Perşembe günü hükümetinin başlattığı vergi reformunu savunuyor, temel geliri eziyor, asgari ücretin önünü kapatıyor. ‘zayıf’ Giorgia Meloni geri adım atmaz. CGIL ulusal meclisi arenasında, merkezi kapıdan içeri girmek istiyor, böylece kendisini korkulu, protestoları göze alarak Rimini’ye gidip gitmeme konusunda son ana kadar kararsız olarak tanımlayan arka plana yanıt veriyor. Protesto için üzerlerine doldurulmuş hayvanların yerleştirildiği masalarla, Cutro’nun kurbanlarının anısına delegelerin beyaz kol bantlarıyla ve o, sinirlenmekten çok sabırsız bir tavırla, bir azınlığın söylediği “Bella Ciao”yla sınırlı kalanlar. konuşmasını yapmak için kürsüye çıktı.
Ayrıca oku
Kısmen doğaçlama yapan, onu en uzlaşmaz birlikten en uzak tutan konuları doğrudan hükümetinin politikalarına çeken yazılı bir konuşma. CGIL meclisine bir başbakanın müdahalesinin üzerinden 27 yıl ve 15 hükümet geçti: Romano Prodi, 1996’ydı. Meloni iğneler ve meydan okur ama aynı zamanda elini uzatır. Bunu, ön kapıdan birkaç adım ötede Kızıl Tugaylar tarafından öldürülen Bolonyalı sendikacı Marco Biagi’yi hatırlayarak yapıyor ve sekreter Landini’den alıntı yaparak CGIL’in ulusal karargahına aşırı sağcı militanlar tarafından yapılan saldırıyı güçlü bir şekilde kınıyor. ve birkaç kez onunla aynı fikirde olduğunu söyleyerek. Ancak kararlılıkla son günlerin suçlamalarını kendisine aktarıyor: “Yüzleşmemizi sahte bulmuyorum, aksi takdirde zaman kaybetmek için hiçbir nedenim olmazdı”.
Protestoculara nazik bir şekilde yanıt verir: yuhalamalardan korkmamayı unutmayın – “Beni 16 yaşımdan beri yuhaladılar, ben bu konuda değerli bir Şövalyeyim…”- ve birçok kişinin inandığı bir sloganla onlara iğneler. zeki ol – ‘istenmediğini düşün’ – : “Chiara Ferragni’nin metal işçisi olduğunu bilmiyordum”. Odaya sessizlik çöker, Meloni sosyal gündemin merkezindeki konuları birer birer tıngırdatır: mesafeler belirir ve yıldızlardır ama herkesin başkanı olduğunu hatırlar, ekip çalışmasını davet eder, “samimi” bir yaklaşım . “Taleplerinizi hükümete indirimsiz iletin -” dedi konuşmasının sonunda ürkek bir alkış alarak “kızıl” dinleyicilere – her zaman ciddi ve önyargısız bir dinleyici kitlesi bulacaklar, çünkü benim hükümetle yaptığım taahhüt bu. İtalyanlar ve devam etmeyi düşündüğüm”.
Konuşmasının odak noktasına gelince, Meloni birliğin kalbine en yakın olan tüm konulara değiniyor. İndirim yapmadan. “Ücretler 30 yıldır donduruldu – diye hatırlıyor – şok edici bir rakam çünkü İtalya’da ücretler, henüz cep telefonlarının olmadığı 1990 öncesine göre daha düşük. Hatta Almanya ve Fransa’da %30 arttı. Bu, çözümlerin bu şekilde belirlendiği anlamına geliyor. yolların iyi gitmediğini ve her şeyi ekonomik büyüme üzerine bahse sokacak yeni bir yol tasavvur etmemiz gerektiğini, çünkü zenginliği şirketler yaratır; kuralları koymak devletin görevidir, yoksulluk KHK’larla ortadan kaldırılamaz.” diyor yeşil ışığı hatırlayarak Temel gelir ve Palazzo Chigi’nin balkonundaki ızgaranın coşkusu.
Ve M5S’nin en sert saldırısını saklı tutan amiral gemisi önlemi, onun kaldırılmasını “çalışabilenler için “görevli” olarak tanımlıyor: Devlet tarafından sürdürülmesi gerektiğini düşünmüyorum. Ona göre, RDC, “ve burada söylemek doğru, doğduğu hedeflerde başarısız oldu çünkü yukarıda bir hata var: çalışabilenlerle çalışamayanları aynı kazana koymak. , iş yerindeki sosyal ve politik aktifleri bir araya getirmek”.
Ayrıca üzerinde asgari ücretMuhalefetin hükümete meydan okumak için ortak bir cephe kurabileceği zeminde, Meloni mesafeyi işaret ediyor: “Bu doğru yol değil, olağan yollardan yana olur.” pazarlık. “Çalışan, serbest meslek sahibi veya atipik olsun, evrensel bir sosyal güvenlik ağları sistemi üzerinde birlikte çalışabiliriz: dışarıda kalanlara karşı garantili bir güvenlik duvarı inşa etmemek için”.
