en azından bazı yerlerde çoğunluğu sağlamak için gereken oy sayısını azaltmak için genellikle daha küçük ölçekte oy vermeyi tercih eder, ancak Starbucks aynı pazardaki mağazaların tek bir birime benzediğini çünkü çalışanların birden fazla yerde çalışırlar ve bölge müdürleri onları uyumlu bir grup olarak denetler.
Jones Day’den Bay Easley, son yenilgilerinin ışığında Starbucks için bir seçenek, sendikanın varlığına istifa etmek ve şirketi sendikanın etkisini en aza indirecek şekilde konumlandırmak olacağını söyledi. Örneğin, Starbucks’ın muhalefetini, sendikaya daha fazla kaldıraç sağlayacak birkaç sendikalı mağaza olmadığından emin olmak için sendikanın zaten kazandığı şehirlere odaklayabileceğini önerdi.
“Bunun bir sonraki aşaması böl ve yönet olabilir” dedi. “Piyasadaki işleri durdurabilecek oylama bloklarıyla sonuçlanmadıklarından emin olun.”
Sendikaya atıfta bulunarak şunları ekledi: “Belirli bir yerde piyasayı kontrol edebiliyorlarsa, Starbucks’a bir şeyler yaptırmak için kaldıraçları var.”
Cuma günü, Ulusal Çalışma İlişkileri Kurulu, Arizona, Mesa’daki bir Starbucks’taki işçilerin, 3’e karşı 25 oyla sendikalaşmaya 3’e karşı oy verdiğini duyurdu. Sonuç, bir sendikaya sahip şirkete ait mağaza sayısını ülke çapında kabaca 9.000’den üçe çıkardı.
Aralık ayında Buffalo’da iki mağaza sendikalaşmaya oy verdiğinden bu zafer sendika için ilk oldu, ancak bu daha büyük bir eğilimin başlangıcını işaret edebilirdi. 25’ten fazla eyalette 100’den fazla Starbucks mağazası, çoğu ilk zaferden bu yana sendika seçimleri için dilekçe verdi. Bir sonraki çetele, muhtemelen oyların çoktan kullanıldığı Buffalo bölgesindeki üç mağazadan gelecek. Boston, Chicago ve Seattle gibi şehirlerdeki Starbucks işçilerinin önümüzdeki aylarda oy kullanmaları planlanıyor veya muhtemelen oy kullanacaklar.
Şirketlere çalışma ilişkileri konusunda tavsiyelerde bulunan avukatlar, Uluslararası Hizmet Çalışanları Sendikası’na bağlı Workers United’ın Starbucks işçilerini örgütlemede önemli bir ivmeye sahip olduğunu söyledi.
Jones Day’in yönetim tarafında avukat olan Brian West Easley, “İş gücü, sendikanın sattıklarına çok sempati duyuyor” dedi. “Şu anda, her hafta verilen dilekçelerin sayısı göz önüne alındığında, muhtemelen haklı olarak üstünlüğe sahip olduklarına inanıyorlar.”
Şirket, genel olarak sendika mağazasına mağaza yoluyla meydan okumaya çalıştı, her seçim için oy havuzuna çalışma kurulu önünde itiraz etti ve şirket yetkililerini işçilerin çalıştığı şehirlere gönderdi. Sendikalaşma konusundaki endişelerini kısmen paylaşmak için seçimlere başvurdu. Meydan okumalar, Mesa’daki oyların sayımını ve Buffalo mağazalarının ikinci turunu geciktirdi.
Ancak Bay Easley, şirket yenilgiler almaya devam ederse, özellikle seçim için başvuran mağaza sayısı arttıkça Starbucks’ın bu yaklaşımı sürdürmesinin daha zor olacağını savundu.
“Bu büyüdükçe, kaynaklar daha fazla gerilir ve daha etkisiz hale gelir” dedi. “Rakamlar arttıkça geri itme yeteneği aşınıyor.”