Bu nedenle çekilen kılıcı savunur vergi reformu Perşembe günü başlatıldı ve “bazıları tarafından aceleyle reddedildi”: ana şüpheli tam olarak CGIL. Hükümetin bunu “İtalyanlara vergi yapısının verimliliğinde reform yapan, vergi yükünü azaltan ve vergi kaçakçılığıyla mücadele eden, yükümlülükleri basitleştiren ve Devlet ile vergi mükellefi arasında bir güven ilişkisi yaratan genel bir reform sağlamak” için geliştirdiğini iddia ediyor.
Sürekli olarak bir hız değişikliği, çok uzun süredir durgun olan bir ülke için rotanın tersine çevrilmesi çağrısında bulunuyor. Ona göre aynı zamanda bir “başkanlık reformu“, “hayal edebileceğimiz en güçlü kalkınma önlemlerinden biri”. Aileyi yeniden merkeze koyan bir politikanın yanı sıra. “Demografik buzullaşma ile karşı karşıyayız – diyor – bu sorunu çözmek için, bence asıl zorluk şu: Ailenin merkeziliğini yeniden başlatmak için ekonomik ve kültürel, dayatma planı”. “Kadınların çalışmasını desteklemekten, ev-iş uzlaştırma araçları ve vergilendirme ile kadınları ve yeni anneleri işe alanlara yönelik teşviklere kadar” başlayarak. tanıdık çekirdeğin bileşimini bir kez daha hesaba katar”.
Birlikte düşünmek için önlemler ve reformlar, inkar edilemez mesafelerden oluşan net bir “ekip çalışması” girişimi. Ve ülke üzerinde esen “birleşik” zorlu rüzgarların zıtlığı. “Şiddetli ideolojik çatışma zamanının geride kaldığına inandık – aslında diyor Meloni – ve bunun yerine son aylarda, ne yazık ki, bana öyle geliyor ki, üslerin kabul edilemez saldırılarıyla birlikte, siyasi şiddete dönüşün giderek daha sık görülen işaretleri var. CGIL’e aşırı sağın” ve “BR’ye atıfta bulunan anarşist hareketlerin” eylemleri. Bunun için, “İstisnasız ve tereddütsüz tüm siyasi güçlerin, sendikaların ve aracı kurumların bu sürüklenmeye karşı birlikte mücadele etmesi gerektiğine inanıyorum”. Ve burada utangaç bir alkış alır (VİDEO). Landini ile yaklaşık yarım saat süren bir yüz yüze görüşmenin ardından Palacongressi’den ayrılırken, bir buket beyaz gülle onurlandırılır; tahminler, “memnun” ilan eder.
Ayrıca oku
Kısmen doğaçlama yapan, onu en uzlaşmaz birlikten en uzak tutan konuları doğrudan hükümetinin politikalarına çeken yazılı bir konuşma. CGIL meclisine bir başbakanın müdahalesinin üzerinden 27 yıl ve 15 hükümet geçti: Romano Prodi, 1996’ydı. Meloni iğneler ve meydan okur ama aynı zamanda elini uzatır. Bunu, ön kapıdan birkaç adım ötede Kızıl Tugaylar tarafından öldürülen Bolonyalı sendikacı Marco Biagi’yi hatırlayarak yapıyor ve sekreter Landini’den alıntı yaparak CGIL’in ulusal karargahına aşırı sağcı militanlar tarafından yapılan saldırıyı güçlü bir şekilde kınıyor. ve birkaç kez onunla aynı fikirde olduğunu söyleyerek. Ancak kararlılıkla son günlerin suçlamalarını kendisine aktarıyor: “Yüzleşmemizi sahte bulmuyorum, aksi takdirde zaman kaybetmek için hiçbir nedenim olmazdı”.
Protestoculara nazik bir şekilde yanıt verir: yuhalamalardan korkmamayı unutmayın – “Beni 16 yaşımdan beri yuhaladılar, ben bu konuda değerli bir Şövalyeyim…”- ve birçok kişinin inandığı bir sloganla onlara iğneler. zeki ol – ‘istenmediğini düşün’ – : “Chiara Ferragni’nin metal işçisi olduğunu bilmiyordum”. Odaya sessizlik çöker, Meloni sosyal gündemin merkezindeki konuları birer birer tıngırdatır: mesafeler belirir ve yıldızlardır ama herkesin başkanı olduğunu hatırlar, ekip çalışmasını davet eder, “samimi” bir yaklaşım . “Taleplerinizi hükümete indirimsiz iletin -” dedi konuşmasının sonunda ürkek bir alkış alarak “kızıl” dinleyicilere – her zaman ciddi ve önyargısız bir dinleyici kitlesi bulacaklar, çünkü benim hükümetle yaptığım taahhüt bu. İtalyanlar ve devam etmeyi düşündüğüm”.
Konuşmasının odak noktasına gelince, Meloni birliğin kalbine en yakın olan tüm konulara değiniyor. İndirim yapmadan. “Ücretler 30 yıldır donduruldu – diye hatırlıyor – şok edici bir rakam çünkü İtalya’da ücretler, henüz cep telefonlarının olmadığı 1990 öncesine göre daha düşük. Hatta Almanya ve Fransa’da %30 arttı. Bu, çözümlerin bu şekilde belirlendiği anlamına geliyor. yolların iyi gitmediğini ve her şeyi ekonomik büyüme üzerine bahse sokacak yeni bir yol tasavvur etmemiz gerektiğini, çünkü zenginliği şirketler yaratır; kuralları koymak devletin görevidir, yoksulluk KHK’larla ortadan kaldırılamaz.” diyor yeşil ışığı hatırlayarak Temel gelir ve Palazzo Chigi’nin balkonundaki ızgaranın coşkusu.
Ve M5S’nin en sert saldırısını saklı tutan amiral gemisi önlemi, onun kaldırılmasını “çalışabilenler için “görevli” olarak tanımlıyor: Devlet tarafından sürdürülmesi gerektiğini düşünmüyorum. Ona göre, RDC, “ve burada söylemek doğru, doğduğu hedeflerde başarısız oldu çünkü yukarıda bir hata var: çalışabilenlerle çalışamayanları aynı kazana koymak. , iş yerindeki sosyal ve politik aktifleri bir araya getirmek”.
Ayrıca üzerinde asgari ücretMuhalefetin hükümete meydan okumak için ortak bir cephe kurabileceği zeminde, Meloni mesafeyi işaret ediyor: “Bu doğru yol değil, olağan yollardan yana olur.” pazarlık. “Çalışan, serbest meslek sahibi veya atipik olsun, evrensel bir sosyal güvenlik ağları sistemi üzerinde birlikte çalışabiliriz: dışarıda kalanlara karşı garantili bir güvenlik duvarı inşa etmemek için”.
Bu nedenle çekilen kılıcı savunur vergi reformu Perşembe günü başlatıldı ve “bazıları tarafından aceleyle reddedildi”: ana şüpheli tam olarak CGIL. Hükümetin bunu “İtalyanlara vergi yapısının verimliliğinde reform yapan, vergi yükünü azaltan ve vergi kaçakçılığıyla mücadele eden, yükümlülükleri basitleştiren ve Devlet ile vergi mükellefi arasında bir güven ilişkisi yaratan genel bir reform sağlamak” için geliştirdiğini iddia ediyor.
Sürekli olarak bir hız değişikliği, çok uzun süredir durgun olan bir ülke için rotanın tersine çevrilmesi çağrısında bulunuyor. Ona göre aynı zamanda bir “başkanlık reformu“, “hayal edebileceğimiz en güçlü kalkınma önlemlerinden biri”. Aileyi yeniden merkeze koyan bir politikanın yanı sıra. “Demografik buzullaşma ile karşı karşıyayız – diyor – bu sorunu çözmek için, bence asıl zorluk şu: Ailenin merkeziliğini yeniden başlatmak için ekonomik ve kültürel, dayatma planı”. “Kadınların çalışmasını desteklemekten, ev-iş uzlaştırma araçları ve vergilendirme ile kadınları ve yeni anneleri işe alanlara yönelik teşviklere kadar” başlayarak. tanıdık çekirdeğin bileşimini bir kez daha hesaba katar”.
Birlikte düşünmek için önlemler ve reformlar, inkar edilemez mesafelerden oluşan net bir “ekip çalışması” girişimi. Ve ülke üzerinde esen “birleşik” zorlu rüzgarların zıtlığı. “Şiddetli ideolojik çatışma zamanının geride kaldığına inandık – aslında diyor Meloni – ve bunun yerine son aylarda, ne yazık ki, bana öyle geliyor ki, üslerin kabul edilemez saldırılarıyla birlikte, siyasi şiddete dönüşün giderek daha sık görülen işaretleri var. CGIL’e aşırı sağın” ve “BR’ye atıfta bulunan anarşist hareketlerin” eylemleri. Bunun için, “İstisnasız ve tereddütsüz tüm siyasi güçlerin, sendikaların ve aracı kurumların bu sürüklenmeye karşı birlikte mücadele etmesi gerektiğine inanıyorum”. Ve burada utangaç bir alkış alır (VİDEO). Landini ile yaklaşık yarım saat süren bir yüz yüze görüşmenin ardından Palacongressi’den ayrılırken, bir buket beyaz gülle onurlandırılır; tahminler, “memnun” ilan eder.