En az bir tanınmış Starbucks yatırımcısı, şirketin sendikaya direnme çabalarında parayı boşa harcadığını öne sürerek bu endişeyi dile getirdi. Daha fazla çevresel, sosyal ve yönetişim hedeflerine yatırım yapan Trillium Asset Management baş savunuculuk yetkilisi Jonas Kron, “Şirket bu argümanları NLRB’nin önünde öne sürmek için oldukça fazla zaman ve para harcıyor” dedi. Geçen yılın sonunda Starbucks’ta yaklaşık 43 milyon dolarlık bir hisse. “Yatırımcı kaynaklarını – paydaş kaynaklarını – o kadar iyi kullanıyorlarmış gibi gelmiyor.”
Bay Kron ve Trillium, şirketi sendikaya karşı tarafsız bir tavır almaya çağırdı. Diğer emek uzmanları, istese de istemese de sonunda bunu yapmaya zorlanabileceğini öne sürdü.
Barnes & Thornburg’da yönetim tarafında bir avukat olan Amy Zdravecky, “Bir noktada bir devrilme noktası olacağına eminim” dedi. “Stratejinizi değiştirmeden önce kaç kaybınız var?”
Bayan Zdravecky, sendikanın normalde örgütlü emeğe sempati duymayan bir eyalette seçim kazanma yeteneğinin, kampanyanın kalıcı olduğunu gösterdiğini ve Starbucks’ın sendikaya karşı çıkma yaklaşımı için bir riskin, sendikanın birliğe karşı çıkma olasılığı olduğunu da sözlerine ekledi. şirketin liberal eğilimli müşteri tabanını yabancılaştırmaya başlar.
“Savaşan sendikalar, başka bir yerde olmak istedikleri yerle uyumlu olmayabilir” dedi.
Mesa’daki işçilerin sendikayı destekleme kararlarında değindikleri konuların çoğu, personel ve Covid-19 güvenliği gibi Buffalo’daki işçiler tarafından belirlenenlere benziyordu. Mağazada bir vardiya amiri olan Liz Alanna, müşterilerin mobil sipariş verdikten sonra bazen 45 dakika beklediklerini çünkü hacmi idare edecek yeterli barista bulunmadığını söyledi. Bayan Alanna, “Lobi bekleyen insanlarla dolu olurdu,” dedi.
O ve diğer çalışanlar, tıbbi sınıf maske takma zorunluluğu olmaksızın yakın ortamlarda çalıştıkları için birbirlerine koronavirüs bulaşmaktan endişe duyduklarını da söylediler.
.
Mesa kampanyasının, işçiler için riskleri artıran ek bir alt planı vardı. Ekim ayının başlarında, mağazanın müdürü Brittany Harrison’ın lösemi olduğu tespit edildi. Bayan Harrison bir röportajda, şirketin başlangıçta onun arkasında toplanmış gibi göründüğünü, ancak daha sonra duruşunun değiştiğini söyledi.
“Bölge müdürüne ulaşacaktım ve telefon sesli mesaja gidecekti ya da sonsuza kadar çalacaktı ve geri aramayacaktı” dedi. Bayan Harrison ve Bayan Alanna gibi diğer çalışanlar, mağazada yardım etmesi için defalarca bir müdür yardımcısı aradığını, ancak hiçbirinin gelmediğini söyledi.
Durum, 12 Kasım Cuma günü, Bayan Harrison’ın dükkânda hastalanması ve ardından iki haftalık ihbarını vermesiyle doruk noktasına ulaştı.
Mağazadaki işçiler, ertesi hafta sendika seçimi için dilekçe verdiler. Bayan Alanna, şirketin Bayan Harrison’a nasıl davrandığına ilişkin hayal kırıklığını dile getirerek, “İlerlemek için gerçekten kolay bir zaman geçirdik” dedi.
Starbucks sözcüsü Reggie Borges, şirketin Bayan Harrison’a orada geçirdiği süre boyunca destek teklif ettiğini ve izine gitmesi durumunda bir müdür yardımcısı sağlamayı teklif ettiğini, ancak bunu henüz yapmadığını söyledi. .
Starbucks’ın Mesa’daki sendika seçimlerine yaklaşımı Buffalo’daki yaklaşımına benziyordu. Şirket, mağazaya iki yeni yönetici, en az iki yeni müdür yardımcısı, Colorado merkezli kıdemli bir insan kaynakları yetkilisi, California’da çalışmış bir üst düzey yönetici ve Colorado merkezli bir bölgesel başkan yardımcısı dahil olmak üzere çeşitli görevliler gönderdi.
İşçiler, yöneticilerin ve diğer yetkililerin kısmen onları izlemek için orada olduklarını hissettiklerini söyledi. Mağazadaki başka bir vardiya amiri olan Michelle Hejduk, yeni yöneticilerin kendi tabiriyle “bebek bakıcılığı” için mağazada her zaman en az bir yöneticinin bulunmasını gerektiren bir politika uyguladıklarını söyledi.
Bayan Hejduk, geçtiğimiz hafta içi bir sabah kendisine mağazanın kapandığını ve bir anahtarı olmasına ve sık sık işyerinde çalışmasına rağmen hiçbir yöneticinin gelemediği için vardiyasının iptal edildiğinin kendisine söylendiğini söyledi. sendika seçim başvurusundan önce yöneticisi olmayan mağaza. Sendika oylaması sona erdikten sonra politikanın gevşetildiğini söyledi.
Mesa’da, Buffalo mağazalarından en az birinde olduğu gibi, Starbucks ayrıca seçim başvurusunun ardından, genellikle diğer mağazalarda birkaç hafta eğitim harcayan birkaç yeni işçi getirdi. Sendika, işyeri dışında verilen eğitimin, işçilerin sendika destekçileri ile hiçbir temas kurmadan işe başlamalarını sağlamayı amaçladığını ve işçilerin sendikaya verilen desteği sulandırmak için getirildiğini savundu. Yeni işçilerin bir kısmının mağazada oy kullanmaya hak kazanacak kadar uzun süre çalışmadığını savunan sendika, Buffalo’da da benzer gerekçelerle bir meydan okuma kazandı.
Bay Borges, Starbucks’ın çalışanlarının sendikalaşma haklarına saygı duyduğunu söylemesine rağmen, yetkililerin personel alma ve işçilerden girdi isteme gibi operasyonel konuları ele aldıklarını ve sendikalaşmanın riskleri hakkında onları eğittiklerini söyledi. Yeni çalışanlara talimat vermeye odaklanan ayrı bir lokasyona sahip olmanın şirketin onları daha verimli bir şekilde eğitmesine izin verdiğini ve oy pusulası alan tüm çalışanların NLRB kurallarına göre uygun olduğunu söyledi. Bir mağazada yeni bir liderlik olduğunda her zaman bir yöneticiye sahip olmanın bazen bir politika olduğunu söyledi.
Mesa’daki ve üç ek Buffalo bölgesi mağazasındaki sayım, önemli bir yasal sorun üzerinde yönetimin zorluklarıyla sekteye uğradı: sendika seçimleri
Starbucks’a yapılan bir geri çevirmede, işçi ilişkileri kurulu Çarşamba günü mağazaların bir coğrafi bölgedeki diğer mağazalarla oy kullanmak yerine bireysel olarak oy kullanabileceklerine karar verdi. Kurulun ayrıntılı kararı, Starbucks’ın konuyu başka bir yerde ele almasını zorlaştırıyor.
Sendikalar, en azından bazı yerlerde çoğunluğu sağlamak için gereken oy sayısını azaltmak için genellikle daha küçük ölçekte oy vermeyi tercih eder, ancak Starbucks aynı pazardaki mağazaların tek bir birime benzediğini çünkü çalışanların birden fazla yerde çalışırlar ve bölge müdürleri onları uyumlu bir grup olarak denetler.
Jones Day’den Bay Easley, son yenilgilerinin ışığında Starbucks için bir seçenek, sendikanın varlığına istifa etmek ve şirketi sendikanın etkisini en aza indirecek şekilde konumlandırmak olacağını söyledi. Örneğin, Starbucks’ın muhalefetini, sendikaya daha fazla kaldıraç sağlayacak birkaç sendikalı mağaza olmadığından emin olmak için sendikanın zaten kazandığı şehirlere odaklayabileceğini önerdi.
“Bunun bir sonraki aşaması böl ve yönet olabilir” dedi. “Piyasadaki işleri durdurabilecek oylama bloklarıyla sonuçlanmadıklarından emin olun.”
Sendikaya atıfta bulunarak şunları ekledi: “Belirli bir yerde piyasayı kontrol edebiliyorlarsa, Starbucks’a bir şeyler yaptırmak için kaldıraçları var.”